เป็นข้อสอบข้อหนึ่งใน5ข้อของบททดสอบ Writing Skill ในการการสัมภาษณ์เข้าทำงานใน บริษัท G. โดยให้เปรียบเทียบหรือโยงความสัมพันธ์ระหว่างของสองสิ่ง *ผมค่อยๆเอาลงดีกว่า วันนี้ 2 กลอน จะได้ไม่ไปกินพื่นที่หน้าแรกมากนัก [55กับ21] กินอะไร กินอะไร ไปกินอะไรดี 55โภชนาสิพี่ยอดเยี่ยมยุทธ์ อาหารอร่อยร้อยเรียงมามิสะดุด มิอยากหยุดลิ้มลองรสโอชา ไม่ต้องไปถึงเอ็มโพเรี่ยมซอย21 ทองหล่อก็อร่อยเด็ดแล้วล่ะหนา ในห้างนั้นมิอาจเทียบชั้นโอชา 55 โภชนานี่แหละยอดและไม่แพง 55โภชนา ตั้งอยู่ปากซอยทองหล่อ ไม่ต้องถ่อไปไกลผมขอแถลง เมนูเด็ดมีมายมายขอแจงแจง มิหมายแย่งลูกค้าจากร้านใด มีต้มยำขาหมูกับสเต็กรสดี ปลาอีนทรีทอดและดอกขจรผัดไข่ เต้าหู้ทรงเครื่องก็รสชาติถึงใจ อีกพร้อมใส้พะโล้ทอดเป็นอย่างดี มาดูเอ็มโพเรี่ยม 21 ต้องระเห็จไปไกลเลยนะนี่ มีแต่ร้านหรูหราหน้าตาดี อร่อยไหมอีกทีค่อยว่ากัน เพียงราคาก็ต่างกันอยู่มากแล้ว คงไม่แคล้วอร่อยกว่าใช่ไหมนั่น กินๆแล้วผมก็ขอรับประกัน เอ็มโพเรี่ยมนั้นสู่55มิได้เลย ------------------ ** ถึงวันนี้งานการฉันยังไม่มี แต่คงมีสักที่ที่เห็นฉันยังมีค่า ได้แต่ปลอบตัวเองตลอดมา หรือว่าฉันจะไร้ค่าในตัวตน
19 มีนาคม 2551 11:19 น. - comment id 832968
จากลาดพร้าว94..ไปอีกไกลไหมอ่า..จา ขึ้นรถไฟฟ้าไปสามัคงานด้วยก๊าบ..อิอิ โห..ย่านนั้นนะ..คนขนอย่างเราเค้ารึจะให้เดิน..อิอิ อย่างมาก้อแถวราม..
19 มีนาคม 2551 11:20 น. - comment id 832969
แล้วทางเราจะติดต่อคุณกลับไปอีกที ฟังคำนี้แล้วเหมือนมีความหวังเนอะ แต่บางทีก็เป็นอะไรที่ว่างเปล่า แต่ไม่เป็นไร-- อย่าเพิ่งท้อนะ เด๊วก็ได้งานแล้ว สู้ ๆ
19 มีนาคม 2551 12:19 น. - comment id 832982
มาสุราษฏร์นี่เลย เคียงเล....
19 มีนาคม 2551 13:04 น. - comment id 832997
ขอให้ได้งานไวๆนะคะ
19 มีนาคม 2551 14:56 น. - comment id 833042
ซักวันต้องได้ซิน่า..สู้ๆๆว้อยยย
19 มีนาคม 2551 16:57 น. - comment id 833077
อดทนค่ะ...โอกาสต้องมีซีคะ...
19 มีนาคม 2551 18:18 น. - comment id 833093
สู้ ๆ คะ เดี๋ยวคงได้คะ
19 มีนาคม 2551 19:27 น. - comment id 833120
เอาใจช่วยค่ะ พี่เคยเป็นมาก่อน
19 มีนาคม 2551 22:24 น. - comment id 833151
กองทับต้องเดินด้วยท้อง ฉะนั้น ไปหม่ำกันก่อน ส่วนเรื่องงาน เดี๋ยวก็มีคนเรียกตัวน๊า เอาใจช่วยให้ได้งานทำ รายได้ดี เร็ว ๆ นะ
19 มีนาคม 2551 23:16 น. - comment id 833166
เหอะๆ มะใช่คนกรุงเทพ เลยมะค่อยเข้าใจ แต่แอบมาอ่าน สู้ๆคร่า
20 มีนาคม 2551 15:10 น. - comment id 833301
ร้าน55โภชนาท่าจะเจ๋ง 21เจ้งเป็นแน่แหมช่างสรร มาเล่าเปรยเอ่ยเทียบเปรียบรำพัน พออิ่มหมีพีมันส์กันพอดี...
20 มีนาคม 2551 18:40 น. - comment id 833361
To พิมญดา ไม่ยากครับ แต่ไกลนิดหน่อย ถ้ารถไฟฟ้าก็ลงที่สถานีทองหล่อเลยครับ ย่านนั้นเราก็เดินได้สิครับ เพราะเราคือเจ้าของประเทศ มีสิทธิและเสรีภาพอย่างแน่นอนอยู่แล้ว ไม่มีใครมาปักป้ายห้ามเจ้าของประเทศเดินนี่ครับ
20 มีนาคม 2551 18:43 น. - comment id 833363
To แอ็ปเปิ้ล ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ "แล้วทางเราจะติดต่อคุณกลับไปอีกที" ผมน่ะเบื่อคำๆนี้จังเลย จะเอาไม่เอาก็บอกกันเลยดีกว่า อย่างน้อยๆสัมภาษณ์ผ่านไหมก็คุยกันตรงๆ แบบเหมือนให้เรารอ "อากาศ" ไม่ใช่ "โอกาศ" ยังไงไม่รู้ ทำไมนะ เขาต้องให้ความหวังทั้ๆงที่ไม่คิดจะเลือกเรา เหมือนความรักน่ะ จะกั๊กเอาไว้ทำไม ถ้าไม่รักแล้วยังจะมาบอกรักอีกทำไม (ไปนู่น)
20 มีนาคม 2551 18:44 น. - comment id 833364
To บนข. นมัสการครับ... ที่สุราษฎร์์มีอะไรหรือครับ?
20 มีนาคม 2551 18:44 น. - comment id 833365
To เพียงพลิ้ว ขอบคุณครับ สำหรับคำอวยพร
20 มีนาคม 2551 18:45 น. - comment id 833368
To ปราณรวี สู้ไปเรื่อยๆนั่นแหละครับ ผมก็อย่างนี้ หึ หึ หึ
20 มีนาคม 2551 18:46 น. - comment id 833369
To Salukphin ครับผม ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ
20 มีนาคม 2551 18:46 น. - comment id 833370
To ตรากลม ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
20 มีนาคม 2551 18:47 น. - comment id 833372
To ช่ออักษราลี ขอบคุณครับ การที่ผมมีใครสักคนที่ "เอาใจช่วย" นี่เป็นอะไรที่ดีๆมากๆเลยครับ
20 มีนาคม 2551 18:48 น. - comment id 833373
To ผู้หญิงไร้เงา หึ หึ หึ จริงๆก่อนมาตอบเม้นผมก็พึ่งจัดการกับอาหารเย็นไปนะเนี่ย เรื่องงาน อย่างไรขอบคุณมากๆครับสำหรับกำลังใจ
20 มีนาคม 2551 18:49 น. - comment id 833374
To มายอามีน ครับ ก็สู้ๆครับ ^ ^ ไว้เดี๋ยวถ้ามีโอกาศจะพาไป แล้วจะเข้าใจเอง หึ หึ หึ
20 มีนาคม 2551 18:51 น. - comment id 833375
To ยาแก้ปวด 55โภชนา กับ Emporiem ที่สุขุมวิท21... คือแบบ มันเทียบกันไม่ได้จริงๆ่อ่ะครับ ถ้าเอาแบบราคาถูก อร่อย เป็นกันเอง ก็ 55 ถ้าเอาแบบหรูๆหน่อย ไม่เป็นกันเองนัก แล้วก็อร่อยหรือเปล่าอีกเรื่องก็ 21 ครับ ^ ^
21 มีนาคม 2551 00:58 น. - comment id 833502
เรียนจบหนาลากรุงมุ่งบ้านนอก คิดจับจอบจับเสียมสร้างสรรค์ท้องทุ่ง..แต่เพียงมินานนักเสียงเล่าลือ..คนจบปริญญากลับมาขุดดิน..แม่ได้ยินทนมิได้ไล่จากทุ่ง..จากวันนั้นถึงวันนี้ที่วนกรุง...มิได้ท้องทุ่งบ้านเราอีกเลย ..เก็บเล็กผสมน้อย..สรรค์ซื้อที่ดินแปลงสวย..สู่วิถีแห่งป่า..อีกทิศทางของบ้านเกิด..ห่างเหินและใจหาย งาน...งาน..งาน..ตรงไหนก็มีงาน...รอแต่ความมุ่งมั่นของหัวใจเท่านั้นเอง...เกียรติ.คุณค่า..อยู่ที่เราสร้างสรรค์...มีใช่ตำแหน่ง..ลาภยศ..หรือเงินเลย.... คือประสบการณ์ของตัวเอง...