ไม่อาจทนได้ ไม่อยากเห็นเธอเช่นที่เป็นอยู่ ไม่อยากรู้เธอสะอื้นเธอขื่นขม ไม่อยากรับรู้ว่าเธอโศกตรม ไม่อาจทนความระทมที่เธอครอง แม้นมีมนต์ดลได้ในทุกข์อย่าง จะขอกางกั้นให้ภัยทั้งผอง แม้ขื่นขมตรมอุราน้ำตานอง ก็จะครองระทมแสนนั้นแทนเธอ ทนไม่ได้ที่จะเห็นเป็นเช่นนั้น แววไหวหวั่นพรั่นในภัยเสมอ ขอเคียงอยู่คู่ขวัญฝันละเมอ จะไม่ห่างร้างเธอแม้นาที ไม่อยากเห็นเธอเป็นเช่นเก่าก่อน จะไม่ซ้อนดวงใจไม่หน่ายหนี ด้วยรักเธอมากล้นท้นฤดี ใจดวงนี้มีเพียงขวัญนิรันดร์กาล
15 พฤษภาคม 2551 04:06 น. - comment id 849986
เขียนได้ดีมาก เหมือนเรามีความรู้สึกที่คล้ายๆกันนะครับ สู้ สู้ ครับ
15 พฤษภาคม 2551 06:31 น. - comment id 849989
แด่ พี่ดวง รักแท้เสียสละได้แม้ชีวิต หายากจังพี่
15 พฤษภาคม 2551 08:47 น. - comment id 850012
ไม่อยากทนเห็นการเปลี่ยนแปลง ไม่อยากเห็นการทำร้ายจิตใจกัน ขอความสุขสันต์จงบังเกิดกับทุกคน
15 พฤษภาคม 2551 09:03 น. - comment id 850022
ือืม...เธอเจ็บฉันเจ็บ.. ปลอบขวัญ...กันไป..
15 พฤษภาคม 2551 10:27 น. - comment id 850059
อืม...ประมาณว่า ลิ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม ใช้ปะครับ
15 พฤษภาคม 2551 11:35 น. - comment id 850093
หวัดดีค่ะคุณหนุ่มน้อย การที่เรารักใครสักคนนี่อยากให้เขามีความสุขอยากรับเอาทุกข์ทั้งหมดที่เขามีมาไว้ที่เราเองค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เป็นแรงใจให้
15 พฤษภาคม 2551 11:47 น. - comment id 850099
นั่นแหละคือพี่ที่แท้จริงเป็นอย่างนั้นจริงๆ ทนเห็นคนอื่นมีทุกข์ไม่ได้ต้องช่วยสุดความสามารถ จนลืมนึกถึงตัวเอง โดยเฉพาะ กับเด็ก สตรี คนชรา ขอทาน หรือนักบวช (พระ ชี พี่เคยขับรถไปส่งพระธุดงค์ข้ามจังหวัดก็เคย ไปกับจุ๋นน่ะ) อ้อลืมเล่าให้ฟังเปิดเทอมทีเราปลีกวิเวกตามถ้ำ ตามดอยกัน 2 คนหมาอีก2 ตัว ทานอาหารกันวันละมื้อ ปกติเราถือศีล 5 แต่ในภรรษา ก็กินข้าวมื้อเดียวกัน เฮ้อคุยเรื่องส่วนตัวมากเกินขอโทษด้วยนะคะ อ้อลืมบอกบุญ พี่สร้างหนังสือธรรมแจกฟรีจะถวายหวัดในวันวิสาขบูชานี่แหละค่ะ คราวหน้าถ้าทำอีก จะบอกบุญแล้วกันนะคะ
15 พฤษภาคม 2551 11:49 น. - comment id 850102
คุณไหมไทยช่างมีนำใจงดงามแท้ ขอขอบคุณมากนะคะที่เป็นแรงใจให้ขอบคุณค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 11:51 น. - comment id 850103
