เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ภันเต

วันแล้ววันเล่าที่เคลื่อนผ่าน
ยังมีสารแก่นจำทำให้คิด
ถึงการเกิดก่อมาเป็นชีวิต
ครวญพินิจพิจารณาการเกิดมา
ได้รู้จำจะไม่เสียซึ่งชาติเกิด 
รู้ประเสริฐจุดประสงค์ที่ล้ำค่า
เกิดมาเพื่อสร้างสรรค์ให้โลกา
ก่อนโรยราลับล่วงจากโลกไป
จะเหม็นชื่อเหมือนซากที่เน่าหนอน  
หรืออาวรณ์อาลัยเสียดายไห้
ก่อนจะดับวันจะถึงคิดอะไร    
เลิกหลงใหลในชีวิตไม่จีรัง
อันความตายตั้งแต่เกิดเคลื่อนมาถึง   
เพียงเซียวหนึงผ่านมาก็สิ้นหวัง
นับวันใกล้เราท่านจงระวัง                
ไม่นานนั่งอยู่อยู่ก็ได้นอน				
comments powered by Disqus
  • การัณยภาส

    22 มีนาคม 2551 18:33 น. - comment id 833845

    อนิจจัง สังขาร นั้นไม่เที่ยง
    จักเป็นเยี่ยง เกิดแล้วตาย เวียนว่ายหนอ
    สั่งสมบุญ ค้ำจุนไว้ อย่าได้รอ
    ใช่มัวท้อ งอมือเท้า เอาแต่กิน
  • วรกานต์

    23 มีนาคม 2551 14:19 น. - comment id 834167

    คติเตือนใจมนุษย์
    29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน