หน้าส่วนตัว
อยากหยุดอยู่กับที่เหลือเกิน
แต่เวลาก็ยังคง...เดินผ่าน
ความรู้สึกเหนื่อยล้ามีมานาน
และฉัน...กำลังต้านทาน...สุดกำลัง
ทุกทีที่พยายาม...ถามใจ
ก็จะตอบตัวเองว่าไหว...ทุกครั้ง
แต่วันนี้...เหมือนไม่มีแล้ว...กำลัง
ทำได้แค่นั่ง...ให้เวลาทิ้งไว้ข้างหลัง...คนเดียว
อยากกลับไปหาอ้อมกอดอุ่นอุ่น
ไปหาตักที่เคยหนุน ในวันว้าวุ่น ไร้ที่ยึดเหนี่ยว
ทั้งที่คิดว่า...จะเข้มแข็งตลอดเวลา...อยู่แล้วเชียว
แต่วันนี้ใจเหลือแค่เสี้ยว...ฟันฝ่าคนเดียว...ไม่ไหวจริงๆ
ละอองน้ำ 1 มี.ค. 2545 19:26 น. - ID 11453 
915
4
0
1 มีนาคม 2545 19:49 น. - comment id 38020
อ่านแล้วเหนื่อยใจไปด้วยเลย....คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า...อยากบอกว่าเข้าใจกับความรู้สึกอย่างนี้.... ส่งกำลังใจไปให้ละกันนะจ้ะ...เข้มแข็งไว้
1 มีนาคม 2545 23:40 น. - comment id 38041
เหนื่อยเหรอ..มานั่งพักด้วยกันตรงนี้ก่อนนะ เอาไว้มีแรง แล้วเราเดินต่อไป พร้อมๆ กัน ^-^ เอากำลังใจมาฝาก ด้วยคนจ้ะ
2 มีนาคม 2545 01:35 น. - comment id 38069
เหมือนบางมุมในชีวิตของเสี้ยวเลย อย่าลืมนะคะ ละอองน้ำไม่ได้ฟันฝ่าไปคนเดียวหรอกค่ะ หากแต่อีกหลายล้านคนกำลังฟันฝ่าไปพร้อมๆกัน และอาจจะพบและเป็นเพื่อนกับหนึ่งในนั้นระหว่างทางที่เดินไปก็ได้ ลองดูกลอนที่เสี้ยวเคยแต่งไว้สิ ID2112 "ข้างหน้า" เป็นกำลังใจให้นะคะ
2 มีนาคม 2545 03:13 น. - comment id 38085
มา...มะ... มานั่งพักกันก่อน... แล้วเดี๋ยวค่อยไปกันต่อจ้า....
2 มีนาคม 2545 18:56 น. - comment id 38218
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ
9 กันยายน 2545 19:36 น. - comment id 74872
อืม มาอยู่เปงเพื่อนฮับ ไม่มีอ้อมกอด มีแต่ตัวให้กอด เปงแมวจะกอดคนได้ไงอ่ะเนอะ อิอิ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
