มีบ้างที่เหนื่อยล้า.. หัวใจเจ็บชาเพราะแรงหวัง มองชีวิตเป็นเพียงเศษทุเรศทุรัง ปนความชิงชัง-เวทนา บางทีอาจหม่นเศร้า.. มัวแต่เฝ้าฝังจมปมปัญหา อยากหลบลี้หนีผ่านกาลเวลา ที่ผ่านมาเพียงแค่จะผ่านเลย บางคราวเหนื่อยหน่าย.. จนต้องหลบพักกายอยู่เฉยเฉย ปล่อยฝันแล้งร้างเหมือนอย่างเคย วางเฉย-ละทิ้ง-สิ่งวุ่นวาย ที่สุดต้องยอมฝืน พาชีวิตผ่านวันคืนไร้จุดหมาย บนความหวังแหลกแตกตาย ตราบกำลังสุดท้ายจะพอมี...
ผู้หญิงช่างฝัน 27 พ.ค. 2551 14:20 น. - ID 115467 
1605
10
0
27 พฤษภาคม 2551 15:51 น. - comment id 854251
บางคนต้องฝืนเพราะมีเหตุผลค่ะ ไม่ใครสามารถทำอะไรได้ตามใจตัวเองตลอดเวลาค่ะ.....
27 พฤษภาคม 2551 15:53 น. - comment id 854255
จะมีใครมาซึมซับความรู้สึกใครได้ตลอดเวลา เห็นด้วยนะคะ ฝืนไม่ไหวก็หยุด บอกตัวเองเสมอ ไม่ยักจะหยุดแฮะ แวะมาบ่นให้ฟีงอีกค่ะ อิอิ คิดถึงนะคะ
27 พฤษภาคม 2551 15:57 น. - comment id 854258
หากสิ่งที่ฝืนเป็นการหยัดยืนที่จะสู้ต่อ เราก็พร้อมที่จะฝืนกับความรู้สึกนี้ค่ะ.....เพราะสักวันก็ต้องมีวันหลุดพ้นมั่งล่ะน่า
27 พฤษภาคม 2551 19:37 น. - comment id 854343
มีบ้างที่เหนื่อยล้า ยามพบปัญหาความสับสน แม้ท้อแท้อย่างไรในกมล สักวันคงหลุดพ้นได้ด้วยดีกลอนโดนใจค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 21:56 น. - comment id 854445
ฝืนทำไมเสียเวลาเปล่า เป็นท่อนหนึ่งของเพลง (จำชื่อไม่ได้แฮะ) เจ็บเพียงครั้งเดียว ทิ้งมันไปดีกว่า ส่วนตัวฉันยอม ทรมา ... ส่วนตัวฉันยอม ทรมา ..
28 พฤษภาคม 2551 00:30 น. - comment id 854477
ผมอ่านบทกวีชุดนี้แล้ว นึกถึงเพลงของคุณ พงษ์เทพ ซึ่งมีเนื้อร้องท่อนหนึ่งว่า ..จากก็เจ็บ..อยู่ก็จำเจจึง ไปเพื่อไถ่ถามถึง...ห้วงหากันอีกสักหน เกือบไปแล้วเกือบเผลอไปปลอบ ดีน่ะไม่หลงคารม..อิอิอิ
28 พฤษภาคม 2551 02:01 น. - comment id 854490
บางบทตอนก็มีบ้าง..ที่สิ้หวัง แต่ยังพอมีกำลังจะสู้ต่อ ขอเพียงหัวใจอย่าพึ่งท้อ ก้าวเดินต่อเพื่อยังพอมีหนทาง
28 พฤษภาคม 2551 02:08 น. - comment id 854492
ก็มีบ้างในบางครั้งที่ท้อ แต่ยังพอมีกำลังจะก้าวต่อ ก้าวไปเถอะนะสิ่งที่รอ อยากขอเป็นกำลังใจให้อีกคน
28 พฤษภาคม 2551 11:37 น. - comment id 854596
๑... มามะ คนดี วันนี้จะเขียนบทกวี ให้ฟัง ความเหงา เงียบ ส่งเสียงดัง ไม่อาจขัง ไว้ในจินตนาการ ๒... ฝืนความรู้สึก ได้ ก็ไม่หมด เปลืองประโยช์จะโป้ปด ด้วยพจหวาน น้ำจิตน้ำใจ ยังตระการ เท่าเท่า วันวาร รู้สึกมี ๓... ใครจะซบซับความรู้สึกใครได้ตลอด สัมผัสอุ่น กรุ่นกอด ไม่เสื่อมศรี สงสัยทำไมหมายรู้สึกดี ฤา ปรารถนามี รู้สึกใด ๔... บางคราว ที่บางใครเหนื่อยหน่าย บางคนอาจภินท์พ่าย ใช่หรือไม่ คนท้อ ท้อลำพังซะเมื่อไร เพียงเรามิได้ใกล้ คอยปลอบกัน ๕... ใครจักซบซับความรู้สึกใครได้ตลอด แต่เรายังอุ่น กรุ่นกอด กันที่นั่น ที่ซึ่ง คะนึงเรามาพบ บรรจบกัน ระหว่างเส้นของฝัน และไมตรี
28 พฤษภาคม 2551 12:34 น. - comment id 854618
บางครั้งคนเราก็ต้องจำเป็นต้องฝืนค่ะ..
