เคยรู้สึก ว่าตัวเอง ว่างเปล่าไหม มันเดียวดาย แม้นรอบกาย นั้นพลุกพล่าน รู้สึกเสียดาย ที่เกิดมา ตั้งเนิ่นนาน ทรมาน เมื่อนึกถึงวันวาน ที่ผ่านไป อยากจะบิน ฉันนั้น อยากจะบิน ออกจากสิ่ง ที่ยึดถือทุกสิ่ง ถ้าเป็นได้ ไม่ต้องทน ความรู้สึก จากข้างใน อยากจะออก ออกไป ไม่กลับคืน
11 พฤษภาคม 2551 16:11 น. - comment id 848670
บินขึ้นฟ้า กลางเวหา นภากว้าง ไม่รู้เลย ว่าหนทาง อยู่ตรงไหน มองท้องฟ้า ก็เป็นฟ้า อยู่ร่ำไป บินไปเถิด บินเท่าไหร่ ก็ไม่เจอ เดินลงดิน เถิดเจ้า แม้เศร้าสร้อย แม้มีผู้ ร่วมทางน้อย แต่มีเสมอ เดินไปเถิด มีทางใหม่ ให้เจ้าเจอ แม้อาจจะ ไม่เลิศเลอ เท่าฟ้างาม.. อย่าเศร้าจิคร้าบบบบ เดินข้างล่างก็ได้บินอยู่ข้างบน คนบางคนอาจไปกับเราไม่ได้นะ
11 พฤษภาคม 2551 18:24 น. - comment id 848734
จากโผบิน ลงเดิน ไปเรื่อยๆ แม้จะเหนื่อย สักเพียงไหน ไม่ท้อถอย สักวันหนึ่งเจ้าจะเจอ สิ่งที่คอย ปล่อยไปปล่อย ปล่อยวาง ตามใจตัว ยิ้มกันไว้เถิดพี่น้อง
11 พฤษภาคม 2551 21:20 น. - comment id 848773
ผืนฟ้ามีห่มให้ หายหนาว แสงเดือนกับโคมดาว เด่นด้าว หรีดหริ่งเรไรราว รายโลก จับปลายฝันอันเหนี่ยวน้าว เหนี่ยวใจ
11 พฤษภาคม 2551 22:53 น. - comment id 848816
เคยรู้สึกอ้างว้างและว่างเปล่า อยู่กับความเปลี่ยวเหงาและเศร้าบ้าง เคยรู้สึกเหว่ว้าราตรีกาล เคยรู้สึกทรมานเมื่อนานนม ตอนนี้เริ่มอ้างว้างแล้วค่ะ อิอิ