ดั่งริ้วแพรไหวพร่างอยู่กลางสรวง สไบดาวห่มดวงระยับสี รติกาลแห่งฝันอันพึงมี ประดับสุขเสรีแด่คืนวัน สรรพสัตว์กำเนิดโดยความรัก โลกทอถักความงามและความฝัน สันติสุขดำรงคงนิรันดร์ รติกาลรำพันห้วงภิรมณ์ สายใยแห่งสรรพชีวิต ทอความรักสถิตสร้างสุขสม โลกขับเคลื่อนโดยธรรมนำนิยม รักเพาะบ่มสรรพชีวาเอื้ออาทร ในอ้อมอุ่นแห่งไมตรี โลกเสรีกล่อมใจอันไหวอ่อน มีน้ำจิตมิตรปันผู้สัญจร ปลอบปลุกใจร้าวรอนด้วยความรัก ในโลกที่แบ่งสรรค์ ค่ำคืนแห่งสัมพันธ์จะทอถัก มอบน้ำใสใจจริงให้พิงพัก โดยความหมายที่ทายทักด้วยหัวใจ สุขกระไรที่ไหนเล่า จักเทียมเท่าน้ำจิตอันคิดให้ กรุณาปรานีอยู่ที่ใด อบอุ่นในชีวาทุกนาที ------------------- โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 30 มี.ค. 2551 21:31 น. - ID 113855 
1149
1
0
30 มีนาคม 2551 21:57 น. - comment id 835758
ความรักทำให้โลกร่มเย็น แต่..บางทีก็ทำให้โลกร้อน ด้วยเนอะสบายดีนะคะ ช่วงนี้เหมือน มีกลอนมาลงเยอะ ป หัวตัน ขี้เกียจแต่ง
31 มีนาคม 2551 11:13 น. - comment id 835851
อยู่ใกล้หรือไกล ความรักส่งถึงกันได้เสมอค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
