เรือถึงฝั่ง ดังหวัง ตั้งใจไว้ ล่องมาไกล เกินกว่า จะนึกถึง แต่อดีต ยังฝัง ยังตราตรึง หวนคำนึง ถึงคืนวัน ที่ผ่านมา วันพรุ่งนี้ คงต้องก้าว สู่ผืนฝั่ง คงต้องเดิน ลำพัง คงเหนื่อยล้า คงจะเหลือ แค่อดีต แค่น้ำตา คงต้องลา กันไป เหลือเพียงเงา ลาแล้วเพื่อน วันเดือน เคลื่อนถอยห่าง คงอยู่แต่ ความอ้างว้าง ความเปลี่ยวเหงา คงอยู่แต่ ความหลัง ของพวกเรา คงอยู่แต่ ความเศร้า ในหัวใจ สิ่งที่เหลือ คือสิ่งใด อย่าไปคิด เพราะชีวิต ยังต้องอยู่ สู้วันใหม่ แม้วันนี้ จะต้องจาก ไกลแสนไกล แต่จำไว้ กลับมาเมื่อไหร่ ก็ยังเหมือนเดิม
4 พฤษภาคม 2551 11:47 น. - comment id 841503
นาวามิตรลิขิตเองอย่าเกรงกริ่ง ถือหางเสือให้นิ่งวิ่งเข้าฝั่ง หินโสโครกเลี้ยวหลีกพึงระวัง พอถึงฝั่งไม่ร้าวรนหม่นหมองใจ อันว่ามิตรมากมายหลายประเภท หนึ่งมิตรแท้ทั้งสองเพศพึ่งพาได้ สองมิตรกินสิ้นทรัพย์ขยับไกล สามมิตรตายแทนกันได้ไม่ควรลืม
20 พฤษภาคม 2551 20:38 น. - comment id 851823
คิดถึงอย่างที่สุด อยากหวนกลับไปเวลาเก่าๆ เวลาที่พวกเรามีความสุข เพื่อนเราเค้าจะคิดแบบเราบ้างป่าวน้า แต่ยังไงก้คิดถึงพวกมันคิดถึงมากจิงๆ ถึงเราจะห่างกันไกลสักแค่ไหน ขอแค่เพียงอย่าลืมมิตรภาพดีดีของพวกเราก้พอ รักนะ รักพวกแกจิงๆ% มันรุสึกเหงาจังเวลาที่ไม่มีพวกแกเหมือนเมื่อก่อนยังไงก้ขอให้เพื่อนๆโชคดีกับหนทางที่เลือกเดิน36%