ก็แค่เสียผู้ชายห่วยๆ ให้กับผู้หญิงเฮงซวยอย่างเขา ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับใจเรา ก็แค่คนไม่รักกันจะเสียดายมันเพื่ออะไร ในเมื่อเธอเลือกทางนั้น ส่วนฉันคงนั่งเจ็บอยู่ตรงนี้ อยากจบเรื่องราวทุกอย่างที่เรามี จบคืนวันดีๆที่ใจเคยมีคำว่าเรา อยากทำให้จิตใจมันว่างเปล่า ไม่ต้องทนเศร้าอยู่แบบนี้ ไม่อยากทรมานบนโลกแห่งโลกีย์ อยากจบชีวิตและจิตใจที่มีด้วยความตาย ตั้งใจว่าจะกินยาฆ่าตัวตาย ศพคงสวยกว่าการตายด้วยวิธีอื่นๆนั้นแน่ๆ ตายแล้วก็ไม่ต้องเสียใจที่เธอไม่เหลียวแล ไม่ต้องทนเห็นเธอกับเขาให้ใจอ่อนแอแพ้ใจตัวเอง เมื่อเธอเองคงไม่อยากเห็นหน้ากัน ก็ไม่สำคัญที่ชีวิตฉันจะอยู่ตรงไหน ฉันก็แค่ทางผ่านทีเธอมองผ่านไป ไม่ได้มีค่าแก่หัวใจเธอจดจำมันต่อไป ขอลาเธอด้วยกลอนนี้ ขอให้เธอมีความสุขอยู่กับเขา ขอให้รักกันให้นานยาว ขอให้เธอมีข่าวดีในเร็ววันเสียที ฝากแสดงความยินดีไว้ล่วงหน้า เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีไหม ถ้าหากฉันลาจากเธอและใครไป ก็ขอให้เข้าใจว่าเธอไม่ผิดอะไรที่ทิ้งกันจริงๆ
วรรธนภิโยกุล 15 เม.ย. 2551 22:25 น. - ID 114275 
3192
6
0
15 เมษายน 2551 22:31 น. - comment id 839526
หลังจากวินาทีนี้ เราอาจไม่มีโอกาสแต่งกลอนอีกก็ได้ ขอฝากกลอนที่เคยแต่งไว้แทนตัวก็แล้วกัน แม้ชีวิตไม่อาจมีมันก็ขออยู่ในโลกแห่งความฝันตลอดกาลถ้าพรุ่งนี้ไม่มีกลอนปลาเข้ามาโพสต์ เพื่อนๆคงไม่โกรธปลาใช่ไหม ก็แค่คนแต่งกลอนหน้าใหม่ๆมาจากไป คงไม่ได้สำคัญกับใครที่ใจแคร์
15 เมษายน 2551 22:55 น. - comment id 839535
อ้าวอย่านะๆๆๆๆ พี่คร๊า... ทันไม๊เนี่ย??? พี่อยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ต้องเอาชีวิตมาทิ้งกับแค่คนๆเดียวหรอคะ? เค้ามีค่ามากขนาดนั้นเลย? มากกว่าชีวิตพี่ มากกว่าพ่อแม่พี่? มากกว่าอนาคตของพี่หรอคะ ก็แค่คนคนนึงที่ผ่านมา.. แต่ถ้าพี่ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่.. พี่อาจจะเจอใครสักคนที่เค้ารัก.. และแคร์พี่มากจริงๆ พี่อาจจะมีโอกาสแก้ตัว และอยู่เพื่อช่วยเหลือใครอีกตั้งหลายคน บ้านกลอน.. เป็นที่ระบาย ทุกๆอารมณ์ของนัส และมันคงเป็นที่ระบาย ทุกๆอารมณ์ของพี่ด้วย(มั้ง) พี่คิดดูให้ดีนะคะ นัสไม่รู้ว่าพี่จะทำอย่างที่พี่พูดจริงหรือเปล่า... แต่นัสคิดว่า.. เค้าไม่มีค่า.. พอที่จะแลกด้วยชีวิตของพี่หรอกนะ พี่จะดับลมหายใจตัวเองเพื่อประชด..ให้เค้ารู้สึกผิดชั่วครั้งคราว แล้วไปมีความสุข คบกันต่ออย่างสบายใจกับเพื่อนพี่หรอ นัสว่า.. หาคนใหม่ ให้ดีกว่าเดิม มีความสุขให้มากกว่าตอนที่คบเค้า ยังจะสะใจกว่าอีก มีคนอีกมากมายที่กำลังเป็นแบบพี่ เศร้าแบบพี่ แต่ทางออกไม่ใช่แบบที่พี่กำลังจะทำ สู้เค้านะคะ เพื่ออีกวัน ที่ดีกว่าทุกๆวันที่ผ่านมา ถ้าหากพิมอะไรที่ล่วงเกินก้อขออภัยนะคะ เป็นห่วงนะคะ
15 เมษายน 2551 23:15 น. - comment id 839537
เห็นด้วยกับคห.2 ชีวิตเรามีค่ามากเกินกว่าที่จะแลกกับคนอย่างนั้น คิดสิว่าเราโชคดีเท่าไรแล้วที่ชีวิตของเราไม่ต้องไปจมปลักกับคนแบบนั้น เสียใจวันนี้ดีกว่าเสียใจวันข้างหน้า เวลาจะช่วยได้ ตอนนี้แผลมันสดอยู่ ให้เวลาตัวเองอีกนิดแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น อดทนหน่อยนะ ฟ้าหลังฝนย่อมจะสดใสกว่า ทุกคนมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้นแหละค่ะ พยายามก้าวให้ผ่านวิกฤติครั้งนี้ให้ได้นะคะ เอาใจช่วยเต็มที่ อย่าหาทางออกด้วยวิธีคิดสั้นนะคะ สู้ สู้ อย่ายอมแพ้ วันหลังเรามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์สู่กันฟัง แล้วจะรู้ว่า คนที่เขามีความทุกข์มากกว่าเรามีอีกตั้งมากมาย ลองมาฟังความทุกข์ของคนอื่นบ้างแล้วจะรู้ว่าที่เรารู้สึกว่าทุกข์นั้น มันเทียบกันไม่ได้เลยกับความทุกข์ของคนอื่น ใจเย็น ๆ นะคะ
15 เมษายน 2551 23:39 น. - comment id 839543
เธอบอกว่า"นี่อาจเป็นกลอนสุดท้าย.....ก่อนตายจาก" ก็อยากจะบอกว่า..ยังตายไม่ได้นะ..เพราะเธอยังเขียนไม่เป็นกลอนเลย.. ฉนั้น..เขียนกลอนใหเป็นก่อน..ถึง ค่อยตายดีมั๊ย
15 เมษายน 2551 23:42 น. - comment id 839544
อย่าคิดอะไรสั้นๆๆนะคะ เชื่อพี่เถิดน้อง แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ดีนะคะ อย่าคิดสั้นๆๆเพื่อนๆๆเป็นกำลังใจเสมอ มีอะไร..เมล์หาพี่ดีไหมน้องปลา ชีวิตมีค่านะคะ รู้ว่าทำยากการทำใจน้องต้องสูนะๆคะ พี่เปงกำลังใจให้ ......สู้ๆๆ
15 เมษายน 2551 23:48 น. - comment id 839546
นี่ยัยปลา..ต้องหัดเขียนกลอนให้เป็น ก่อนนะ..จะบอกให้..อย่างน้อยต้อง เรียนไม่ต่ำกว่าหนึ่งปี..รู้ซะด้วย.. แหม..บอกว่ากลอนสุดท้าย...ไหนอยู่ ตรงไหนที่เรียกว่ากลอน..ฉะนั้น..ห้ามตายรู้มั๊ย
15 เมษายน 2551 23:55 น. - comment id 839547
อย่าจากผมไปเลยนะครับ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน คนที่อารมณ์เดียวกับคุณก็มีอยู่มากมาย อย่างน้อยก็มีผมคนนึง เรามีชีวิตอยู่ เรายังมีโลกความฝันที่อยู่คู่กับเราได้นะครับ เหมือนผม ที่มีโลกของความฝันขนาน หรือสวนทางกับความจริง ไม่มีจุดใดที่ความฝันกับความจริงจะตัดกันได้เลย แต่ผมก็ยังมีชีวิต และสู้ชีวิตต่อไป อยู่เป็นกำลังใจเพื่อผมนะครับ ไม่อย่างนั้น ผมก็คงหมดกำลังใจไปด้วย และพวกเราหลาย ๆ คน ที่มีความทุกข์เศร้าแบบเดียวกัน ก็จะพลอยหมดกำลังใจ อยู่เป็นเพื่อนผมนะครับ เขียนคุย กลับมาก็ยังได้ เราให้กำลังใจกันได้ครับ อย่าเพิ่งจากกันไป
16 เมษายน 2551 01:20 น. - comment id 839553
น้องจ๋า เรื่องผู้ชายคนเดียว เพื่อนคนเดียว ตัดทิ้งให้มันออกไปจากใจเราดีกว่า ทิ้งสิ่งที่เลวๆเหล่านั้นไป เราต้องยืนสู้กับสิ่งดีๆต่อไปข้างหน้า ผู้ชายเลวๆมันไม่มีค่าอะไรกับชีวิตเรา เชื่อพี่เถอะ เพราะพี่ก็ผ่านเรื่องนี้มาแล้ว สามารถยืนหยัดได้ แต่คนที่มันทรยศต่อความรักของเรา ตอนนี้มันทั้งสองก็ไม่มีความสุข กงกรรม กงเกวียน นะจ๊ะ สู้ สู้ สู้
16 เมษายน 2551 01:29 น. - comment id 839554
ใจเย็นๆนะคะ อย่าเพิ่งคิดทำอะไรวู่วามเด็ดขาด ชีวิตนั้นมีค่า กว่าจะเกิดมาได้ก็ยากแสนยาก ถ้ามีปัญหาอะไรก็ค่อยๆสู้ไป มีสติยั้งคิด ทุกอย่างมันมีทางแก้ไขค่ะ ลองไตร่ตรองดูดีๆนะคะ ในความมืดจะมีแสงสว่างอยู่ด้วยเสมอ เราต้องเข้มแข็งและทำจิตใจให้มั่นคง เชื่อเถอะค่ะว่าฟ้าหลังฝนนั้นมีจริง ในอนาคตยังอีกยาวไกล วันนี้มีความทุกข์ พรุ่งนี้มะรืนนี้อาจมีความสุขก็ได้ ไม่มีใครผิดหวังทุกเรื่อง หรือต้องทุกข์ทรามานไปตลอดชีวิตหรอกค่ะ ขอย้ำอีกครั้งนะคะว่าปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขเสมอ ขอเพียงมีสติ มีจิตใจที่มั่นคง และอดทนให้มากๆหน่อย ก็จะสามารถผ่านพ้นเรื่องร้ายๆไปได้ค่ะ เกือบลืมบอกไป มีอีกอย่างนึงที่สำคัญมาก คิดดูนะคะว่าสมมุติว่าเราตายไปจริงๆ คนข้างหลังเราล่ะคะ ทั้งพ่อแม่พี่น้องและเพื่อนฝูง จะต้องเสียใจทรมานใจแค่ไหน แล้ววิญญาณของเราจะสงบสุขได้ยังไง เกิดใหม่อีกกี่ชาติๆก็จะต้องเจอปัญหาอีกแน่นอน เราต้องสู้กับปัญหานะคะ ไม่ใช่หนีปัญหา จำไว้ว่ายังมีเพื่อนที่คอยเป็นห่วงและคอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ชีวิตนั้นมีคุณค่า อย่าเอามาแลกกับปัญหาหรือความผิดหวังเสียใจในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เพราะคนดีๆยังมีอีกเยอะค่ะ อย่ามาจบชีวิตเพียงเพราะคนๆเดียว ถือว่าเป็นคำขอร้องจากเพื่อนมนุษย์คนนึงแล้วกันนะคะ
16 เมษายน 2551 02:05 น. - comment id 839560
หนูจ่า ผู้ชายห่วยๆกับผู้หญิงเฮงซวย หนูจะเสียใจ เสียดายเขากันทำไม เสียใจที่เขาทำกับเราแต่เบื้องต้นควรเพียงพอ ควรคิดกลับซิจ้ะว่าเรารู้ว่าเป็นคนอย่างนี้เสียเดี๋ยวนี้น่ะดีแล้ว ที่เราไม่เสียเวลาไปกับเขาให้มากกว่านี้ อย่าจบชีวิตเพื่อคนเช่นนี้ เริ่มตั้งต้นชีวิตใหม่ สิ่งที่สดใสและที่ดีกว่านี้ยังคอยหนูอยู่ข้างหน้า สิ่งที่ผ่านมาคิดว่าเป็นบทเรียน ทุกคนจะต้องพบกับความผิดหวังในชีวิต แต่ไม่มีใครที่จะผิดหวังตลอดไปน่ะจ้ะ ชีวิตที่สดใสและคนที่ดีกว่านี้ยังคอยหนูอยู่ข้างหน้าจ้ะ ให้คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ให้มากน่ะจ้ะ
16 เมษายน 2551 02:18 น. - comment id 839561
เจ็บแค่นั้น ก็คง ไม่ตาย ธรรมดา เวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น พายุฝน อยู่บน ฟากฟ้า คงไม่นาน ตะวันสาดแสง แรง กล้า ส่องให้ฟ้า งด งาม หากตะวัน ยังเคียง คู่ฟ้า จะมัวมา สิ้นหวัง ทำไม เมื่อยังมี พรุ่งนี้ให้เดิน เริ่ม ใหม่ มั่นคงไว้ ดังเช่น ตะวัน
16 เมษายน 2551 02:33 น. - comment id 839562
ผ่านมาเจอ และขอร่วมเป็นอีกหนึ่งแรงใจให้น้องค่ะ อย่าคิดสั้นแค่ความรักไม่สมหวังเลยนะคะ ยังมีอีกหลายคนที่เขาผิดหวังและเจ็บหนักกว่าเรา ....ชีวิตต้องดำเนินต่อไป สู้ค่ะ รักเปลี่ยนแปลงอย่างไรอย่าไหวหวั่น ขอเธอนั้นอย่ายอมแพ้แลหวั่นไหว อุปสรรครักขมตรมทรวงใน ร้าวรอนใจแค่ไหนให้จำทน เป็นบทเรียนพิสูจน์ใจในความรัก แม้เจ็บหนักมีน้ำตาค่ากุศล ขอกรวดน้ำคว่ำขันบันดาลดล ให้หลุดพ้นคนรวนเรร้อยเล่ห์ใจ ขออุทิศผลบุญหนุนชีวิต รักลิขิตพบทางกระจ่างใส พบคนรักภักดิ์ท้นล้นหทัย พบรักใหม่ให้ชื่นรื่นอุรา อยากบอกเธอคนดีมีคนห่วง กาลลับล่วงรักพลาดไร้วาสนา ให้เธอคิดว่าไร้บุญหนุนนำพา คู่ชีวาคงไม่พลาดฤาคลาดกัน ดั่งบุพเพสันนิวาสวาดลิขิต รักประสิทธิ์ครองคู่สู่สุขสันต์ คู่กันแล้วมิคลาไคลให้จาบัลย์ ขอเธอนั้น..เชื่อมั่นอย่าหวั่นใจ ............................ ขอเอากลอนเก่าที่เคยแต่งไว้เพื่อปลอบน้องสาวคราวผิดหวัง และน้องเขาก็ผ่านช่วงนั้นมาได้ กำลังใจเริ่มจากตัวเองนะคะ เมื่อความรักไม่สมหวังดังใจหมาย อย่าทำร้ายใจตนให้หม่นหมอง ยังมีคนเคียงข้างต่างประคอง ปลอบโยนน้องยามเศร้าเฝ้าดูแล มีพ่อแม่ พี่น้องร่วมร้องไห้ ร้าวรานใจ เยียวยารักษาแผล ใจกลัดหนองพลาดพลั้งรักรังแก เจ็บดวงแด แค่ไหนให้จำทน สู้เถิดนะนวลน้องของผองพี่ โลกยังมีดีร้ายอีกหลายหน กำลังใจสร้างได้ที่ใจตน อย่าอับจนแค่อกหักรักอับปาง ก่อนเจอเขาเจ้ายังอยู่อย่างสดชื่น ทุกวันคืนเคยไหมให้หม่นหมาง มาบัดนี้ไร้เงาเขาร่วมทาง คงเคว้งคว้าง..พักเดียวเดี๋ยวดีเอง ให้คืนวันเวลารักษาจิต รักเป็นพิษกลายขมจึงข่มเหง ไหลเถิดนะน้ำตาอย่ามาเกรง เชิญบรรเลง ล้างภาพเขา จากเงาใจ
16 เมษายน 2551 06:43 น. - comment id 839585
ชีวิตนี้มีค่ากว่าเรื่องรัก จงประจักษ์รักให้เป็นเห็นศักศรี เกิดเป็นหญิงยิ่งต้องสู้รู้ทางดี ชีวิตพลีหนีรักจักน่าอาย คนที่รักชัดมากไร้เงื่อนไข คือผู้ใด ใคร่ครวญชวนขยาย ทั้งพ่อแม่ แก่เฒ่า และตายาย น่าเสียดายหากตายด้วยอ่อนแอ กว่าจะโต ผู้ชายคนนี้อุ้มท้อง ป้อนข้าว น้ำ เลี้ยงมาหรือเปล่า ส่งให้เรียนหรือเปล่า จ๊ะ ด้วยความปราถนาดีค่ะ
16 เมษายน 2551 08:05 น. - comment id 839611
อย่าทำร้ายตนเองเช่นนั้นเลย... อันที่จริงกิ่งโศก ก้อไม่แตกต่างไปจากคุณสักเท่าไหร่ในขณะนี้... ..กิ่งโศกเคยหนี ความเจ็บปวดเช่นนี้ ชีวิตแทบวางวาย กิ่งโศกนำตาถูกเช็ดจนมันไม่เหลือมาแล้ว ..กิ่งโศก ทำร้ายตนเองอย่างมากมาย... ..ขณะนี้กิ่งโศกก็ยังไม่ลืมเขา เจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึง.. แต่อะไรรู้มั้ย กิ่งโศก..ยังกัดฟันสูได้.. ..กิ่งโศก ..มีสิ่งยึดเหนี่ยว พ่อ แม่ พี่น้องกิ่งโศก ..หากกิ่งโศกเป็นอะไรไป เขาเหล่านั้นจักเสียใจเพียงใด ...กิ่งโศก ตอนนี้พยายามสู้กับตนเอง อย่างเดียว ..ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว...สู้ครับ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน ตอนนี้เราต้องสู้กับตัวเอง ..ส่องกระจกสักวัน แล้วดูตัวเอง ..ท่านจะเห็นว่าเรายังมีคุณค่ามากมายนัก..มีคุณค่าต่อตัวเอง..มีคุณค่าแก่คนอื่น เพื่อนพ้องพี่น้องมากมาย... ..สร้างกำลังใจให้ตัวเองให้ได้...นะครับ
