๑) ณ..ชานกระท่อมหลังคาหญ้า ดื่มด่ำธรรมดาทุกทุกด้าน เพียงเปิดตาเปิดใจก็เบิกบาน แรงเสริมเติมวิญญาณการเรียนรู้ ลัดเลาะเลียบไปตามชายหาด คลื่นฟาดพื้นทรายพ่นฟองฟู่ ไร้ความคิดใดใดเพียงเฝ้าดู ดำรงอยู่ถอยวับแล้วลับไป ประกายวาววิบวับเหนือยอดคลื่น ผีเสื้อแดดนับหมื่นบินว่อนไหว มองอาทิตย์จุมพิตโลกละเมียดละไม เพียงติดปีกหัวใจไปซึมซับ ท้องทะเลวับวามเมื่อยามสาย ความสุขเกลี่ยระบายไว้พร้อมสรรพ เชิญเกล็ดแดดเล่นสะท้อนโลกต้อนรับ คล้ายดาวจับท้องฟ้าแต่งราตรี ฝนแดดโปรยกระเซ็นเล่นล้อคลื่น ดั่งปลาน้อยเริงรื่นสุขล้นปรี่ ท้องทะเลแสนงาม ณ ยามนี้ ยิ่งกว่าบทกวีอันลี้ลับ ๒) แต่ทว่า..ยิ่งน่าเศร้า บางใจเหงาซ่อนใจในห้องอับ ใจติดกรอบครอบขังจนแคบคับ โลกพลอยดับมืดหวังไปทั้งเพ เห็นทะเลเวิ้งว้างจึงคว้างไหว ฟังคลื่นลมกล่อมไกวใจขับเห่ ลมวาดลวดลายพื้นทะเล แสงเหสะท้อนคลื่นดื่นลีลา เวิ้งฟ้าเวิ้งขวัญวันอ้างว้าง ฟ้าเสกเมฆบางคะนึงหา งดงามยามย่ำสนธยา ทรงเสน่ห์สุดคณาเพลาพลบ ฟ้าแดดร่วมสายระบายสี ยามเย็นเคลื่อนคลี่ราตรีกลบ เยียบเย็นของฟ้าเยือนผืนภพ เยื้องย่างอย่างสงบสง่างาม เฝ้าฟ้ายามเย็นแดดเคลื่อนคล้อย ดาววิบพริบพร้อยพลอยไถ่ถาม ความสุขเปล่งแสงนิรันดร์นาม คือเยื่อใยแห่งนิยามความยินดี ๓) ยามเช้า..ดวงตะวันโบกแพรเลื่อมพราย เรืองฉายบอกเวลาทำหน้าที่ ปลายพู่กันแต้มแดดแต้มชีวี แดดดนตรีกล่อมคลื่นบนผืนทราย แสงเช้าไต่เตาะเลาะกระท่อม กระแอมพร้อมสะกิดฉันอย่าตื่นสาย ละอองแดดกลิ่นอุ่นกรุ่นกำจาย ดอกไม้สวยจากสหายมากำนัล สวัสดีเช้าวันใหม่ แสงอ่อนเยาว์สดใสยิ้มขบขัน ยินไหม..ลมพัดพาเมล็ดพันธุ์ โปรยหว่านฝันงอกงามเต็มพื้นฟ้า ใจฟ้าเอื้อเฟื้อหลังฟื้นฝัน อัศจรรย์ฝันถึงเจ้าดอกหญ้า คลื่นกล่อมหลับสนิทด่ำนิทรา ละลายความแปลกหน้ากันและกัน ย่องย่องเหยาะย่างกลัวเหยียบหญ้า แดดสดกระซิบซ่าหัวใจสั่น ท่านกวีสมถะรอตรงนั้น สนทนากับแสงจันทร์จนรุ่งเช้า ที่เก้าอี้ผ้าใบ.. ความทรงจำสดใหม่จากเพื่อนเก่า เดินเนิบ..ช้าช้าและแผ่วเบา ระวังความโดดเดี่ยวของเขา..จะตกใจ มิตรภาพที่หยั่งถึง.. ไร้ภาษาลึกซึ้งแต่ยิ่งใหญ่ เราต่างเสพจินตนาการอันกว้างไกล เช่นฟ้าใสระบายสีให้ตัวเอง
-ร้อยแปดพันเก้า- 17 มี.ค. 2551 08:48 น. - ID 113522 
1460
7
0
17 มีนาคม 2551 09:28 น. - comment id 832493
17 มีนาคม 2551 11:45 น. - comment id 832524
