วังวนวนว่ายเวิ้ง.......เวียนวน ราวรักหลงร้อนรน.....รวดร้าว ปวดปร่าแปลบปะปน...เปื้อนแปด โอ้อุระระอุอ้าว........อบอ้าวอุราสลายฯ ละเมอเผลอเพรียกน้อง...ละเมอหา ลัดไล่ไต่เมฆา..........ปะเจ้า เพียงมอบปรารถนา.....เพียงหนึ่ง เพียรพบเพียงเพื่อเว้า....ว่าเร้ารักรอนฯ แล้วเจ้าลวงรักให้..........สุมทรวง ห่อนพบรักในดวง.......จิตเจ้า แหลกแล้วแหลกรักลวง..ใจแหลก สุดแทรกโศกรุมเร้า......หลบหล้าเร้นหายฯ สุดแสงแห่งฟากฟ้า......ตะวันฉาย สุดรักสิ้นมลาย..........แหล่งหล้า สุดแล้วสุดเกินหา.......ให้พบ รักนอ สิ้นรักสิ้นที่ถ้า..........ที่ถ้ารอมาฯ ปลดปล่อยลอยลิ่วแล้ว....หัวใจ เปิดปะอิสระใน.........ภพพื้น พรากแล้วพรากสิ้นไป...ให้สุด สิ้นนา พรากบ่สุดสุดจะฟื้น.....เฟื่องฟุ้งมโนไฉนฯ ดั่งพบทางแพร่งพื้น....แห่งวิถี รักแพร่งแบ่งฤดี.......ดับได้ หากรัตติกาลมี........แสงส่อง สาดนา ยังย่อมยังหาให้.......พบพื้นสัญจรฯ กอบกำลังจิตนี้.........ประคองตน โรยเรี่ยวแรงผจญ......โศกเศร้า ยังพอยึดโยงหน........โหนแห่ง ลิงโลดหลุดแรงเร้า.....รักร้าวรุมทรวงฯ -ปลายตะวัน- ๒๗ เมษายน ๒๕๕๑
ปลายตะวัน 27 เม.ย. 2551 07:53 น. - ID 114576 
2947
7
0
27 เมษายน 2551 09:16 น. - comment id 843549
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณปลายตะวัน
สุดปลายเส้นขอบฟ้า
อยู่ที่สุดปลายทางแห่งความรัก....
ไม่รู้ใช่หรือเปล่า
เพราะถ้าไม่มีรัก
โลกนี้คงไม่มี
และโลกนี้คือโลกีย์ใช่ไหม...งงแฮะ
27 เมษายน 2551 09:25 น. - comment id 843552
สวัสดีค่าคุงปลายตาวันเอาหน้าตายื่นมาหาก่อน...
ชั่วโมงเน็ตจะหมดแล้ว...เดี๋ยวมาใหม่นะคะ
27 เมษายน 2551 09:44 น. - comment id 843565
ช่วง.. มาเยี่ยมมาเยือน นะเจ้าคะ.ปลายดอย.. คอยน้องนาง.. เพราะทั้งบทกลอนและเพลงนะคะ มาทั้งทีไม่มีผิดหวังเลย.....
27 เมษายน 2551 09:50 น. - comment id 843568
ทิ้งตนทิ้งร่างคว้าง วังวน วนว่ายวัฏฏะจน จิตช้ำ ช้ำชอกรักอันดล ช้ำยิ่ง ยิ่งรักยิ่งช้ำย้ำ ว่ายซ้ำวังวน..
27 เมษายน 2551 10:19 น. - comment id 843580
คุณปลายตะวัน อ่านแล้วใจแทบจะขาดรอนรอน ไพเราะมากมาย ทั้งที่ปกติช่ออักษราลี ไม่ค่อยชอบอ่านโคลงนะคะ แต่โคลงนี้ สัมผัสได้ถึงความงดงามทางภาษา ใช้ภาษาขยี้ใจเลยแหละ อิอิ เพลงก็เพราะมาก
27 เมษายน 2551 10:58 น. - comment id 843599
แวะมาอ่าน วันนี้ดูเศร้าๆ...
27 เมษายน 2551 10:58 น. - comment id 843600
สวัสดีรอบที่สองค่ะคุณปลายตะวันวังวนความคิดข้า เวียนวน ความรักเปี่ยมกมล ค่ำเช้า หวังให้อยู่สู้ทน นานเนิ่น แต่ไม่อาจรั้งเร้า ปล่อยให้ หลุดมือฯ วังวนวนวุ่นร้าย ร้าวราน แผลตกสะเก็ดนาน สุดเศร้า โลกสวยมืดไร้สราญ เบื่อหน่าย ได้แต่หลอกใจเข้า สุขแล้ว ทุกวันฯ หลอกตัวเองมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ ซื่อสัตย์กับใจตัวเองดีกว่า...ทุกข์คือทุกข์ สุขคือสุข แล้วก็ยอมรับมัน
27 เมษายน 2551 12:48 น. - comment id 843612
โคลงไพเราะมากครับ..ชอบๆ
27 เมษายน 2551 11:34 น. - comment id 843619
สวัสดีรอบที่สองค่ะคุณปลายตะวันปลายเส้นสุดขอบฟ้า อยู่ไหน ทางสุขอยู่แห่งใด ฤารู้ ยิ่งค้นยิ่งเหนื่อยไร้ แรงเรี่ยว กำลัง ยิ่งมุ่งเจอยอดชู้ ยิ่งล้า กำลัง ค้นหาตามรักเจ้า คนเดิม เพื่อกลับมาเต็มเติม ใจข้า ไม่รับสิ่งใดเพิ่ม แทนที่ ดวงมาลย์ แม้นเหนื่อยจนอ่อนล้า ยิ่งเพ้อ พรรณนาฯ ตามองหมองหม่นเศร้า เพราะติด ทางสู่แสงใจปิด จิตล้า อยากจะเริ่มชีวิต ที่สุข อีกหน ขออยู่อย่างคนกล้า มุ่งก้าว อีกคราฯ หาทางเพื่อฝ่าพ้น ทางวน สิ่งหม่นจิตบ่ยล อยู่ใกล้ ขอสติติดใจคน เพื่อสุข ดำรง บ่ทึบปัญญาไซร้ ผ่านได้ มั่นคงฯ โห...
เหนื่อยสุดๆ ถูกผิดอย่างไรอย่าว่ากันนะคะ เอไม่ถนัดโคลงเครงเลยค่ะ เฮ้อ
27 เมษายน 2551 12:06 น. - comment id 843640
แป่ว...นี่มันรอบสามแล้วนี่
ขออำภัยเป็นอย่างสูงคร๊าบบบบบ
27 เมษายน 2551 12:17 น. - comment id 843644
ไพเราะ สุดยอด..สุดยอด
27 เมษายน 2551 14:58 น. - comment id 843676
สวัสดีค่ะ เพราะมากค่ะ..เยี่ยมเหมือนเดิม...
27 เมษายน 2551 15:24 น. - comment id 843699
สวัสดีค่ะคุณปลายตะวัน บทกลอนยังงดงามเมือนเดิมนะค่ะ สบายดีนะค่ะ
27 เมษายน 2551 16:08 น. - comment id 843718
สุดปลายเส้นขอบฟ้าไม่มีหรอกค่ะเพราะมันไม่มีจุดจบ...ไงล่ะคะ...????
27 เมษายน 2551 20:27 น. - comment id 843760
เมื่อหัวใจร่ำร้อง มองหา กี่หยาดหยดน้ำตา บอบช้ำ คิดถึงอยู่ทุกครา ที่อยู่ คนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจซ้ำซ้ำ หมดแล้วมีเธอ ๛ ยังละเมอเพ้อพร่ำ คร่ำครวญ ดุจดั่งยั้งโซ่ตรวน เหนี่ยวไว้ ให้เฝ้าคิดทบทวน คืนสู่ วังวน แม้ว่าจะสิ้นไร้ อดีตซ้ำร่ำหา ๛ วันเวลาผ่านพ้น เนิ่นนาน ปวดแปลบแทบร้าวราญ สุดกลั้น มิอาจลบวันวาน ติดอยู่ ในใจ เธอจากไปวันนั้น อกนี้แทบสลาย ๛ ขอรักเธอตราบนี้ จนตาย รักมิอาจวางวาย เสื่อมสิ้น หัวใจแทบละลาย ขอมอบ เพียงเธอ ตราบชั่วฟ้าแดดิ้น รักแท้นิรันดร์ ๛
27 เมษายน 2551 20:37 น. - comment id 843762
27 เมษายน 2551 21:49 น. - comment id 843788
สวัสดีค๊าบบบบคุงปายตาเว็น (ปลายดวงอาทิตย์)แป่ว
เอางี้ละกัน ...จบยากค่ะแทบตาย อิอิ
27 เมษายน 2551 22:00 น. - comment id 843789
ดีจ้า..ฝากกาพย์สักบทนะคะคุงครูปลายตะวัน.. ๏ สุดเส้นขอบฟ้า แสนไกลสุดหล้า โหยหากานดา เจ้านั้นอยู่ไหน หัวใจห่วงหา เพียงได้พบพา แก้วตาสักหน ๏ หากสมองจดจำ ทุกถ้วนถ้อยคำ คงทำบางคน ลืมเรื่องราวได้ เพราะใช้เกมกล เลยไม่สับสน ลืมคนง่ายดาย ๏ หากหัวใจจด เรื่องราวทั้งหมด ไม่ลบเลือนคลาย แม้นลืมเท่าไหร่ ก็ไม่จางหาย ภาพชัดมิวาย แม้กายห่างกัน ๏ ยิ่งลืมยิ่งจำ ใจหนอช่างทำ ตอกย้ำในฝัน เก็บเธอใส่กล่อง ยังจ้องคอยวัน ออกมาเมามันส์ เธอฉันอีกที...หุหุ.. จบมานดื้อๆแบบนี้แหละ...
28 เมษายน 2551 02:56 น. - comment id 843904
28 เมษายน 2551 03:20 น. - comment id 843919
ยังเวียนวนเวิ้งว่าย......อยู่ไย หากมิหักห้ามใจ...........จักไหม้ ปลายสุดขอบฟ้าไกล.....กำหนด รักที่ถูกผูกไว้...............ยากแท้ไถ่ถอน..
28 เมษายน 2551 11:59 น. - comment id 844009
หวัดดีครับ.... ไบกอนไม่อยู่แล้วละครับ...ต้องเปลี่ยนเป็นยา เบื่อมดแล้วละ 55555
28 เมษายน 2551 15:13 น. - comment id 844090
เอ็ม 16 มาแว๊วววว ขอรับ
๏ แสนปวดรวดร้าวหนักหนา...ยามเธอไกลตา...เธออยู่บนฟ้าแสนไกล๛
๏ อาจอยู่บนดาวดวงใด...บอกหน่อยได้ไหม...หัวใจยังหวงห่วงหา๛
๏ น้ำใสรินไหลออกมา
...ทุกหยดน้ำตา
...อ่อนล้ามาจากภายใน๛
๏ ภาพเธอติดอยู่ในใจ
...รักเธอเกินใคร
...และไม่มีวันเลิกรา๛
๏ แม้เธอไม่กลับคืนมา
...อยากให้รู้ว่า
...สัญญาจะรักเพียงเธอ๛
๏ มอบให้คนเดียวเสมอ
...แม้นไม่เลิศเลอ
...จักขอรักเธอนิรันดร์๛
๏ ทุกคืนจะขอหลับฝัน
...ว่าเราคู่กัน
...ครองมั่นในฝันตลอดไป๛
๏ และจักไม่ขอมีใคร
...รอหน่อยได้ไหม
...สักวันจะไปหาเธอ๛
อาลุยลุ่ย มาทักทายด้วยหัวใจ พ่ะยะค่ะ
28 เมษายน 2551 15:21 น. - comment id 844096
ผ่านวังวน หนทาง ที่ขวางหน้า คุณพี่ขา เดินเอียง เฉียงไปไหน ชอบเลี้ยวลด รายทาง ยามย่างไป จะถึงไหม ล่ะนี่ ท่านพี่เอย เดินวนไป วนมา น่าเวียนหัว "ดุ่ย"น่ะกลัว หน้าพี่ จะไปเสย กับฟูตบาท ข้างทาง จึงอยากเปรย ไม่ฟังเลย เดินวน ดั้นด้นลุย และแล้วพี่ สะดุด หัวทิ่มบ่อ ยังไม่พอ ลื่นไถล ไปฉลุย ยังลุกมา พูดพร่ำ ทำเป็นคุย โธ่!!น้อง"ดุ่ย" บอกพี่ ไม่มีฟัง ยังครวญคร่ำ หาสาว มายาวเหยียด เค้าไม่เกลียด พี่หรอก ทำขึงขัง เพื่อซ่อนไว้ ใจรัก พี่เสียจัง ทำปึงปัง แต่ใจอ่อน ตอนพาที หากสมหวัง ในรัก จักไปสู่ กั้นประตู วิวาห์ ห้ามพาหนี แล้วมีลูก มีหลาน กันเสียที "แก่"เต็มที่ ทั้งคู่ โปรดดูตัว
28 เมษายน 2551 18:52 น. - comment id 844179
ถ้าใช่ยังไงก็ใช่ ถ้าไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่.. มันก็เหมือนกับที่เขาบอกว่า ไม่รักยังไงก็ไม่รัก..เศร้า
แวะมาอ่านกลอนซึ้งๆคะ
สบายดีนะคะ
29 เมษายน 2551 01:33 น. - comment id 844386
ดั่งโซ่ตรวน ผูกมัด รัดรึงไว้ ตรึงหัวใจ ดิ้นไม่หลุด สุดจะฝืน รักก่อนเก่า เร่าร้อน มิย้อนคืน หวังยั่งยืน ชื่นชม สมอุรา หากรักเรา ที่เฝ้าหวัง ดั่งใจไม่ ยามตะวัน ลับฟ้าไป ไกลแหล่งหล้า รักทิ้งจาก พรากรัตติ กัลยา แล้วลับลา คล้อยเคลื่อน เลื่อนลอยไป แต่ดวงจิต พิศวาส ยังวาดหวัง เวียนว่ายยัง วังวน จนหม่นไหม้ แม้นสิ้นรัก หักสวาท จนขาดใจ มิสิ้นใย ปลายฝัน พันธนา
7 พฤษภาคม 2551 11:37 น. - comment id 847127
อยู่คนเดียวดีกว่าเยอะ ไม่ต้องเจอะ...คนแย่ ๆ รักไปตั้งเท่าไหร่ ไม่เคยเหลียวแล อยู่คนเดียว ไปจนแก่ สิแน่ดี!! ความคิดส่วนตัวจ้าถ้าไม่ดีก็ไม่มีเสียจะดีกว่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
