ใครกันเล่า......จะเข้าใจฉัน ?

วรรธนภิโยกุล

ก็แค่ต้องการคนเข้าใจ
ไม่ต้องการให้ใครมาใส่ใจฉัน
แค่ใครสักคนที่พร้อมจะปลอบโยนกัน
ไม่ว่าเวลาจะเลยผ่านนานเท่าไร
คงมีเพียงแค่คนในความฝันเท่านั้น
ที่จะเป็นดังใจฉันปรารถนาได้
แค่เพียงภาพฝันที่ล่วงเลยผ่านลอยไป
ที่เหลืออยู่คือใจที่ไร้ความสำคัญ
มีเพียง1กายและ1ใจให้เหงา
จะสุขจะเศร้าก็มีเพียงตัวเราก็เท่านั้น
แล้วจะเรียกร้องอะไรกัน
ในเมื่อไม่อาจได้มันมาดังใจ
คนบนฟ้าช่างใจร้าย
ไม่เคยส่งใครให้เข้ามาดูแลหัวใจฉัน
ให้มีเพียงใจทีร้าวราน
เปรียบดังสายลมที่พัดผ่านแล้วผ่านเลย
หากต้องทนทุกข์อยู่อย่างนี้
หัวใจที่มีก็อาจต้องเศร้าหมอง
เมื่อไม่มีชายใดมาจับจอง
มีเพียงความเหงาที่ก้องในสมองตัวเอง				
comments powered by Disqus
  • วรรธนภิโยกุล

    11 เมษายน 2551 14:33 น. - comment id 838460

    10.gifมีแต่ผู้ชมม่ายเห็นมีผู้แสดงความเห็นอ่ะ35.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน