มองชีวิตนี่หรือคือตัวเรา หลงมัวเมาเอาสาระหาไม่ได้ อยากลองลิ้มชิมรสกุ้งอย่างใจ เป็นอย่างไรฤทธิ์มันเข้าเต็มตา รู้ตัวแล้วพี่กุ้งอยากซ่ำเติม ผมคงเริ่มตักน้ำชะโงกหน้า มองเงาตัวฟื่นฝันตื่นลืมตา หยุดหลงบ้าเรื่องฝันไม่เป็นจริง .....................................ขอบคุณครับทุก ๆ คน
24 พฤษภาคม 2551 10:06 น. - comment id 852869
อะไรเนี่ย .. แผนนี้ไม่ได้เตี๊ยมกันน๊า
23 พฤษภาคม 2551 20:04 น. - comment id 852900
ตาหายเจ็บแล้วหรือคะ
23 พฤษภาคม 2551 20:12 น. - comment id 852903
ตาหายแล้ว แต่มันยังเจ็บ ...เจ็บที่ใจครับ
23 พฤษภาคม 2551 20:36 น. - comment id 852921
ตื่น ๆ มีเรื่องแล้ว .. ! หุหุ ... อุ๊แวะมาทักทายนะคะ
23 พฤษภาคม 2551 21:02 น. - comment id 852935
เมื่อใจตื่นฟื้นตัวเลิกมัวเมา เลิกโง่เขลาเผาตนต้องหม่นหมอง อันความจริงอย่างไรใจมุ่งมอง ใจจึงครอง...ใจตัว.....เลิกมัวเมา อยากจะบอกว่าแต่งตามน้ำนะคะ แต่ก้อจริงใจค่ะ ...สนุกๆ นะคะ อย่าคิดอะไร
23 พฤษภาคม 2551 21:16 น. - comment id 852952
ยิ้มหน่อยน่าภันเตหนุ่มอย่ากลุ้มหมอง อยากลิ้มลองกุ้งไยไม่อร่อย เปลือกก็หนาตาก็เหล่เท่เพียงน้อย ทำตาปรอยลอยไปมาเพื่อหาแฟน ไฉนเลยจึงมาทำหน้าเศร้า หรือใครเขาว่าจ้างให้วางแผน หากหลงกลเดินจ้ำล้ำดินแดน คงโศกแสนหากเขาเข้าโจมตี โอ้นี่แผนซ้อนแผนแสนลึกล้ำ ใครหนอทำกระไฉนนี่ อัลมิตรา และแม่มด คงรู้ดี แผนแบบนี้แม้หมูยังรู้ทัน 5555แผนสูง มาเหนือเมฆจริงๆ 55555
23 พฤษภาคม 2551 21:16 น. - comment id 852953
ขอบคุนพี่รินครับ...ภันเต
24 พฤษภาคม 2551 13:08 น. - comment id 853125
ผมก็งงใครช่วยอธิบายหน่อย
24 พฤษภาคม 2551 20:26 น. - comment id 853229
ความจริงก็ไม่มีอะไรครับ ก็หยอกล้อกันให้เฮฮา ประสาคนชอบกลอนเหมือนกันน่ะครับ หนักนิดเบาหน่อยอย่าถือสาหาความกันนะครับ ยินดีที่จะเป็นมิตรกันเสมอนะครับ