โอ้เอย...โอ้หนอ เกาะเสม็ด เหมือนเด็ดหัวใจให้หล่นหาย เกลียวคลื่นผืนฟ้าและหาดทราย ใครมั่นหมายจับจองเจ้าของเธอ สายลมผ่าน พาฝนปนสายน้ำ อยากเดินย่ำอยู่กลางใจในทีเผลอ เพราะเสม็ดเด็ดดอกไว้ใจละเมอ อยากให้เธอไม่มีใครได้จับจอง อยากอยู่เคียงแนบชิดสนิทเนื้อ เป็นเพียงเพื่อภาพฝันอันหม่นหมอง เพราะเธอฉันต่างกันต่างครรลอง ต่างโดนปองคนละฝากฝั่งทะเล โอ้เอย...โอ้หนอ เกาะเสม็ด คงต้องเช็ดน้ำตา พาลมเห ให้พัดผ่านโยกไหวเหมิอนไกวเปล คลื่นลมเห่เพียงฝันที่ฟั่นเฟือน.