๏อยู่ตรงนี้ อยู่ที่ เงาของหิน เป็นเศษดินโดนหมิ่นหมดสิ้นค่า จึงของแอบตะวันและจันทรา แอบนภาเมฆาดาราพราว ยังนิ่งเงียบเย็นเยียบเฉียบสุดขั้ว หัวใจรัวส่ายสั่นในวันหนาว บ้างร้อนแรงเหือดแห้งแล้งบางคราว หัวใจร้าวร่วงกราวราวผงปลิว โดนลมพัดซัดแรงไม่แคลงหวั่น เศษดินนั้นปลิวทันพลันลมพลิ้ว ได้ผ่านทางไกลห่างพลางชมวิว พอท่องผิวพื้นโลกลมโบกพา จนมาหยุดสะดุดในที่แห่งใหม่ ผืนแผ่นใหญ่ที่ใช่ที่ใคร่หา ก็พอรู้รสชาติของชีวา เหนื่อยแล้วหนาจึงหลับตาลาชีวิน ดินเจ้าหนอยังรอขอคืนหวน ไม่เกกวนเรรวนล้วนถวิล อยู่ที่ใดยังใส่หัวตัวเป็นดิน แม้นลมสิ้นยังคืนถิ่นไม่บิ่นทาง เจ้าผู้เป็นเช่นดินได้ย่ำเท้า ไม่ใช่ดาวเดือนค่ำยังฟ้ากว้าง ไม่ใช่เมฆตะวันดูเด่นวาง จะสำอางทำไมหนาประดาดิน..... ..
แมวน้อยตัวกลม 12 พ.ค. 2551 00:04 น. - ID 115020 
1579
2
0
12 พฤษภาคม 2551 00:20 น. - comment id 848845
แม้เจ้าเป็นเศษดินใช่สิ้นค่า แถมมากด้วยราคาค่าสูงยิ่ง เพราะเห็นไหมยามซื้อหาหรือยลยิน เจ้าเศษดินราคาแพงเหมือนแกล้งกันตอนนี้ดินกำลังราคาแพงเลยค่ะ อิอิ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 16:19 น. - comment id 849005
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ...คิดถึงจัง...
12 พฤษภาคม 2551 21:59 น. - comment id 849034
ดินเศษเสี้ยวเกี้ยวก้อยร้อยแสงจันทร์ แต่ละวันฟันฝ่าท้าลมหนาว เมฆพยบกลบกันทั้งพันดาว ความปวดร้าวพานพบสยบดินมาให้กำลังใจ เศษดินครับ
12 พฤษภาคม 2551 19:49 น. - comment id 849075
แค่เศษดิน ไร้ค่า ไร้ความหมาย แต่เศษดิน มากมาย กลายเป็นกว้าง รวมเศษดิน รวมเศษหิน กลายเป็นทาง แค่เศษดิน ยังมิร้าง คุณค่าเลย หลายๆ เศษ ก้อกลายเป็นเยอะ เป็นหนึ่งเดียวกันได้นะคร้าบบบกลอนเพราะนะครับ
12 พฤษภาคม 2551 20:03 น. - comment id 849079
อ่านะ...ใครว่าดินไม่สำคัญ ลองนึกดูว่าถ้า โลกนี้ไม่มีดินจะเกิดอะไรขึ้น นะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
