Free Comments & Graphics รักเกิดได้หลากแบบเกินกล่าวอ้าง ทั้งถูกทางผิดที่พาฉงน รักยามสุขมักชื่นเฝ้าเสาะค้น แต่ใช่พ้นเศร้าช้ำยามรักร้าง อันความรักไม่ยากตอนเสาะหา แต่รักษาชั่วกาลทำใดบ้าง ใครหนอกล้ามั่นใจวิธีทาง จะไม่คว้างหลงเคว้งตลอดไป ดังความรักชายหนึ่งที่จะกล่าว เป็นเรื่องยาวชวนคิดยามรักใคร่ ก่อนหลงรักควรคิดให้กว้างไกล อย่าหลงใหลได้ปลื้ม จนลืมทุน การตัดสินจะไร้ซึ่งเหตุผล มักเกิดตอนจิตตนมีรอยวุ่น สิ่งดีเลวหมดสิ้นจากจิตคุ้น เมื่อรักกรุ่นอุ่นอาบนาบเคียงใจ ใจจะกล้าทำเก่งอย่างเหลือเชื่อ รักนั้นเผื่อเจืออำนาจสุดคิดได้ ดังอาถรรพ์ประคองชีวาไว้ ทะยานไกลเกินใจจะรั้งยั้ง บางครั้งรักกระหน่ำถึงคลั่งใคล้ จิตหลงใหลห่างไกลจากหลุมขัง มักละเมอเพ้อไข้หลุดภวังค์ คำสอนสั่งดังลมพลิ้วเลือนลอย แค่คนรักออดอ้อนต้อนให้ซื้อ ทั้งที่มือถือล้นปวดละห้อย กระเป๋าสวย สร้อยเท่ห์เหล่ตาปรอย จะกี่ร้อยกี่พันเลิกนำพา หวังเธอรักปักจิตชิดเข้าใกล้ จะเป็นไรจ่ายเกินใช่ปัญหา เงินไม่พอรีบร้อนเรียนวิชา ออก วีซ่านับโหลก็กล้าทำ ยาเสพติดที่ร้ายไม่เท่ารัก จิตคิดผลักจมปลักยังยิ้มฉ่ำ ทำตัวตนสุดยอดอยู่เหนือล้ำ ลืมความจนที่ย้ำที่แกล้งทน เงินเดือนออกพ่อแม่อย่าได้หวัง ไปนั่งข้างคนรักที่ บาร์หม่น เปิดเบียร์เหล้าดื่มกินชื่นกมล จนผ่านพ้นอีกวันค่อยเลิกรา ทุกคืนวันมีสาวเป็น กับแกล้ม เป็นของแถมชีวาสุขล้ำค่า เรื่องจ่ายเงินแลกสุขกล้ารับท้า หนึ่งในหล้าหน้าใหญ่ยากใครทัน ทำมือเติบจ่ายง่ายด้วย วีซ่า เกือบปีมามีแต่สุขชื่นเกินสรรค์ พอสิ้นปี หนี้บานเกินรำพัน แต่ยังหวังเธอนั้นจะเมตตา โทรฯไปหาพี่ช้ำน้องโปรดช่วย รอพี่รวยซื้อใหม่ไร้ปัญหา จำนำก่อนช่วยกันอย่ารอช้า ขอน้องยาช่วยนิดนะคนดี สาวอ้ำอึ้งหยุดตอบเหมือนผีเข้า จิตอับเฉาเริ่มเร่าเร้าถี่ถี่ ชาช้ำชอกบอกตนปลอบชีวี ไปหาเธอที่บ้านคงมีทาง เคาะประตูสองหนก็ได้เห็น จิตเตลิดเป็นดั่งเช่นลิงค่าง หนุ่มแปลกหน้ายืนเด่นข้างนวลนาง ใจเต้นผ่างมีชู้หรืออย่างไร ไม่ทันเอ่ยเผยตนเล่าบ่งบอก ตาถลนถลอกกลัวสั่นไหว เสียงหนุ่มใหญ่คำรามลั่นใกล้ไกล เอ็งใช่ไหม ชู้ชั่วของเมียกู อัปยศอดสูรีบวิ่งหนี หลงปรานีผิดกามจิตหดหู่ หลงเป็น กิ๊กสาวงามแอบเล่นชู้ หลงเป็นหนี้สุดกู่เพราะรักลวง เมื่อเงินหมดงานหลุดคุกมาหา จึงรู้ค่าความรักที่แหนหวง ที่แท้แค่มายามาทักทวง ใช่ทั้งปวงของชีวิตดังคิดไว้ อยู่ในคุกนานวันได้เห็นแม่ รอยท้อแท้เกาะใจจนร้องไห้ แม่กลับปลอบ ลูกเอ๋ย อย่าห่วงใย แม่กับพ่ออยู่ได้ไม่อดตาย เป็นลูกโทนพ่อแม่เฝ้าปกปัก ทั้งฟูมฟักส่งเสียไม่ขาดสาย เมื่อเติบใหญ่มีเงินเริ่มดูดาย ไม่ย่างกรายตอบแทนคุณมารดา หลงแต่สาวกินรักจนสำลัก หมดที่พักติดคุกจึงหวนหา รักยิ่งใหญ่คือแม่และบิดา กว่าจะรู้ก็ช้าสายเกินการณ์...
