เฝ้าชะเง้อเหลียวแลชะแง้หา ตาฟางฝ้าหนังเหี่ยวย่นอยู่บนแคร่ ขาดญาติโกโหติกา มาเหลียวแล เจ้าเชือนแชแม่ชอกช้ำระกำทรวง ลูกหลายคนอยู่หนใดไม่มาหา นั่งน้ำตาคลอเบ้าแม่เฝ้าหวง รอน้ำใจรินหลั่งอยู่รังรวง แม่เป็นห่วงเจ้ายิ่งแล้วเจ้าแก้วตา มิได้หวังสิ่งใดเพียงใจชื่น เสียงเรือนอื่นเขาชื่นใจได้พบหน้า ต่างพาลูกจูงหลานสงกรานต์มา นำภัสดาสะใภ้มาให้ดู เฝ้าชะเง้อเหลียวแลบนแค่เก่า ป่านนี้เจ้าอยู่หนใดในที่หรู นึกถึงครั้งเคยป้อนข้าวเฝ้าอุ้มชู แม่รู้อยู่ว่าเจ้ารักสลักใจ ที่ไม่มาเพราะเจ้านี้มีงานมาก คงมิอาจจำพรากจากมาได้ อีกเส้นทางที่เจ้าอยู่แสนยาวไกล แม่ห่วงใยแม้ไม่มาหาแม่นม เอนกายลงบนแคร่เหลียวแลมอง ผ่านทางช่องแมกไม้ใจขื่นขม เขาคงไม่ใคร่เหยียบย่ำโคลนตม นอนทุกข์ตรมอยู่บนแคร่แลหลับไป ตื่นขึ้นมาน้ำตาหล่นบนพื้นแคร่ โถดวงแดมาหาแม่แต่เมื่อไหร่ นั่นลูกหลานตัวน้อยเจ้ากลอยใจ จงมาให้ยายกอดยอดพธู .......เขียนแล้วน้ำตาไหล.....
13 เมษายน 2551 10:48 น. - comment id 838913
เฝ้าชะเง้อตาแลทั้งแม่ย่า อีกคุณตาคุณปู่อยู่บ้านไหม ลูกวันนี้มากราบทราบหรือไม่ มาด้วยใจกตัญญูทั้งรู้คุณ มาแระๆ มาหาแระ
13 เมษายน 2551 12:56 น. - comment id 838934
เศร้ามากกกกกกกก
13 เมษายน 2551 15:50 น. - comment id 838958
นี่ละหนาชีวิตของคนแก่ คนเหลียวแลจะมีที่ไหนนั่น สองมือเคยโอบกอดยอดชีวัน เหลือแต่รอยแห่งฝัน.....วันวารนี้ คิดถึงคนแก่...เหมือนกัน
13 เมษายน 2551 15:57 น. - comment id 838963
ไม่อยากให้มีวันนี้เลยเชีย ใกล้จะเป็นวันของเราเข้าไปทุกทีแล้วง่ะ อิอิ
13 เมษายน 2551 17:03 น. - comment id 838988
Recados, Gifs e Imagens no Glimboo.com คะเศร้าจัง..อย่าให้เป้ฯวันนี้วันเดียวเลยนคะ ดูแลท่านเหล่านั้นทุกวันดีกว่าคะ
13 เมษายน 2551 17:38 น. - comment id 838996
ซักวันรุ่นเราเห็นจะประสบชะตากรรม แบบนั้นแน่เลย..อย่าประมาทดีกว่านะครับ แต่อย่างน้อยเห็นจะมีวรรณศิลป์นี่และเป็น เพื่อน..รวมทั้งเพื่อนๆในบ้านนี้ด้วย...หากลูก หลานจะละเลยก็เห็นจะไม่ทุกข์เท่านี้...สำคัญ อย่าลืมมิตรภาพในบ้าน..รักษาไว้ให้ดี..น่าจะ เยียวยาปัญหาดังกล่าวในอนาคตได้...นะครับ สุขสันต์วันมหาสงกรานต์...ให้อาจารย์มี ความสุข สขุภาพแข็งแรงครับ....
13 เมษายน 2551 22:45 น. - comment id 839049
เจ้าไม่กลับมาบ้านสงกรานต์นี้ พ่อว่าดีนักแล้วเจ้าแก้วเอ๋ย เมื่อปีใหม่ไม่เห็นเจ้ามาเลย ข้าเฉยเฉยเบื่อหน่ายคนขี้เมา แกกลับบ้านหาข้าหรือพาเพื่อน พอเหยียบเรือนผลุบหายไปบ้านเขา ดื่มแต่เหล้าเช้าบ่ายมันเบา พอสร่างเมายืมเงินจะเข้ากรุง ตอนกลับบ้านไม่เคยยื่นสักบาท เดินนวยนาดแขนเปล่ากลิ่นเหล้าฟุ้ง ทำอวดตัวโอ่อ่าว่าคนกรุง เหล่าลูกทุ่งอย่างข้าขอไม่เป็น...โว้ย
15 เมษายน 2551 12:21 น. - comment id 839336
รวมทั้งพี่ด้วยรึป่าวจ๊ะ น้องวชรกานท์ อิอิ
1 มีนาคม 2555 15:29 น. - comment id 1226839