สุโขทัยผลัดถิ่น
ภันเต
ดินแดนเกิดถิ่นแคว้นสุโขทัย
เศร้าอาลัยครวญคิดพินิจถึง
ถิ่นแดนเกิดความจำหวนคะนึง
ความคิดถึงสิ่งมีบ้านเกิดเรา
นับเป็นปีนี่เข้าหกปีแล้ว
จิตใจแป้วแว่วหายถึงครั้งเก่า
ภาพท้องนาทุ่งหญ้าแลทิวเขา
แสงเดือนดาวซาดส่องผ่องอำไพ
จากมาไกลจากอุ่นหนุนนอนตัก
พ่อแม่รักยากใจน้ำตาไหล
มาศึกษา-ทำงานในเมืองใหญ่
ยังเหงาใจทุกทีมีน้ำตา
อยู่ทางนี้วุ่นใจไม่วายเว้น
เช้าจรดเย็นเค็ญใจให้ใขว่คว้า
อยู่บ้านเราปล่อยใจลมพัดพา
ไม่ต้องหาดิ้นรสแข่งแย่งใคร
มองไกลไกลได้อย่างไกลที่ใจคิด
ไม่ต้องติดตึงสูงขว้างบังป้าย
แสงสีเสียงธรรมชาติสำราญใจ
ไม่ต้องไปแต่งเติมเปลี่ยนปรับปรุง
ปู ปลา กุ้ง หอย ผักพืชผล
มีทุกหนแห่งทั่วเต็มท้องทุ่ง
เป็นคนจนแต่มีข้าวอยู่เต็มยุ้ง
มีกินหุ้งไม่อดอิ่มทุกวัน
เป็นคำเหมาะเพราะฟังพ่อขุนฯว่า
น้ำมีปลานามีข้าวทั่วเขตขันธ์
อยากกลับบ้านปักหลักรอสักวัน
กลับสถานถิ่นเกิดคิดอาลัย