ขอบคุณวันวานที่ผ่านมา ขอบคุณช่วงเวลาพาสุขสม แสงตะวันแสงดารา...ทุกอารมณ์ ที่เคยชมที่เคยชื่นระรื่นกัน ไม่เสียดายระยะทางที่ร่วมเดิน ไม่ขัดเขิน หรือเมินหมาง หรือห่างหัน ไม่คิดแค้นแน่นใจในทุกข์ทัณฑ์ เมื่อเธอพรากจากฉัน...นับวันไกล ไม่เข้าใจที่จากไปไกลสุดตา เธอไม่เหลียวกลับคืนมาแม้ร้องไห้ เทียวเพรียกซ้ำร่ำร้องป้องปากไป เธอกลับนิ่งแล้วทิ้งหาย...ได้น้ำตา เธอคงตัดเยื่อใยที่ผูกพัน ลืมความรักความฝันอันใฝ่หา ไม่เข้าใจทำไม่เอย...ไม่เอ่ยลา บอกชะตาที่ต้องรู้...เพียงผู้เดียว แค่มองผ่านม่านน้ำตาที่พร่าพร่าง ช่างเลือนรางร้องไปใจแห้งเหี่ยว นั่งคุกเข่าเว้าวอนก่อนปลดเกลียว- ที่คล้องเกี่ยว...ที่รั้งใจ...ไว้เนินนาน คงเหลือเพียงใจช้ำซ้ำใจเจ็บ ถึงหนาวเหน็บ...ก็เก็บไว้ไม่คิดหาร ขอทนทุกข์และทำใจไปตราบกาล เพียงเพราะรักยังเจือจานในดวงใจ ************************************ ขอทนปวดรวดร้าวทรวงดวงวิญญาณ จะรักเธอไปตราบกาล...นานนิรันดร์
เจ้าพานทอง 8 พ.ค. 2551 10:49 น. - ID 114914 
1267
1
0
8 พฤษภาคม 2551 12:38 น. - comment id 847587
งืมม..กลอนเพราะมากค่ะ ใช่เนาะ ทำใจ อย่างเดียว สู้ ๆๆ ค่ะ
8 พฤษภาคม 2551 19:23 น. - comment id 847714
กลอนเพราะ ดี โดนใจ เลยค่ะ คบกันมาตั้งนาน แต่ที่ทำงานไกลกัน ทำให้เขาเจออีกคน พูดได้คำเดียว ทำใจ ๆๆๆ
10 พฤษภาคม 2551 19:36 น. - comment id 848378
แวะมาทักทายครับ.. ผมแนะนำว่าคนเราควรรักตัวเองมากกว่ารักคนอื่นนะครับ...เก็บความเจ็บปวดไว้ก็ทุกข์ใจเราเห้อ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
