เพราะฉันมันอารมณ์ร้าย โมโหมากไป มัน...ไม่ทันได้คิด เวลาผ่านไป..ได้แต่มานั่งสำนึกผิด ถ้าตอนนั้นใจเย็นลงซักนิด เธอก็คงไม่จากไป เพราะฉันมันไร้เหตุผล เลยทำให้เธอที่เคยทน...อดรนทนไม่ไหว เพราะฉันมันเอาแต่ใจ สุดท้ายก็ถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง จะกลับมาได้ไหมเธอ ถ้ายังพร่ำเพ้อ...ในใจเธอยังมีฉัน จะให้อภัย..ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ฉันสัญญาเป็นมั่น...ว่าฉันจะปรับปรุงตัว
8 เมษายน 2551 20:19 น. - comment id 837589
มาช่วยเปงกำลังใจจ้า..อิอิ
9 เมษายน 2551 00:38 น. - comment id 837650
ย้อนเวลาหาตะเข็บเจ็บรันทด เรื่องที่ผ่านลืมหมดตั้งนานแล้ว มีรักใหม่สำรวยสวยเพริดแพรว เหมือนดังแก้วแตกร้าวมิก้าวคืน คิดได้ก็ช้าไปแล้วต๋อย อิอิ ว่าแต่ว่ากลอนงดงามดีนะ
9 เมษายน 2551 10:11 น. - comment id 837749
ย้อนเวลาพาแก้ไขในสิ่งผิด นั่งนอนคิดผิดเพราะใจหวั่นไหว เพราะมองเห็นเธออิงแอบแนบกับใคร จึงทำให้ใจร้อนและวู่วาม
9 เมษายน 2551 10:19 น. - comment id 837751
มันไม่นานหรอกค่ะ...สำหรับคนที่รักกันจริง ก็แค่ผู้หญิงเอาแต่ใจ อิอิ