16 เมษายน 2551 10:06 น. - comment id 839640
น้องจ๋าอย่าให้ผู้ชายคนหนึ่งมาทำร้ายชีวิตเรา ทั้งชีวิตเรายังมีคนที่เรารักคุณพ่อคุณแม่พี่ๆ น้องๆชีวิตเรายังมีค่าโยนทิ้งไปเลยเมื่อเขาไม่ เห็นคุณค่า สู้ สู้นะจาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
16 เมษายน 2551 12:34 น. - comment id 839673
การคิดยาวๆ คิดแต่เรื่องดีๆ ชีวิตเราก็จะดีขึ้น จะสนใจทำไมกะอีแค่ผู้ชายคนเดียว บนโลกนี้ยังมีผู้ชายอีกเป็นล้านๆคนที่ดีกว่า น่ารักกว่า หล่อกว่า และรักเรามากกว่าผู้ชายคนนี้ เวลาเท่านั้นจะบรรเทาความทุกข์ที่มีอยู่ตอนนี้ได้ เมื่อเวลาผ่านไป เราจะรู้สึกว่าความคิดเราตอนนี้ ณ เวลานี้ มันโง่มาก สักวันหนึ่งเราจะพบแต่สิ่งดีๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
16 เมษายน 2551 12:56 น. - comment id 839678
อย่ายึดติดกับสิ่งเก่าๆที่เราคิดไปเองว่าขาดเขาไม่ได้ในชีวิตนี้ เมื่อเธอไปพบคนใหม่กาลเวลาจะบอกเธอเองว่า คนใหม่นั้นดีกว่าคนเก่าหลายเท่านัก ถ้าคนเก่าเขาดีจริงทำไมต้องทิ้งเธอไปด้วย ก็แสดงว่าเขาไม่ได้จริงต่างหาก
16 เมษายน 2551 15:00 น. - comment id 839714
สวัสดีค่ะ คุณวรรธนภิโยกุล มีสิ่งใดรู้แน่แก้ไม่ได้ ต้องอดทนรับไว้อย่าได้เศร้า แบกทุกข์ไว้ก็เท่านั้นไม่บรรเทา ควรปรับใจให้เข้ากับเหตุการณ์ ชีวิตเรามีค่ายิ่งใหญ่หนัก มาแบกรักปักในไร้ทุกสถาน ดวงจิตควรผ่อนผันพันธการ อย่าหาญหักชีวีว่ามิควร รักตัวเองให้มากกว่าคนอื่น มาคิดขื่นตัดตอนนั่งกำสรวล ปล่อยเวลาล้างใจใดทั้งมวล แล้วหวนคืนปรับเปลี่ยนเพิ่มพลัง ตะวันยังทอแสงล้อมอาบโลก ทุกสรรพสิ่งพ้นโศกมิหยุดยั่ง สิ่งดีดีมากมายทั่วทุกทาง จงปล่อยวางเว้นวายอย่าหมายตรม ตัวเรานี้มีค่ามหาศาน ผูกเอามารผาญจิตให้ขื่นขม สิ่งสวยงามรอท่าให้น่าชม อย่าระบมซมเศร้าเหงาอุรา เมื่อค้นพบด้วนหนึ่งของชีวิต เรามีสิทธิ์อ่อนแอแพ้เหนื่อยล้า แต่อย่าฝั่งรอยช้ำเกินอัตตา ปรุงชีวาผ่าทุกข์พบสุขสราญ ขอฝากบทนี้ให้อ่านด้วยค่ะ พระคุณแม่ยิ่งใหญ่เหนือใดหล้า อุ้มอุทรลูกน้อยในกายา จะเหนื่อยล้าแค่ไหนไม่เคยหวั่น ถนอมอนันต์หลอมเจ้าเฝ้าชิดใกล้ สละสวยสละสาวคราวอุ้มท้อง แม่ไม่ร้องไม่บ่นแม่ทนได้ ถนอมจนครรภ์แก่แม่เต็มใจ จะหาใครเหมือนแม่แพ้ทุกคน ครบสิบเดือนเคลื่อนคลอดรอดชีวิต แม่ใกล้ชิดลูกน้อยคอยฝึกฝน ถึงลำบากอย่างไรใจแม่ทน สายเลือดข้นแม่กลั่นปันลูกกิน แม่ป้องริ้นป้องไรมิให้ผ่าน แม่สงสารห่วงลูกกว่าทรัพย์สิน แม่ถนอมกล่อมลูกเป็นอาจิณ แม่ได้ยินเสียงลูกแม่ลุกมา ยามลูกขื่นแม่ขมระทมให้ ยามลูกไข้แม่ร้อนนอนผวา ยามลูกทุกข์แม่รอนร้อนอุรา ยามลูกยาสิ้นสร่างแม่สุขใจ คราวลูกหิวแม่ผวาน้ำตาร่วง แม่เป็นห่วงดิ้นรนเอามาให้ แม้แม่อดหมดข้าวมิเป็นไร สละได้ลูกอิ่มแม่ทนเอา ใครไหนเฝ้าอบรมบ่มนิสัย แม้เติมใหญ่ไม่ถอยคอยนั่งเฝ้า พระคุณเลิศประเสริฐให้เกิดเรา ใครไหนเล่ามีคุณแท้เท่าแม่เอยฯ หนึ่งบทพิจารณาให้ถ่องแท้ชีวิตเรามีค่ามากหนัก มนุษย์เราเกิดมาย่อมแตกต่าง บ้างอ้างว้างปะปนระทมเศร้า บ้างทุกข์ท้อต่อฝันเกินบรรเทา ความหงอยเหงาเข้าครองจนระอา คนที่ดีมีสุขหมดทุกข์โศก อยู่บนโลกมายาอย่างเริงร่า ครอบครัวดีสราญในวิญญา เพราะเขามีบุญพาให้เพริศเพลิน คนที่ทุกข์อย่าท้อรอโอกาส ความมุ่งมารถตั้งมั่นนำสรรเสริญ สร้างสิ่งดีคุณธรรมมาดำเนิน ทุกข์ที่เกินจะลี้หลบหนีไกล เพียรปลดปล่อยทุกข์ตรมความขมขื่น ทุกวันคืนอุทิศให้ไสว ขอผ่อนผันกรรมเวรชดใช้ไป คงมินานเท่าไรจะพ้นมาร ทั้งทุกข์สุขปนเปรเห่ชีวิต เพราะกรรมมาลิขิตตามล้างผลาญ มีสติดำริไว้ทุกกาล มิช้านานแสงสว่างกระจ่างจริง มีขันติเป็นพระขรรค์มั่นกับตัว ความดีชั่วคือราชการงานสุงสิง มีปัญญาเป็นอำมาตย์ให้พังพิง พาดวงจิตโลดวิ่งเลิศวิไล รักตัวเองให้มากกว่าไปรักคนอื่นค่ะ ขอโทษนะค่ะ รักษาตัวเองให้ดีตัวคุณมีคุณค่ามากค่ะ ดอกบัวขอให้คุณมีสติ ตั้งมั่นอดทน แล้วคุณจะผ่านทุกเรื่องได้ดี เดี๋ยวก็ผ่านไปค่ะ คุณจะเจอสิ่งใหม่ๆที่งดงามกว่านี้มากมายค่ะ แล้วคุณจะขอบคุณกับทุกเหตุการณ์ที่คุณ เอาชนะกับใจคุณได้ค่ะ ดอกบัวหวังว่าคุณจะกล้าพอที่จะดูโลกที่สวยามต่อไปนะค่ะ สงบ ร่มเย็น นะค่ะ
16 เมษายน 2551 16:28 น. - comment id 839735
ฮัลโหล...น้องปลา ตอบพวกเราด้วย ตอบพวกเราให้ชื่นใจหน่อย
16 เมษายน 2551 20:58 น. - comment id 839801
ใจเอ๋ยใจเหตุไฉนไม่รู้เจ็บ หนาวก้อหนาวเหนื่อยเหน็บเจ็บกี่หน รักเอ๋ยรักชอกช้ำกี่จำทน ทนหนอทนอีกเมื่อไหร่ใจจะพอ ไหนล่ะไหนรักจริงที่วิ่งหา บ้าแทบบ้าดั่งคนไข้ที่ไร้หมอ หยุดจะหยุดได้ไหมอย่าไปรอ ขอเถิดขอขึ้นจากปลักรักลวงลวง นะเธอนะละวางห่างเขาเถิด เปิดเถอะเปิดหัวใจให้พ้นบ่วง ไปควรไปจากเขาที่เฝ้าลวง ตวงเถิดตวงสุขสร้างให้พร่างพราย.. คิดใหม่ทำหใม่นะครับ..คิดถึงพ่อกับแม่สิ... กว่าน้องจะโตขนาดนี้..นะ..ใช้เวลา..งบประมาณ..การเอาใจใส่เท่าใด..ไม่สายนะหาก ใช้สติ..ตรองก่อน..
16 เมษายน 2551 21:59 น. - comment id 839857
ฮ่าๆๆๆๆตอแหลเก่งจริงๆ
16 เมษายน 2551 23:53 น. - comment id 839882
...กำลังใจมอบให้น้อง เมื่อล้มต้องลุกขึ้นยืนต่อไหว มองกลับหลังหันหากำลังใจ จากพ่อแม่พี่น้องไงมีรักให้ ............................................... แม่... ย้อนอดีตก่อนเราเกิดแม่อุ้มท้อง ป่องกายาท้องป่องแม่ทนไหว เบ่งเรามาแม่เจ็บเหน็บถึงใจ ยังทนไหวยิ้มรับเจ้าแม้เจ็บกาย แล้วถนอมกล่อมขวัญรอวันที่ ดวงฤดีดวงนี้เจ้าเติบใหญ่ รอจนขวัญเจริญจากเยาว์วัย เป็นผู้ใหญ่วันนี้ที่แม่รอ เหลืออีกนิดแม่รอต่อความฝัน นั่นคือวันที่เจ้าไม่ทุกข์ท้อ ใจเป็นสุขเห็นลูกเท่านี้พอ เป็นสิ่งที่แม่ขอไม่มากเกิน พ่อ... ทำงานหนักมิพักเพื่อปากท้อง เลี้ยงประคองชีพเจ้าไม่ห่างเหิน กลับจากงานกุลีกุจอเลี้ยงลูกเพลิน มิหมางเมินพ่อเฝ้าเจ้าดวงแด ช่วยหยิบของนู่นนี่เพื่อตัวเจ้า ไม่ห่างเงายามว่างเคียงข้างแม่ หวังฟูมฟักมอบรักเรียกรักแท้ จากพ่อแม่นะเจ้าเยาวมาลย์ เมื่อโตมาไม่หวังจากเจ้ามาก เพียงแค่อยากเห็นลูกถึงฝั่งฝัน เมื่อเจ้าสุขพ่อแม่สุขในใจพลัน มากอนันต์กว่าเจ้านะขวัญชีวา .................................................................. จะมีใครที่มอบรักแท้แก่เราเท่าพ่อและแม่ ขอให้คิดถึง พ่อแม่ให้มากๆนะน้องนะ ใครไม่รักเราก็ชั่งเขา พ่อแม่เรารักเราก็พอแล้ว .................................................................. ชีวิตหนึ่งเกิดมานั้นยากนัก กว่าพ่อแม่ฟูมฟักจนตัวเท่านี้ เมื่อโตมาเจ้าคิดจากดับชีวี ด้วยว่ามีชายไม่ดีหนีรักไป บาปนะเจ้าพุทธองค์ทรงตรัสสอน ขอบังอรคิดย้อนก่อนหนีหาย จะตายจากพรากหนีหนีรักใย เกิดมาใหม่กรรมติดคิดให้ดี พุทธองค์ทรงว่าหนักนะเวร จะลำเค็ญหากปลิดชีวิตหนี เมื่อเกิดใหม่ชาติไหนไม่ได้ดี ทุกข์ที่มีลบล้างช่างยากเย็น มีทางหนึ่งที่พึ่งพาทางจิต นั่งเพ่งพิศถือศีลสงบเห็น หนทางดีมีพบประสบเย็น นั่นคือปฏิบัติธรรมยึดเป็นที่พึ่งใจ
17 เมษายน 2551 04:02 น. - comment id 839902
http://www.dmc.tv/programs/mv/page7.html# เขาคอยคุณ http://www.dmc.tv/programs/mv/page7.html# คุณรู้ไหม คุณนั้นเคยตาย dmc.tv
17 เมษายน 2551 10:11 น. - comment id 839926
หวัดดีจ้า หนูปลา..... อย่าพึ่งคิดอะไรสั้นๆแบบนั้นนะจ้ะ...จริงอย่าง ที่คุณฝากฝันเขาว่าไว้นั่นแหละ ต้องหัดเขียน กลอนให้เป็นก่อนนะจ้ะ เพราะฉนั้นรีบกลับ มาแต่งซะดีๆ อย่าทำให้ลุง ป้า น้า อา เพื่อน พ้อง น้อง พี่ รวมถึง คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย ในบ้านกลอนเป็นห่วงนะจ้ะหนูนะ.... กลับมาเขียนกลอนเถอะนะ อย่างน้อยหนูปลา ก็มีแฟนขาประจำอยู่หลายคนที่ตามอ่านอยู่นะ
17 เมษายน 2551 11:09 น. - comment id 839941
ชีวิตจริง ยิ่งกว่านวนิยายอีกน้องรัก เศร้าสะเทือนใจและโศกยิ่งใหญ่ เกิดขึ้นมากมายกับผู้คนที่ยังต้องเวียนว่าย พบ รัก จาก พรากลา อันเป็นธรรมดาชีวิตค่ะ ลองฟังธรรมสถานีสังฆทานธรรมบ่อยๆนะคะ แล้วโลกนี้ น้องจะค้นพบว่า ที่เป็นรักนิรันดร์นั้น อยู่ที่จิตเราเองค่ะ จิตที่ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเติมเต็มนะคะ หากจะอยู่อย่างเหนือโลกย์โศกสุข อย่างเข้าใจความเป็นไปในโลกนี้ ที่ยากที่จักหาใดจีรังค่ะ เป็นอนิจจัง อนัตตา น้อง.. จงเพียงให้กาลเวลาเยียวยาแผลใจนะคะ และ เปิดโลกทัศน์ใบใหม่ ด้วยดวงใจใสสวยสะอาดสว่างสงบ จะพบน้ำอมฤตธรรม คือน้ำทิพย์ที่จักหยาดริน ให้ดวงใจน้องชุ่มฉ่ำใสเย็น และไม่นานช้า จิตดวงมีปัญญาจะสว่างไสว ไม่มืดบอดด้วยยอดบุญ อันพร่างพรายปิติเกษมค่ะ เชื่อพี่พุดนะคะ ว่าปัญญา สติ ภาวนา จักพาเราให้ผ่านพ้น ความเศร้าหมองที่จักครองใจเราได้มินาน ดอกค่ะ อธิษฐานจิต ค่ะน้องรัก อโหสิกรรม และเริ่มต้นรักธรรม ธรรมชาติ อันแสนไสวสว่างสะอาดมิเป็นพิษเป็นภัย ให้ไหลรื่นมาทำให้เราชื่นจิตเป็นนิจนิรันดร์นะคะ รักน้องและห่วงใย ด้วยดวงใจ คนบนถนนสายฝันสวรรค์บรรณพิภพ โลกดวงดอกไม้งามค่ะ จักคอยเคียงข้างมิร้างไกลค่ะ รักและรัก
