......เมื่อความฝัน มลายลับ กลับไม่เห็น เพียงเฉกเช่น ร่างไร้ใจ กายว่างเปล่า มีเพียงลม หายใจ ที่แผ่วเบา เหลือตัวเรา เขาลับหาย สุดสายตา แม้วันนี้ มิอาจร้อง ต้องเข้มแข็ง โลกหยุดนิ่ง ใจยังรู้ ดุจภูผา น้ำตานั้น ซ่อนข้างใน ไม่ไหลมา หากมองตา มีแค่ " เหงา " โปรดเข้าใจ...............
10 เมษายน 2551 07:56 น. - comment id 837995
สวัสดีค่ะ ต้องขออภัย ขอแก้ไขนะคะ จาก ใจยังรู้..เป็น ใจยังสู้ นะคะ
10 เมษายน 2551 08:25 น. - comment id 837997
เข้าไปแก้ไขที่กลอนได้ค่ะ ไปที่หน้าส่วนตัว บทกลอนที่เขียน และที่รูปดินสอค่ะ ไม่เจอกันนานนะคะ สบายดีหรือป่าวคะ
10 เมษายน 2551 08:29 น. - comment id 837998
ดูดีมากเลยครับ สู้ๆนะครับ
10 เมษายน 2551 08:30 น. - comment id 837999
สวัสดีค่ะ คุณช่ออักษราลี นานเหลือเกินที่ไม่ได้แวะเข้ามา ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำ ขอให้สุขกาย สุขใจ ในวันหยุดยาวๆนะคะ