:+:อวสานชาละวัน 2008:+:

อาราเล่

เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง...เตรงเตร่งเตร๊งเตรงเตร่ง
ชาละวัน อื้ออึง คะนึงคิด
ภาพยังติด ตรึงตา พาหวั่นไหว
ยามผ้านุ่ง ผดุงกาย นั้นหายไป
เห็นน้องชาย ไกรทอง ป้องไม่ทัน
ก้นขาวขาว นั่นก็ยาว เท่าลำแข้ง
ดูแข็งแกร่ง เกินใคร ให้รีบหัน
ตาเป็นวาว พร่าวพริ้ง นิ่งเงียบงัน
ดั่งต้องมนต์ สะกดหวั่น สั่นระรัว
�����������
ลืมต่อสู้ ลืมยอดชู้ ตะเภาทอง
ใจหมายปอง ตะบองใหญ่ ได้เป็นผัว
ลืมประลอง ตาก็จ้อง ไม่ป้องตัว
จนระบบ ไปทั่ว ทั้งกายา
นี่วิชา อะไร ช่างร้ายนัก
ซึ่งประจักษ์ หมดเรี่ยวแรง ทั้งแข้งขา
มากระชาก หัวใจ ให้โรยรา
พ่อไกรทอง ของข้า อย่าเพิ่งไป
ว่าแล้วก็ จัดแจง มาแต่งองค์
แป้งบรรจง ลงหน้า ผัดผ้าใหม่
จากนั้นมุ่ง ถลุงถ้ำ ย่ำโดยไว
พุ่งขึ้นไป ตามใจนั้น มันสั่งมา
พ่อทูลหัว ตัวดี อยู่ที่ไหน
มาให้อยาก แล้วจากไป ได้งัยหนา
กลับมาคุย กันก่อน อ้อนวาจา
ยอมเลิกรา ตะเภาทอง ไม่ต้องการ(อาราเล่)

ได้ร่วมหอ คลอเคลีย ไม่เพลียจิต
เภาน้องนิด น่ารัก ที่เล่าขาน
เภาพีใหญ่ ไซร้บึ้ม  อึ๋มสราญ
สุขชื่นบาน ร่วมหอ คลอเคลียครอง
ไม่นานนัก แปลกใจ  ในดวงจิต
มันตงิด พิกล ปนหมางหมอง
ขาดอะไร ไปอย่าง  คิดไตรตรอง
มีคู่ครอง แต่เหงา เศร้าดวงใจ
มองผืนน้ำ กว้างใหญ่ ใจครวญคิด
อยากพิชิต  ยอดชาย ใจหลงใหล
ชาละวัน ลุยน้ำ มาโน่นไง
จึงหนีตาม กันไป ในน้ำวน (มณีจันทร์)

ได้ผัวชาญ หาญกล้า  วิชาแกร่ง
ทั้งเรี่ยวแรง ไม่ตก ให้สับสน
แม้น้องทอง  ร่วมห้อง  อีกสักคน
พี่ก็ยล วนทั่ว ให้สำราญ
แต่วันนี้  ไฉนมี  เรื่องร้าวจิต
พี่ใจติด  กุมภีล์  เร่งสืบสาน
เทียวลงน้ำ เช้าค่ำ ทำเบิกบาน
วันคืนนาน พานพิรุธ จุดร้อนใจ
เห็นอาแป๊ะ พายเรือ อยู่ลำน้ำ
แก้วคนช้ำ นำคำ ไม่สดใส
มาปรึกษา บ่อยครั้ง เลยพลั้งไกล
ประทับใน  ไออุ่น  ที่กรุ่นมี
กับไกรทอง น้องนี้ มีอาภัพ
ขอไปกับ แป๊ะใหญ่ แต่สุขขี
อยู่ที่ไหน ก็ได้  ขอฤดี
เภาแก้วนี้ มีสุข ทุกวันคืน(จิตรำพัน)

ตะเภาทอง  ต้องโศกา  แสนอาดูร
สาวสาบสูญ ชายสองแย่ง แกล้งข่มขืน
ลิงลักไป   ยักษ์ลักมา  พากล้ำกลืน
จึงทนฝืน  ขายสมบัติ  ผลัดเปลี่ยนมา
ชาละวัน  คว้าไกรทอง ครองเป็นผัว
ตะเภาแก้ว  ช่างรู้ตัว  มั่วแป๊ะหา
จะทำไง เงินมากมาย  เหลือคณา
เอาไว้ผ่า  แปลงเพศชาย หมายเป็นทอม
เมื่อคิดได้  เร่งรี่ไป  ใช้สวรรค์
ลาก่อนวัน แดงเดือดไกล ไว้ถนอม
จะตะลอน  อ้อนสาวสาว เอามาครอง
ลาก่อนท้อง ต้องเซยโน  โอ้ยอดจริง(ยาแก้ปวด)

ชาละวัน ลันลา มาตุ้งติ้ง
สะดีดสะดิ้ง อิงแอบ แนบเป็นหญิง
โอบกอดรัด ฟัดไกรทอง ไม่ยอมทิ้ง
ชะนีจริง อย่ามาแหย่ม แม่แง่มตาย
เพิ่งรู้ใจ ในเราสอง ร่วมครองรัก
และแน่นหนัก ปักจิต มิคิดหาย
เพิ่งรู้ตัว ชอบไม้ป่า แทบบ้าตาย
เราไม่อาย แม้ชายแท้ ไม่แลมอง
เราทั้งสอง จะครองมั่น ลั่นลือเลื่อง
เป็นประเทือง ชาละวัน นั้นเล่นของ
หมั่นประจบ เอาใจ พ่อไกรทอง
จะปกป้อง รักกัน ตราบวันตาย(อาราเล่)
เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง...เตรงเตร่งเตร๊งเตรงเตร่ง
(ปิดม่าน)
*****จบ บริบูรณ์*****