ทะเลาะกันหนึ่งครั้ง เหมือนดังตอกตะปู ทะลุถึงหัว-ใจตัวเป็นรู หม่นหมองหดหู่ดูไม่สบาย ถึงแม้ขอโทษ ไม่โกรธเคืองหาย ถึงตัวไม่ตาย แผลภายในอยู่ ยกโทษปรนผ่อน เหมือนถอนตะปู แต่รอยจากรู ยังอยู่ไม่เลือน ถ้าเป็นไปได้ ก็เปรียบดังเหมือน เช่นนี้แลเตือน อย่าโกรธอย่างอน.
9 เมษายน 2551 18:08 น. - comment id 837882
ไม่ได้โกรธค่า คิดถึงจะแย่แล้ว จุ๊บๆ
9 เมษายน 2551 18:10 น. - comment id 837884
โกรธทำไมเนอะ หมดหล่อพอดี..อิอิ แวะมาอ่านผ่านมาแซซจ้า..ก้อมานร้อนง่ะ
9 เมษายน 2551 18:17 น. - comment id 837890
สวัสดีค่ะคุณอิงภู โกธรแล้วเจ็บหัวใจก็อย่าโกธรเลยนะค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปแจมกัน
9 เมษายน 2551 18:43 น. - comment id 837900
นั่นซี ร้อนๆ นี้ต้องใจเย็นๆ ...
9 เมษายน 2551 19:53 น. - comment id 837912
อีกฝ่ายเป็นไฟ อีกฝ่ายต้องเป็นน้ำ หรือ อีกฝ่ายพุดมาก อีกฝ่ายต้องเป็นใบ้ ไปเลยเน้อ น้องอิงภู
9 เมษายน 2551 20:32 น. - comment id 837924
เพราะรักเราดังขมิ้นกับปูน จะหวังให้เกื้อกูลกันมันไม่ได้ เปรียบดุจดังน้ำกับไฟ ไม่มีทางจะเข้ากันได้เลยสักที