ย่ำไปบนลาภยศชื่อเสียง แผ่วเบาเพียงก้าวใจล่วงพ้นผ่าน ปลดเปลื้องคืนวันพันธนาการ ดังปลดปล่อยวิญญาณเดียวดาย โอ้ ! เวนยชาติทั้งปวง แลเถิดบ่วงอันรัดรึงตรึงสาย เทิดอธรรมคัมภีร์แห่งอบาย ลุ่มหลงอยู่ทุกพายปุถุชน ฟังเถอะ ฟังข้าจากภายใน หยุดโต้ตอบสักเสี้ยวใจเถิดเหตุผล ในรู้เห็นบำเพ็ญแค่เพื่อตน ธรรมมิแท้หรืออดทนสภาวะ ผู้มิรู้ข้อบกพร่องย่อมโง่เขลา ลุ่มหลงเงามรรคาสารัตถะ มหาธรรมใดเล่าเจ้าชำระ เศษขยะใหม่เก่า ณ เหง้าใจ จงรู้ที่จะปล่อยวาง เพื่อกระจ่างความเป็นจริงอันยิ่งใหญ่ ความน่ากลัวแห่งศัตรูใดใด ยังมิเท่าบางสิ่งในตัวตนเรา ดูเถิด มิตรสหายแห่งวัฏฏะ ผู้เฝ้ารอการชำระความโง่เขลา สิ่งใดเร้นเย็นร้อนสะท้อนเงา บนร่องรอยเก่าเก่าของจิตใจ .......................... โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 21 พ.ค. 2551 20:23 น. - ID 115276 
1163
1
0
21 พฤษภาคม 2551 20:46 น. - comment id 852214
รัก โลภ โกรธ หลง....เลิกยากจังค่ะ
21 พฤษภาคม 2551 22:56 น. - comment id 852287
โอ้ท่าน ! มิ่งศัตรูที่รัก ข้าจะผลักห่างท่านอย่างไรไหว เมื่อท่านยังเข้าสิงแอบแนบฤทัย อยู่ในห้วงเหวห้องของจิตเรา
23 พฤษภาคม 2551 11:47 น. - comment id 852706
รู้เขารู้เรา เนาะ ถ้ายิ่งรู้ทันความคิดตนเองเท่าไหร่โอกาสที่จะทำไม่ดียิ่งไม่มีเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
