ภวังค์แห่งราตรีวิถีล่วง รติห้วงรำพึงคนึงไหว วิเวกหนาวร้าวทั่วห้องหัวใจ จันทร์รำไรเร้นฟ้าเอกาจันทร์ รำเพยกาลผ่านโผยระโหยแผ่ว ปานสิ้นแล้วสิ่งหมาย ณ ปลายฝัน จะเลือนโศกวิโยคไหวอย่างไรกัน อาดูรร่ำรำพันอยู่มิวาย ท่ามกลางห้วงมหานทีสีน้ำผึ้ง แผ่วรำพึงร้าวรอนสะท้อนร่าย แลไกลฟากฝั่งฝันอันเดียวดาย สิ้นยื้อยุดสุดท้ายแห่งลมร่าง หมดสิ้นแล้วหรือปรารถนา สิ้นแล้วหรือจันทราเคยกระจ่าง แลสิ้นโลกสิ้นชีพใช้ในทาง สิ้นระวางสับสนกังวลใจ สิ้นลับห้วงราตรีที่พิงพัก สิ้นความรักความฝันอันหม่นไหม้ สิ้นกรรแสงวิโยคโศกหทัย สิ้นสุดในรำพันวันเวลา สวยสดงดงามคือความตาย ท่ามกระแสเดียวดายแห่งตัณหา สรรพสิ่งผ่านหนใจค้นมา สิ้นสุดแห่งชีวาสดับใด ... ? ------------------- ลานเทวา
ลานเทวา 5 เม.ย. 2551 15:38 น. - ID 114049 
1040
2
0
5 เมษายน 2551 22:50 น. - comment id 837117
อ่านเพลินๆ ประโยคสุดท้ายเกิดอ่านผิดพลาดค่ะ "สิ้นสุดแห่งชีวาสดับใด ... ?" ไม่อยากบอกเลยว่า อ่านเป็น สิ้นสุด " ชีวาส" ................... เคาะหัวตัวเองไปหนึ่งทีแล้วค่ะ
7 เมษายน 2551 10:20 น. - comment id 837351
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
