ความหวัง

นรศิริ

เป็นเพียงความทรงจำให้รำลึก
ยิ่งตรองตรึกเหมือนน้ำไหลไม่หันหวน
โอ้ฟ้าชื่นนี้หนามาแปรปรวน
กับเรรวนป่วนปั่นเป็นฉันใด
วันนี้
เป็นวันที่ฟ้ามัวหมองไม่ผ่องใส
ทั้งพายุรวนเรปรวนเปรไป
สิ้นแสงทองยองใยให้ยลยิน
เสียงฟ้าก้องกรรโชกลมโกรกถั่ง
ฝนก็คลั่งคะนองกราดสาดผาหิน
ต้นตองแตบตายต้นค่อยพังภิณฑ์
เอนโอนโค่นสู่ดินเหมือนสิ้นใจ
ไม่เหลือแล้วตองแตบ  ณ  เก่าก่อน
ไม่อาจย้อนเวลามาดูได้
ถึงวันนี้ฟ้าหมองไม่ยองใย
แต่ยังเหลือวันใหม่ให้ยินยล
ต้นตองแตบตายโค่นกี่ต้นแล้ว
แต่ต้นหญ้ายังวอมแววทุกแห่งหน
ตราบอาทิตย์แห่งหวังยังเวียนวน
จะมีหรือที่มือคนสิ้นพลัง
จะวันนี้วันหน้าวันฟ้าใส
หากคนไม่สิ้นใจไม่ไร้หวัง
น้ำป่าโค่นต้นไม้ให้ภิณฑ์พัง
แต่ใจคนก็ยังยั้งยืนยง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน