จำไออุ่น ของพ่อได้ ตอนใกล้ตาย มันเกือบสาย เหมือนมีใคร มายื้อแย่ง มือหนึ่งดึง ฉุดกระชาด รากอย่างแรง มือเหี่ยวแห้ง ส่งไออุ่น ดึงกลับมา ลืมตาตื่น เห็นพ่อยืน อยู่ข้างเตียง หันหน้าเอียง เมียงมอง สบสายตา สือสายใย พ่อส่งให้ ทางกายา ผ่านเวลา นาที ชีวีตาย
10 พฤษภาคม 2551 15:57 น. - comment id 848263
แด่ น้องพลอย ใครหนอรักเราเท่าชีวัน ใครหนอใครกันให้เราขี่คอ เพลง...ยังอมตะเสมอ กลั่นมาจากหัวใจใช่ไหมน้อง...
10 พฤษภาคม 2551 13:36 น. - comment id 848308
แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับ
10 พฤษภาคม 2551 13:43 น. - comment id 848313
สัมผัสแห่งรักจากคุณพ่อคุณแม่อบอุ่นเสมอค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 15:20 น. - comment id 848346
อ่านแล้วดีใจนะคะที่น้องพลอยมีคุณพ่อที่ดี
10 พฤษภาคม 2551 17:41 น. - comment id 848357
อ่านไปลุ้นไปนะคะ น้องพลอยสบายดีนะคะ
10 พฤษภาคม 2551 23:03 น. - comment id 848443
"มือหนึ่งดึง ฉุดกระชาด รากอย่างแรง" อิอิ..มันเป็นอย่างไร เล่าน้องเอ๋ย... เอา..เชียร์...
11 พฤษภาคม 2551 22:54 น. - comment id 848817
คำว่าพ่อ ยิ่งใหญ่ เกินกว่าฟ้า คำว่าพ่อ แกร่งกว่าผา แข็งขวางกั้น คำว่าพ่อ สุกสว่าง กว่าตะวัน คำว่าพ่อ สำหรับฉัน ไร้คำเทียม ไม่มีคำบรรยายอื่นใด นอกจากกลอนบทนี้ครับ