หวัดดีค่ะคุณกุ้งหนามแดงคะไม่อยากให้เจ็บเลยสักคนโลกคงไร้ทุกข์นะคะ
15 พฤษภาคม 2551 11:54 น. - comment id 850106
ก็ประมาณนั้นแหละค่ะ คุณอิงภูคะถ้าเก็บใส่ตู้ ลอคกุญแจได้จะทำ หรือจะทำเป็นร็อกเกตห้อยหอดีก็ไม่รู้ (พูดเล่นค่ะ) ขอบคุณ คุณอิงภูมากนะคะที่ป็นแรงใจให้ค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 11:56 น. - comment id 850108
อย่าได้เศร้าร้าวรานให้นานนัก ยังมีรักมากมายให้ค้นหา รอให้ใครคนหนึ่งที่ตรึงตรา มาช่วยซับน้ำตาที่ไหลนอง
15 พฤษภาคม 2551 12:35 น. - comment id 850137
15 พฤษภาคม 2551 18:36 น. - comment id 850228
เห็นคนอื่นเป็นทุกข์ ก็หยิบยื่นความช่วยเหลือ เท่าที่จะทำได้ โมทนาสาธุค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 20:23 น. - comment id 850280
ขอขอบคุณ คุรฝากฝันมากนะคะที่เป็นแรงใจให้ค่ะ จะรอตามที่คุณว่านั่นแหละ
15 พฤษภาคม 2551 20:24 น. - comment id 850281
ขอขอบคุณ คุณโคลอนมากนะคะที่แวะเยี่ยม
15 พฤษภาคม 2551 20:26 น. - comment id 850284
ขอขอบคุร คุณปรานรวีมากนะคะที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 21:13 น. - comment id 850292
ความเจ็บปวดรวดร้าวใหญ่ยิ่ง เป็นความจริงของโลกทั้งโศกสันต์ สุขและทุกข์จากใจใฝ่ผูกพัน สุขเพียงนั้นทุกข์เพียงนี้มีทำไม เขาบอกว่าความทุกข์ เกิดจากสิ่งที่ ไม่ไม่อาจทนได้ ถ้าเราทนได้เราไม่ทุกข์ครับ
16 พฤษภาคม 2551 05:36 น. - comment id 850314
ขอขอบคุณ คุณนักสืบไร้อันดับมากนะคะที่เป็นแรงใจให้ จริงค่ะถ้าเราทำใจได้มันไม่ทุกข์จริงๆ
16 พฤษภาคม 2551 09:28 น. - comment id 850372
ดีจ้า..เห้ฯใครเดือนร้อนช่วยได้พิมก็อนุโมทนาด้วยนะคะ.. สบายดีนะคะ
16 พฤษภาคม 2551 11:58 น. - comment id 850433
ขอบคุณน้องสาวแสนสวยนะคะ ช่วยเท่าที่เรามีกำลังช่วยค่ะ นี่ก็กำลังจะช่วยน้องพิมญ์ตามหาคนรักที่หายอยู่เนี่ย
16 พฤษภาคม 2551 23:06 น. - comment id 850626
เมื่อใจรักประจักษ์ซึ้งซึ่งความรัก แม้ทุกข์หนักเพียงใดจะโถมถา ก็ยินดีเข้ารับด้วยปรีดา เสียสละอย่างกล้าหาญเพื่อรัก
17 พฤษภาคม 2551 06:06 น. - comment id 850664
ค่ะขอขอบคุณพี่ดอกแก้วมากค่ะที่เป็นแรงใจให้ ขอบคุณมากนะคะ
17 พฤษภาคม 2551 12:24 น. - comment id 850771
เพราะรักจึงยอม....นะคะ
17 พฤษภาคม 2551 16:08 น. - comment id 850857
ค่ะคุณรินคะทำเพื่อคนที่เรารักได้เสมอหากตั้งอยู่บนความถูกต้องและไม่เกินไป