มาจากดินถิ่นป่าแก้ว ไปสู่ความเพริดแพร้วของเมืองใหญ่ เฝ้าเพียรหาสัจจธรรมความเป็นไป มหาลัยสอนคนบนหลุมพราง เราคือใคร เป็นอย่างไร ไปไหนนี่ โลกความดีความชั่วตัวสรรสร้าง ทั้งซ้อนซับสับสนบนหนทาง จิตหมุนคว้างท่ามฝูงชนคนคอนกรีต โลกวัตถุรีบรุดมีจุดขาย น้ำใจกลายเป็นปมซ่อนคมมีด หน้าเนื้อใจเสือเล่ห์กลกันสุดขีด เผลอเป็นกรีดคว้านใจไร้ปรานี อีกบนฟลอร์เฟื่องฟ้าลีลาเร้า แก้วบรั่นดีหนุ่มเหน้ากลางไฟสี ความพอเพียงสักนิดไม่คิดมี อีกนารีโลกียะนะหน้าทน นี่หรือ..คือบัณฑิตผู้ติดปีก เธอผู้หลีกทุกข์เข็ญเป็นมรรคผล แท้คืองานผลิตจิตทรามบ่งามคน ทางหลุดพ้นหรือพ้นหลุดมุดดินดำ หมายกลับไปซบดินถิ่นป่าแก้ว ขอลาแล้วกรุงไกรใจถลำ กลับคืนถิ่นบ้านป่าศรัทธานำ และขอลบรอยดำสร้างลำเทียน แต่นิจจาพงไพรไม่เคยคิด ความเจริญตามติดจนผิดเพี้ยน สร้างโรงเหล้าไนต์คลับป่าเหี้ยนเตียน วัดโรงเรียนจุดสะท้อนความอ่อนใจ แล้วจะไปที่ไหนแห่งใดเล่า เมื่อบ้านเก่าหายไปใจโหยไห้ มันอ้างว้างหนาวเหน็บอยู่ข้างใน จะบอกใคร กลับบ้าน หรือผ่านทาง
ชินเดช ญาณรัตน์ 22 เม.ย. 2551 06:00 น. - ID 114428 
1502
1
0
22 เมษายน 2551 07:02 น. - comment id 841583
มาบ้านกลอนนี้ก็แล้วกันค่ะ คุณชินเดช
22 เมษายน 2551 07:46 น. - comment id 841600
สังคมเมืองบางคนว่าเมลืองรุ่ง งามจรุงปรุงฝันให้ได้ฝัน สุดท้ายพบนิยมวัตถุกัน น้ำใจนั้นหายากมากคนลวง สวัสดีค่ะ
22 เมษายน 2551 10:09 น. - comment id 841671
พี่พลมาเชียงใหม่สิ มีบ้านจัดสรรเยอะแยะ..อิอิ
22 เมษายน 2551 10:19 น. - comment id 841682
อยุ่ที่ไหนไม่สุขใจเท่าบ้านเรา แม้จะอยู่ป่าเขาก้อสุขสันต์ มีน้ำตกนกกานับอนันต์ ที่สำคัญนั้นคือถิ่นของเรา
22 เมษายน 2551 19:19 น. - comment id 841805
ขอบคุณสำหรับคุณช่ออักษราลี..ใช่แล้วครับ..ผมมีที่นี่เป็นที่พักใจอีกแห่งหนึ่งแล้ว..เพราะมมีเพื่อน,มีพี่มีน้อง คอเดียวกัน เห็นพระจันทร์,เห็นดอกไม้,เห็นการเดนทางของมดเห็นสายลมแสดง หัวเราะและร้องไห้ ก็มีเพียงพวกเราเท่านั้นที่เห็นรับรู้และเข้าใจ ความรู้สึกของสรพพสิ่ง..ใช่มั้ยครับ..
22 เมษายน 2551 19:21 น. - comment id 841807
ขอบคุณครับคุณ ช.บางสิ่งนั้นสวนทางกัน..บางอย่างก็ห่างไกลกันจนรู้สึกหดหู่..ขอบคุณ..ที่รู้สึกเหงากับบางสิ่งเหมือนผม..
22 เมษายน 2551 19:23 น. - comment id 841809
อยากไปอยู่หมู่บ้าน..บนดอยนะพิม..ช่วยติดต่อชาวเขาให้ที..จะไปจัดรายการให้ชาวเขาฟัง..ติดต่อหใทได้ป่ะ..
22 เมษายน 2551 19:25 น. - comment id 841810
ขอบคุณครับคุณไหมไทย.. นั่นนะซีครับ..บ้านเราที่ว่านี้..มันอยู่ที่ไหนครับ..ช่วยพาผมไปส่งทีเถอะครับ..
23 เมษายน 2551 15:08 น. - comment id 842036
สวัสดีค่ะ บ้าน.. น่านชิค่ะบ้านอยู่ไหนบ้านหายค่ะ
23 เมษายน 2551 20:42 น. - comment id 842127
บ้านมีนว่างอีกหลาย้องเลย กำลังเปิดให้เช่า ราคาไม่แพง ถ้าสนใจก็ติดต่อมานะค่ะ อิอิ
23 เมษายน 2551 21:16 น. - comment id 842139
อ้าว ดีเจพล มาแอบลงกลอนเมื่อไหร่กันครับ มาช่วยตามหาบ้านครับ
24 เมษายน 2551 05:16 น. - comment id 842202
บ้านนกยูง อยู่ที่ช่องกร่ำบน ท่าเกษม สระแก้วนี่แหละครับ..สมเด็จพระราชินีนาถฯท่านให้เพาะพันธุ์เอาไว้ปีละ 5 คู่ ปัจจุบันมีมากแล้ว แล้วพบกันนะครับ!!!
24 เมษายน 2551 05:18 น. - comment id 842203
ขอบคุณน้องมีนที่แวะมาเยี่ยม ว่าแต่ให้กินแต่มื้อเช้า..แล้วมื้อเย็นละ...บ้านก็เหมือนกันมั้ง!!ให้นอนเช้า เย็นไล่ออกป่าวนิ..อิอิ!!!
24 เมษายน 2551 05:22 น. - comment id 842204
อยากไปอยู่บ้านคนที่เค้าอยู่ไกลบ้านคุณไปหน่อยนึงอ่ะ..พาไปหน่อยจิจารย์กุ้ง!!!-ขอบคุณที่แวะมาครับ...
24 เมษายน 2551 09:58 น. - comment id 842295
อ่านแล้วเหงาจังค่ะ
24 เมษายน 2551 19:41 น. - comment id 842638
ครับ..คุณโคลอน มนุษย์เป็นสัตว์สังคม คำว่า"บ้าน"มันจึงรวมความหมายความรูสึกไว้หมดเลย..วันใดก็ตาม ที่เรารู้สึกพลัดพราก มันเป็นความรู้เหงา โดดเดี่ยว อย่าบอกใครเชียว...ขอบคุณสำหรับความรู้สึกบางๆนะครับ!!
26 พฤษภาคม 2551 13:46 น. - comment id 853808
เราแค่ผู้ผ่านมาอย่างตั้งใจ บ้านที่ตั้งใจจะไปพำนักมีกี่หลังคุณชินเดช?และหากมันมีหลายหลังจริง หวังว่าเจ้าชองบ้านคงเป็นคนเดียวกันนะ......จากเราผู้เฝ้ามอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
