ยามกอดหมอนเหมือนกอดเธอไว้แนบชิด เหมือนชีวิตฉันขาดเธอไม่ได้ ทุกวันคืนคิดถึงเธอเพ้อร่ำไป แม้ตัวไกลหัวใจยังห่วงกัน เธอจ๋าเธอคิดถึงฉันบ้างไหม หลับตาลงเห็นดวงใจอยู่ในฝัน ได้ยินเสียงทุกทีที่คุยกัน วันทั้งวันไม่กินข้าวก็อิ่มใจ เพียงเธอบอกห่วงใยใจสุขล้น ดวงกมลล่องลอยไปถึงไหน ยามมองฟ้าเห็นหน้าเธอทุกครั้งไป อยู่ห่างไกลแต่ใจมั่นในสัญญา ห่มผ้าห่มเท่าไรไม่หายหนาว น้ำค้างพราวหนาวสะท้านหวั่นผวา กอดหมอนข้างเพ้อพร่ำคำวาจา ทุกเวลาแทบคลั่งแทบบ้าตาย ทุกเวลานาทีมีเพึยงรัก มิอาจหักห้ามใจให้ห่างหาย ขอมีเธอกอดตระกองแนบเรือนกาย จะรักเธอจนตัวตายวายชีวา หยาดเพชร..มณีพลอย 30/05/2551
หยาดเพชร...มณีพลอย 30 พ.ค. 2551 09:07 น. - ID 115553 
790
2
0
30 พฤษภาคม 2551 14:38 น. - comment id 855269
สวัสดีครับ
30 พฤษภาคม 2551 20:28 น. - comment id 855446
โหเพียงนั้นเชียว อิจแคนที่จะโดนกอดจังเลยล้อเล่นโฉยโฉยเน้อจ้า
31 พฤษภาคม 2551 16:57 น. - comment id 855654
อำนาจเยอะน้อรักนี้นะ ใครๆที่ติดอะไรมากๆ จนขาดไม่ได้นี่ คงคล้ายติดยาเสพติด ต้องการเสพมากขึ้นๆ รักก็เหมือนกัน ต้องมีสติ มีปัญญา เหตุผลกำกับ บ้าง เพราะความรักอย่างเดียวกิน บ่อได้เน้อน้อง....อิอิ
1 มิถุนายน 2551 00:00 น. - comment id 855791
อำนาจแห่งรักช่างรุนแรงจริงๆเลย ขอให้มีความสุขนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
