ข้าวเคียวเกี่ยวทุกกำ ทุกคราวคำกล้ำฝืดคอ ข้าวนี้สิใครหนอ โน้มเกี่ยวมาให้ข้ากิน ทุ่งแล้งแห้งระแหง ปานเหล็กแดงทุกแห่งหิน เบิ่งฟ้ากว้างกว่าดิน หาสุดสิ้น ณ ถิ่นใด ทุกข์ยากเหมือนฟากฟ้า มิรู้ว่าวาระไหน สิ้นยากลำบากไป ให้เมืองไทยได้มีกิน เถียงนามุงหญ้าเก่า เอียงเอนเข้าหาผืนดิน เหมือนใจที่โรยริน รอวันสิ้นลมหายใจ ทุกข์ยากลำบากแท้ ลูกของแม่โพสพไทย รอฝนคนอาลัย บ่อตาไหลน้ำตาโลม
2 พฤษภาคม 2551 03:35 น. - comment id 845313
คมเคียวมิเกี่ยวได้ น้ำตาไหลอาบแก้มริน นาแล้งแห้งหืดสิ้น เหลือเพียงดิน ข้าวไร้รวง เบิ่งฟ้าเหวยเหวยฟ้า ช่วยเทฝนขอบวงสรวง หากน้ำฝนหล่นร่วง จะเลี้ยงปวงพี่น้องเฮา ข้าวปลาเป็ดเห็ดทอด กินแกล้มยอดผักสะเดา งดเลี้ยงสุราเหล้า มีแค่เพียงน้ำเปล่าพอ เท่านี้ก็พอแล้ว ขอฝนแก้วตกมาหนอ หมู่เฮาไม่รีรอ จะรีบถ่อไถไร่นา อยากยิ้มเต็มสองแก้ม ข้อยสิแย้มแต้มดวงหน้า เบิ่งฟ้าด้วยแววตา เทวดาข้าขอวอน ฝนเอยจงตก
2 พฤษภาคม 2551 09:38 น. - comment id 845348
แด่ คุณนรศิริ ไพเราะมากค่ะ