28 พฤษภาคม 2551 13:00 น. - comment id 854635
บางที เอากำลังใจจากคนที่รักเรามาแทนที่ ฝืน .. มันอาจจะทำให้เรามีแรงสู้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามามากกว่าฝืนนะเอม สู้ ๆ ค่ะ พี่สาว (=^_^=)
28 พฤษภาคม 2551 13:50 น. - comment id 854642
คุณ Whitelily บางอย่างฝืดนักก็ฝืนไม่ไหวเหมือนกันค่ะ...สู้ สู้... สู้ตายค่ะ... สบายดีเนอะ
ขอบคุณทุกท่านค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 13:25 น. - comment id 854646
...ชุดฝืน... ๑... ฝืนใจ ฝืนข่มอารมณ์เศร้า เธอจะเคยเหงา เหมือนเราไหม มีใคร เหมือนไม่เคยมีใคร มีใจ เหมือนไม่มีใจกัน ๒... ฝืนใจฝืนข่มอารม์โศก หยากยุดหยุดโลก ที่โศกนั้น เหลือไว้เพียงคืนวัน อันอัศจรรย์ พบแต่ในความฝัน อันพริ้งเพรา ๓... ฝืนใจฝืนข่มอารมณ์ทุกข์ ใครไหน จะปลอบปลุก ที่รุกด้าว มาเข้าถึง บึ้งนัยน์ ทหัยร้าว มีแต่เรา แต่เรา เขาไม่มา ๔... ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์ท้อ เธอเป็นบ้างไหมหนอ ท้อนักหนา บนเรือนความปรารถนาอันทรมา กับสะเก็ดดอกน้ำตา คราท้อทน ๕... ฝืนใจฝืนข่มอารมณ์เอ่ย มิคิดวาดคาดเลยจะเคยหม่น บางใคร อาจลืมใครบางคน บนความปวดช้ำ ทำร้ายใคร ปล... ชุดก่อนหน้ายังไม่ช้ำจนสาแก่ใจนัก ขออีกสักชุด "ชุดฝืน"
28 พฤษภาคม 2551 22:34 น. - comment id 854752
๕๕๕ อืมม ใช่ เพลงชื่อ "ยอม" ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ อายุราว ๆ 12 ก็รู้จักเพลงนี้ด้วย ฮา..
29 พฤษภาคม 2551 08:07 น. - comment id 854819
คุณอัลฯ พลาดไปใช่มั้ยเนี่ย .... ขอบคุณนะคะ..
31 พฤษภาคม 2551 14:20 น. - comment id 855641
ตราบกำลังสุดท้ายจะหมายมี ก่อนรู้สึกดีดีจะหล่นหาย พร้อมกับหวังที่แหลกได้แตกตาย ไปกับจุดมั่นหมายที่เคยดี วางเฉย ละทิ้ง สิ่งวุ่นวาย ให้เป็นเพียงฝันไร้ที่เสื่อมศรี ....
3 มิถุนายน 2551 08:31 น. - comment id 856635
คุณแทน ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
