๏ ไม่มีหรอก..ค่านิยามแห่งความรัก แค่ตระหนัก..รับรู้..ตามรู้สึก คอยละเลียดร่องรอยอันล้ำลึก ที่ผนึกผ่านเจือ..สู่เนื้อใจ ๏ มิได้วาดฝันไป..จนไกลกว่า จนเพ้อค่า..เกินจริงแสนยิ่งใหญ่ มิรู้หรอก..ว่ารักสักเท่าใด แค่ตอบได้...เท่าที่มี...เท่าที่เป็น ๏ ฉันรักเธอก็ด้วย..หัวใจรัก และตระหนักเท่าที่ใน..หัวใจเห็น จะรักตอบหรือไม่..ไม่จำเป็น ถึงอย่างไรก็คงเต้นอยู่เช่นนั้น ๏ ฉันรักเธอด้วยวิญญาณอันฉานฉาย ด้วยความหมายซื่อตรงและคงมั่น และอาจด้วยเหตุอื่นอีกหมื่นพัน ที่ร้อยกลั่นกอรปกรึง..เป็นหนึ่งเดียว ๏ ฉันรักเธอ..ด้วยวิธีของชีวิต ด้วยจริตร้อยเรียงจากเพียงเสี้ยว ค่อยกอปรร่างผ่านผสมจนกลมเกลียว เพื่อเก็บเกี่ยวขึ้นประดับอยู่กับใจ ๏ เพียงเพื่อจะมอบแด่เธอ..ด้วยความรัก เธออาจมองอย่างตระหนัก..หรือ ผลักไส สิทธิ์ของเธอ..ว่าจะรับ..หรือเลยไป เจ้าเพรงสร้อยมาลัย..ก็ให้แล้ว
เพรง.พเยีย 27 เม.ย. 2551 18:18 น. - ID 114585 
2004
5
0
27 เมษายน 2551 18:50 น. - comment id 843740
งดงามทรงคุณค่าแห่งรักค่ะ
27 เมษายน 2551 20:43 น. - comment id 843764
นี่หรือคือรัก ประจักษ์มองเห็น นี่หรือที่เป็น รักจากหัวใจ
28 เมษายน 2551 00:24 น. - comment id 843823
เพรงมาลัยไพเราะเสนาะนัก มอบความรักยิ่งใหญ่ให้เปล่าเปล่า คนจะรับคิดมากไม่อยากเอา สิทธิ์ของเขาจะพินิจควรญคิดตรอง ใช้วิญญาณมารักคักแท้แท้ คงต้องแก้ด้วยมนต์ตรามาสนอง หากรับรักนึกเสียวต้องเกี่ยวดอง กลัวเสียงร้อง"พี่มากจ๋า"วิ่งขาแป.... ถ้าบ้านอยู่แถวพระโขนง ยิ่งแล้วใหญ่ อิอิ
28 เมษายน 2551 01:19 น. - comment id 843854
รายสำเนียง เรียงร้อย เป็นสร้อยแสง ให้สำแดง แรงรักรอ ทอเป็นสาย ประดิดหา มาลัยรัก สลักลาย เป็นสร้อยสาย ลายแห่งรัก ถักด้วยใจ ค่านิยาม ในความรัก ตระหนักลึก ความรู้สึก ลึกล้ำยิ่ง เกินสิ่งไหน เพรงสร้อยแสง แรงแห่งฝัน พันเยื่อใย ร้อยรัดไว้ ในเสน่ห์ เล่ห์อารมณ์ สุดจะหยั่ง ภวังค์จิต นิมิตหมาย ฝันสุดปลาย คลายสุดคว้า มาเสกสม แสนบรรเจิด เลอเสิศเรียง เพียงได้ชม แสงสร้อยสม เพรงสวาท บาดทั้งทรวง
28 เมษายน 2551 03:01 น. - comment id 843908
สวัสดีค่ะ น้องนาง มาอ่านเพรงสร้อยมาลัยอีกครั้งค่ะ อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อเลยค่ะ น้องนาง
28 เมษายน 2551 06:53 น. - comment id 843937
มีเพลงจระเข้หางยาวสำหรับบล็อคนี้ไหมคะ
28 เมษายน 2551 09:37 น. - comment id 843966
อืม หวานเป็นประจำเลย... ลุงหมักบอกว่าจะขึ้นราคาอ้อยแล้ว หวังว่าคงไม่กระทบกับงานเขียนของคุณเพรง.พเยียน่ะ :) กลัวไม่ได้อ่าน อิอิ
28 เมษายน 2551 09:50 น. - comment id 843970
โอ้เจ้าเพรงมาลัยไปลอยล่อง จะสวมคล้องแขนใครสวมใส่หนอ พี่มือยาวยื่นไปหวังใส่คอ จะหยุดรอหรือเตลิดตะเพิดชาย สวัสดีครับคุณเพรง.พเยีย ดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่า คงมีความสุขดีอยู่เช่นเดิมนะครับ
28 เมษายน 2551 12:59 น. - comment id 844040
อินสวนยังไม่เคยรักใครมากมายขนาดนี้เลยครับ..แย่จริงเนาะ..อินสวน....
28 เมษายน 2551 18:54 น. - comment id 844180
บัวนำหัวใจมาฝากพี่นางค่ะ
28 เมษายน 2551 19:37 น. - comment id 844223
ไม่ผิดหวังที่แวะมาอ่านกลอนคุณเลยค่ะ
28 เมษายน 2551 21:18 น. - comment id 844266
ไพเราะมากครับ.....แวะมาชื่นชมครับ
29 เมษายน 2551 12:10 น. - comment id 844505
เพลงเพราะพาหัวใจโบยบิน บทกวีบ่งถึงความงามแห่งความรัก ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง สบายดีนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