11 พฤษภาคม 2551 20:00 น. - comment id 848751
รักนี้หรือคือกำลังใจ จะบุกไฟลุยมหาท้าลมฝน เพียงได้รักสมหวังดั่งใจตน แม้นจะทนทุกข์เพียงใดใช่ต้องยอม
11 พฤษภาคม 2551 20:01 น. - comment id 848752
ดีค่า........... อือมน้อ เรื่องทำนองนี้มีเกิดขึ้นประจำ เขาเรียกว่าความรักทำให้ตาบอด หรือรักจนหลง หรือรักเห็นแก่ตัวนะ รักแต่จะเอา จะครอบครอง ผลสุดท้าย ก็กลายเป็นเรื่องเศร้า เป็นอุทาหรณ์ ว่า แม้แต่รักก็ต้องมีสตินะ จะขอบอก
11 พฤษภาคม 2551 20:33 น. - comment id 848764
ความรักกับความหลงมาลงตัวกัน ผลคือความปวดร้าวของคน แต่คนชอบความปวดร้าว จึงแสวงหารักอยู่ทุกลมหายใจ
11 พฤษภาคม 2551 22:29 น. - comment id 848798
จะอยู่ได้อย่างไรหากไร้รัก ต้องอกหักกี่ครั้งก็ชั่งเถอะ แม้ชอกช้ำกระหน่ำจนฉ่ำเลอะ อยากขอเจอะเจอรักตลอดไป
11 พฤษภาคม 2551 23:12 น. - comment id 848823
เมื่อหลงใหลในรักเกินหักห้าม จึงถูกหยามถูกเย้ยให้เผยเศร้า เมื่อความรักหนักหน่วงติดบ่วงเอา เหมือนแมงเม่าบินเข้าสู่กองไฟ ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่อีกแล้วหละค่ะ จริง ๆ
11 พฤษภาคม 2551 23:22 น. - comment id 848830
กลอนให้ข้อคิดดีจังค่ะคุณโอเลี้ยง แต่แหม...รูปอ้ะ ต้องวงเล็บ (เด็ก สตรี คนชรา ห้ามมอง) อิอิ แซว เล่นค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 16:27 น. - comment id 849014
แวะมาอ่านค่ะ...โหหหหหหหห....ภาพหวิวววววจัง....
12 พฤษภาคม 2551 16:51 น. - comment id 849023
รักก่อเกิดเกินยื้อยุดฉุดใจคิด ถูกหรือผิดเพื่อหญิงพี่วิ่งแจ้น เพียงเอ่ยปากประเคนล้นจนเต็มแกน กระเป๋าแบนแฟนบอกลาขาอ่อนแรง ดูแค่รูปก็คุ้มค่าแล้วครับ
12 พฤษภาคม 2551 17:10 น. - comment id 849038
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านค่ะ ปล. ขออภัยใช้รูปวูบหวามไปนิด แค่ คิดสื่อถึง..กามรัก..บางทีก็ร้ายกว่ายา เสพติดแค่นั้นค่ะ
13 พฤษภาคม 2551 06:59 น. - comment id 849244
นี่ ชักจะแต่งกลอนเก่งเกินไปแล้วนะคะ ทั้งภาพ ทั้งเสียง อูววว