๑. ๏ มิรู้หรอก..บนฟ้าจะปรากฏ ความสวยสดเรื่อปรุงแห่งรุ่งสาง มิเห็นหรอก..หยาดวงที่ทอดวาง ของน้ำค้าง..วาดกลั่นด้วยบรรจง ๏ มิรับรู้..หอมระลอกของดอกไม้ ที่ชวนให้เหล่าภมรบินว่อนหลง มิรับรู้..รอบพฤกษ์ที่ปลิดลง คืออาจอง..พร้อมผลัดระบัดใบ ๏ มิเห็นหรอก..ปีกสีของผีเสื้อ ที่แต้มเจือด้วยหยดความสดใส มิยินหรอก..เสียงก้องกังวานใด เพราะอยู่ในทะเลคร่ำแห่งน้ำตา ๒. ๏ เสมือนโลกคลุมคลี่ด้วยสีหม่น มืดมนจนเกินประเมินค่า ในคืนแห่งคำนึงหนัก..ที่ปักคา ครวญหาความฝันของวันวาร ๏ รอยอดีตกัดกร่อนจนรอนร้าว ยืดยาววันเก่าเก่าคอยเผาผลาญ ช้าช้า..แหลกเหลวกับเปลวกาล รอคอย..ทรมานจะผ่านพ้น ๏ ท่ามสงัดตาหลับใจกลับตื่น ฝ่าคืนกลืนซับทุกสับสน กี่น้ำหยดรานจากทานทน ท่วมท้นร่างซมซึ่งงมงาย ๏ ซีดจางความฝันอันพิไล มอดไหม้..รอยแยกแหลกสลาย โอบฝันส่วนเสี้ยวอย่างเดียวดาย รอคอยฝันสุดท้าย..เลือนหายไป ๓. ๏ ณ เบื้องหน้าบนฟ้ายังปรากฏ รอยจรส..ตื่นรับผู้หลับใหล เพียงเธอปาดน้ำตาแห่งอาลัย แสงแห่งไฟจักฉายแพร้ว..ในแววตา ๏ ปล่อยหัวใจเธอได้สัมผัสหอม หลังผ่านหลอมคืนเข็ญจนเต็มค่า ให้กระแสคลื่นเห่แห่งเวลา กอปรเดียงสา..กล่อมเกลาอย่างเข้าใจ ๏ เพื่อการคิดถึงครั้งหนึ่งมี เพื่อยินดีกับเรื่องราว..คราวร่ำไห้ เพื่อจะกร่อนแผลร้ายจนหายไป จนเนื้อนัย..ส่งคุณค่า..อีกคราครั้ง..
เพรง.พเยีย 7 พ.ค. 2551 04:44 น. - ID 114876 
960
4
0
7 พฤษภาคม 2551 06:35 น. - comment id 846976
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องนาง เป็นกลอนที่ไพเราะมากๆค่ะ คลอเคล้า ด้วยเสียงเพลงซึ่งไพเราะไม่แพ้กันเลย อิ่มตาอิ่มใจจริงๆค่ะ
7 พฤษภาคม 2551 08:30 น. - comment id 847009
น้ำตากลบลบเลือนเหมือนฟ้าหม่น เลยข้ามพ้นลับลาตาไม่เห็น ปาดน้ำตาทำใจในสิ่งเป็น กลับพบเห็นแสงสว่างต่างจากเดิม สวัสดีครับ...แวะมาเยี่ยมอ่านกลอนเพราะครับ..
7 พฤษภาคม 2551 08:35 น. - comment id 847014
ยอดเยี่ยมมิเคยเปลี่ยนแปลงเลยนะครับ ไพเราะมากมายครับ...
7 พฤษภาคม 2551 09:09 น. - comment id 847028
7 พฤษภาคม 2551 09:38 น. - comment id 847068
เศร้า...
7 พฤษภาคม 2551 09:39 น. - comment id 847071
เยี่ยมมากค่ะ.......
7 พฤษภาคม 2551 09:42 น. - comment id 847075
สวัสดีค่ะ.... คุณค่าปรากฎเมื่อหัวใจเราสั่งการค่ะ.....
7 พฤษภาคม 2551 13:15 น. - comment id 847164
สวัสดีค่ะ พี่นาง พี่นางสบายดีป่าวค่ะ ทุกตัวอักษรของพี่นางงดงามมากค่ะ บัวคิดถึงพี่นางค่ะ
7 พฤษภาคม 2551 13:28 น. - comment id 847179
7 พฤษภาคม 2551 13:41 น. - comment id 847191
ชอบบทนี้มากเลยค่ะ
7 พฤษภาคม 2551 15:35 น. - comment id 847263
อ่านกี่ครั้งก็ยังทรงคุณค่า แห่งความทางอักษรและอารมณ์คนเขียนค่ะ
8 พฤษภาคม 2551 19:17 น. - comment id 847712
คุณค่าที่ปรากฏ มีสิ่งบดบังตาแล อย่าอยู่อย่างผู้แพ้ ดันเนื้อแท้ให้โผล่มา อ่านจนเพลินเลยครับ
9 พฤษภาคม 2551 12:35 น. - comment id 847900
อาจมากมายหลายรอยริ้วพร้อยแผล ปรากฏแก่เนื้อใจเป็นเส้นสาย กาลเวลาจักพาให้เลือนลาย แล้วกลับกลายเป็นคุณค่าประสบการณ์ บทกลอนและบทเพลงกลืนกลมผสมส่วนให้ความไพเราะมากเลยค่ะ สวัสดีค่ะน้องนาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
