เหนือทุ่งนาฟ้าใสไอแดดอุ่น ละอองฝุ่นลอยคว้างบนทางเปลี่ยว ตอซังเหลืองยามแล้งแห้งซีดเซียว ป่าเคยเขียวแห้งแล้งร่มเงา ทุ่งเคยเขียวยามสายฉายตาแล ชาวนาทั้งหนุ่มสาวและเฒ่า แก่ ดูย้ำแย่เคราะห์ซ้ำไร้สิ้นเงา ทุ่งนาเฉาไม่มีเหลือ"แค่ตอซัง"
28 เมษายน 2551 14:12 น. - comment id 844064
ทุ่งร้างซังแห้งดินแยกร้าว ไร้รวงข้าวเหลืองทองผ่องไสว อีกป่าไม้เตือนโล่งขาดไม้ใหญ่ เหลือสิ่งใดให้ลูกหลานได้สานต่อ
29 เมษายน 2551 13:00 น. - comment id 844529
เห็นทุ่งร้างฟางรอยสุดสร้อยเศร้า มิเห็นเงาคนรักผู้หักเห ซากคันไถหักพังหลังลานเท เพียงน้องนางร่อนเร่ไปแรมเดือน ผมชอบบทกวีเกี่ยวกับทุ่งข้าวเสมอมาครับ