ใจเอ๋ยใจใยเศร้าเฝ้าเจ็บนัก หรือเพราะรักผลักช้ำระกำหนา ร้องครวญคร่ำร่ำเสียงเคียงน้ำตา ในอุราพาปวดอวดระทม ช้ำยิ่งนักรักเขาเขาไม่รัก ดั่งถูกหักผลักไสให้ขื่นขม เจ็บระทมตรมตรอมกล่อมระบม จะคลายปมห่มรักจักอย่างไร มอบดวงจิตคิดรักแต่เพียงเธอ เพียงพร่ำเพ้อเหม่อมองจองใจใส สลักรักปักห้วงดวงฤทัย แต่แล้วไยใคร่ทำย่ำระกำ ใจหนอใจใยปวดรวดร้าวยิ่ง หรือรักจริงสิ่งตอบกับมอบขำ เจ็บคราวนี้กี่ครั้งรั้งจดจำ ความระกำช้ำนักเพราะรักเธอ
20 เมษายน 2551 13:14 น. - comment id 840923
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคื่องขุ่น อย่าเสียน้ำตาอีกเลยนะคุณ ให้น้ำอุ่นอุ่นไหลย้อนกลับไป เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ( ดีกว่า ) แวะมาทักทายค่ะ
20 เมษายน 2551 15:24 น. - comment id 840990
เจ็บปวดใจในรักที่ร้าวราน ต้องซมซานหนีไปให้ไกลถิ่น ทิ้งความหลังฝั่งไว้ให้จมดิน ขอลืมสิ้นคนรักมักหลอกลวง
21 เมษายน 2551 02:19 น. - comment id 841122
ทิ้งอดีต ที่ผิดพลาด จนบาดเจ็บ อย่าได้เก็บ มาตอกย้ำ ช้ำไม่หาย แม้ร้าวรวด ต้องปวดใจ ไม่เคยคลาย ก็จะหาย สลายทุกข์ มีสุขกัน จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
21 เมษายน 2551 08:41 น. - comment id 841189
พยายามใหม่ครับ...อย่าเพิ่งท้อ... เอาใจช่วยครับ