นิ่งนิ่งในท่ามวิมานพฤกษ์ ลึกลึกดวงใจสงบงามท่ามโลกฝัน โลกภายนอกร้อนทุรนทุกวารวัน โลกภายในนิรันดร์สว่างพราย ใช่ร่างสวยตาซึ้งตรึงใจใคร เพียงสวยใสเห็นธรรมคือจุดหมาย ไม่นานช้าร่างรานมอดมลาย คงคืนกายกลายกลับสู่ธุลีดิน จึ่งภาวนาหยุดคิดชีวิตหวัง เพียรพาจิตสู่ฝั่งว่างทางถวิล อาจกี่ภพชาติชดใช้กรรมน้ำตาริน ให้ฟ้าดินลงทัณท์ขวัญเหว่ว้า เรือบุญบรรทุกบัวทองงามผ่องพราย เพียรพายพาให้แสงธรรมนำเหนือหล้า ผ่านพบโลกเรียนรู้โศกพรหมชะตา กาลเวลามายาลวงใช้บ่วงกรรม....!
26 พฤษภาคม 2551 16:57 น. - comment id 853914
วิมานน่าอยู่จังเลยค่ะ
26 พฤษภาคม 2551 17:44 น. - comment id 853931
เรือบุญบรรทุกบัวทองงามผ่องพราย เพียรพายพาให้แสงธรรมนำเหนือหล้า ผ่านพบโลกเรียนรู้โศกพรหมชะตา กาลเวลามายาลวงใช้บ่วงกรรม....! บทนี้ลึกล้ำนักขอรับ "เรือบุญบรรทุกบัวทอง"
26 พฤษภาคม 2551 20:50 น. - comment id 853976
งานงดงามมากครับ แต่งมาให้อ่านบ่อยๆนะครับ