17 เมษายน 2551 11:23 น. - comment id 839943
17 เมษายน 2551 15:26 น. - comment id 840009
สวัสดีครับ ชื่อปลาใช่ไหม เราไม่เคยได้คุยกัน ไม่เคยได้รู้จักกัน เอาว่า...ถ้าตอนนี้ปลายังไม่ตายล่ะก็ แล้วเข้ามาอ่านคงจะได้รู้จักกันแล้วล่ะ ผมคงไม่สามารถไปหยุดคุณได้หรอกนะ หากคุณอยากตาย แต่ก่อนตายอ่ะ คิดให้ดีๆนะ อยากให้ศพเราเป็นอย่างไร ถ้าโดดตึก ศพจะแหลกเละจากแรกกระแทก ยิ่งสูงมากยิ่งเละมาก แต่ถ้าไม่สูงพอ... ก็ไม่ตายอีกอาจเป็นคนพิการ หรืออัมพาดไปตลอดชีวิต ถ้าฉีดยา อวัยวะก็จะเน่าจากภายใน แล้วค่อยๆลามไปเรื่อยๆตามกระแสเลือด ถ้ากินยา ยาจะทำปฏิกิริยากับของเหล็วในร่างกาย แล้วจะค่อยๆ ทะลักออกมาข้างนอก ทุกทางที่มันพอจะออกได้เช่น น้ำลายฟูมปาก เลือดไหลออกทางตา อวัยวะเพศ และอื่นๆ ถ้ายิงตัวตาย แล้วหัวจะเป็นรูทะลุไปที่อีกด้านหนึงหรือไม่นั้น ขึ้นกับปืนและกระสุนที่ใช้ แต่รู้แมะถ้าปลาตายจริงๆ ปลาน่ะไม่เจ็บแล้ว แต่คนที่ยังอยู่นี่สิ พ่อ แม่ เพื่อนทั้งในชีวิตจริง และบนโลกonline อย่างที่นี่ ไม่สังเกตุหรือว่า มีตั้งกี่คนที่พยายามจะบอกว่า "อย่าเลย" แล้วทุกคนจะเสียใจกับการจากไปของเธอ ความตายมันแก้ปัญหาอะไรไม่ได้หรอก แต่มันเป็นเพียงการหนีเอาตัวรอดอย่างเห็นแก่ตัวเป็นที่สุด แล้วคิดหรอว่าเขาจะรู้สึกแย่... เพียงสักพักหนึ่งความตายของคุณก็จะถูกลืมไปกับการเวลา แปลว่าอะไรรู้ไหมครับ?... มันแปลว่า เป็นการตายที่ไร้ค่าไงครับ ี ขอบคุณที่ทน อ่านถึงตรงนี้ ผมบอกแล้วนะว่าจะไม่ห้าม ชีวิตคุณเอง คุณก็๋เลือกเอง ผมไม่มีสิทธิ์ใดๆในการรั้ง ชีวิตคุณไว้ อยากตาย ก็ตายซะ... แต่ถ้าไม่อยากตายก็หยุดซะ แล้วเริ่มต้นใหม่ ชีวิตยังมีเส้นทางให้เสมอ เลือกให้ถูกแล้วก้าวต่อไป หวังว่าผมจะได้เห็นคุณอีกครั้งในthaipoemนะครับ
17 เมษายน 2551 15:36 น. - comment id 840011
แค่ผู้ชายห่วยๆ ...จะยอมตายเพื่อ? .....
17 เมษายน 2551 19:04 น. - comment id 840079
http://www.dmc.tv/programs/mv/page10.html# เขาคอยคุณ คุณรู้ไหม คุณนั้นเคยตาย dmc.tv
18 เมษายน 2551 17:31 น. - comment id 840303
19 เมษายน 2551 20:38 น. - comment id 840789
ปลาขอบคุณทุกๆคนที่เป็นห่วงปลาค่ะต่อไปเวลาที่ปลาจะทำเรื่องม่ดีปลาก็จะกลับมาอ่านข้อความที่ทุกๆคนส่งมาให้ปลาทุกๆครั้งเลยค่ะ เพราะว่ามันทำให้ปลารู้สึกว่าอย่างน้อยแม้ว่าเค้าคนที่เราเคยแคร์ไม่เหลียวแลเรา เราเจ็บก็เราคนเดียวเราร้องไห้ก็เราเราจะตายก็เราอีกไม่เห็นเค้ามาเจ็บแทนปลาเลย สู้คำเตือนสติดีๆของทุกๆคนไม่ได้ปลาจะจดจำไว้ในทุกๆลมหายใจว่าอย่างน้อยก็มีพวกพี่ๆที่บ้านกลอนนี่ไงที่จะคอยรักและเป็นกำลังใจให้ปลาเสมอ/ขอบคุณน้ะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
