ซับน้ำตาด้วยดวงใจ ขอใช้ใจแทนผ้า ซับน้ำตาที่หลั่งริน กอดรัดใจโบยบิน ประโลมขวัญทุกเวลา น้องเหนื่อยมามากแล้ว เจ้าดวงแก้วพักเถิดหนา เอนองค์พักกายา ลบน้ำตาเปื้อนแก้มนวล เริ่มต้นบนทางใหม่ สิวิไลไร้กำสรวล ผ่านเลยแล้วทบทวน มัวคร่ำครวญจะเสียกาล ปัญหามีเพื่อแก้ ไม่เที่ยงแท้ดอกสังขาร วันนี้เราซมซาน พรุ่งนี้หวานฉ่ำอุรา ไม่มีที่สิ้นสุด คือมนุษย์นั่นแหละหนา โกงกินทุกเวลา หยุดเถิดหนาเพื่อขาติไทย
12 พฤษภาคม 2551 15:38 น. - comment id 848997
หากเจ้าเฝ้าเหว่ว้า รู้สึกว่าช่างเดียวดาย รู้ไว้ใครมากมาย ยังห่วงหาและอาทร สวัสดียามเย็น ๆ นะค่ะ วันนี้ง่วงนอนชะมัดเลยค่ะ ไงขอนอนตรงนี้แล้วกัน ได้ไหมค่ะ อิอิ
12 พฤษภาคม 2551 20:05 น. - comment id 849055
สงสัยต้องแจกผ้าเยอะไปหมดค่ะ เพราะมีอกหักกันทุกวัน แบบหักจริงมั่ง แกล้งหักมั่ง หรือไม่ก็ แอบคนที่บ้านมาหัก
13 พฤษภาคม 2551 10:38 น. - comment id 849318
รักใดใครข่มเหง ขออย่าเกรงโยนทิ่งไป เจ็บช้ำถ้อยคำใด ให้ลบเลือนเหมือนสายลม เริ่มต้นอย่าหม่นเศร้า ทิ้งความเหงาความเศร้าขม ถ้อยคำอันแหลมคม หากบาดลึก..ให้ตรึกตรอง... น้ำตาที่หลั่วริน ล้างให้สิ้นความเศร้าหมอง พร้อมลุกปลุกใจครอง แล้วก้าวใหม่...ในอีกวัน มาร่วมปลอบใจด้วยคนนะคะ..
15 พฤษภาคม 2551 11:06 น. - comment id 850075
ขอบคุณน้องผู้หญิงไร้เงามากนะคะที่แวะเยี่ยม เหนื่อยมาทั้งวันพักผ่อนเถอะค่ะฝันดีนะคะ
15 พฤษภาคม 2551 11:08 น. - comment id 850077
ไม่เปลืองค่ะเพราะเป็นผ้าหัวใจขอให้คนบ้านกลอนเราคลายเศร้าก็ชื่นใจพอแล้วค่ะ ขอขอบคุณ คุณปรานรวีมากนะคะที่แวะเยี่ยม ขอบคุณมากค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 11:10 น. - comment id 850078
ขอขอบคุณน้องพิมพ์มากนะคะที่เป็นแรงใจให้พี่เสมอ ขอบคุณมากค่ะ