มิตรภาพที่หยั่งถึง.. ไร้ภาษาลึกซึ้งแต่ยิ่งใหญ่ เราต่างเสพจินตนาการอันกว้างไกล เช่นฟ้าใสระบายสีให้ตัวเอง .. ขอบคุณที่บอกว่า บทนี้เขียนให้อัลมิตรา
17 มีนาคม 2551 11:54 น. - comment id 832526
สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า วันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่สิ้นสุดเปล่าค่ะ พี่พันเก้า เดี๋ยวก็เช้าเดี๋ยวก็ค่ำ บัวขอให้พี่พันเก้ามีความสุขมากๆค่ะ
17 มีนาคม 2551 12:14 น. - comment id 832528
สวัสดีเพื่อน ๆ บ้านกลอนไทยทุกท่าน ก่อนอื่นขอสวัสดีพี่ก่อพงษ์ ไม่ได้เข้ามาที่นี่ครบปีแล้วมั้ง ไม่ได้เขียนกลอนตั้งนานแล้ว แต่มาอ่านเงียบ ๆ อยู่บ่อย ๆ อ่านอะไรต่อมิอะไร สบายใจดี หาอ่านกลอนที่ชอบ เจอนักกลอนเก่ง ๆ บทกลอนดี ๆ เยอะเลย อ่านเพลิน ช่วงนี้ปิดเทอมแล้ว พี่คงมีเวลาเขียนอะไรต่อมิอะไรเยอะ น้อง ๆ คงสบายดี ผมมีหนังสือเป็นเพื่อนอยู่ตลอดเวลา ไม่เหงา ไม่ค่อยทุกข์อะไรมากนัก ชีวิตก็เรื่อย ๆ สบายดีตามอัตภาพ มีหนังสืออยากแนะนำให้พี่อ่านเยอะมาก แต่พี่คงผ่านตามามากอยู่แล้ว เพราะชีวิตพี่อยู่กับการเรียนการสอนแทบทุกนาที งานของจอห์น เลน พี่สนใจบ้างไหมครับ เพื่อนส่งหนังสือต้นฉบับมาให้ แต่ฉบับแปลที่แปลโดยสดใส ขันติวรพงศ์ แปลได้เป็นเลิศเลยครับพี่ คิดว่าพี่น่าจะชอบนะ อยากจะเข้ามาคุย แต่ก็รับปากไม่ค่อยได้ เพราะกลัวจะไม่ได้มาบ่อย ระลึกถึงเสมอ หวังว่าพี่และครอบครัวคงสบายดีนะครับ -- สวัสดีอัลมิตรา-- เหอ เหอ .. มิตรภาพที่หยั่งถึง..ใช่เลยมันเป็นมิตรภาพที่ยืนยาว คงไม่ต้องบอกมั้งว่าระลึกถึงเสมอ แต่อัลมิตราต้องรู้แน่เลยว่าผมขี้เกียจ และก็เหนื่อยที่จะตอแยกับผม คุณเขียนกลอนมัน ๆ ได้เข้าท่าเหมือนเดิม อยากให้อัลมิตราเขียนกลอนสวย ๆ เกี่ยวกับธรรมชาติเยอะ ๆ ยามที่คุณไปเที่ยวที่ไหน คุณถ่ายทอดได้ดีเยี่ยม ดูหนังบ้างหรือเปล่า ผมก็ติดหนังงอมแงมนะช่วงนี้ เหมือนคนว่างงาน ดูหนังเหมือนคนบ้า ( แหะ แหะ เพราะถ้าบอกว่า ดูหนังอย่างคนป่วย คงใช้ไม่ได้ อันหลังนี้เป็นนามปากกาของคนวิจารณ์หนัง นามอุโฆษ ไม่ใช่อะไร เดี๋ยวโดนข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์นามปากกาเขาอะ) เมื่อต้นปี เข้าไปในมอ ถ่ายรูปทองกวาวไว้เยอะ ไอ้ที่สะพรั่งบนต้นไม่ถ่ายหรอก ถ่ายที่มันร่วงกราวลงพื้น มันน่าสนใจมากตรงไหนไม่รู้นะ เหมือนดูนกสีส้มที่เกาะต้นไม้อยู่ดี ๆ แล้วถลาบิน ตกลงมาแอ้งแม้งซะงั้น ข้าง ๆ ก็แขนขาเก้งก้างของลั่นทม เพราะมันเริ่มแล้งก็มีแต่ก้าน เหมือนที่บ้านตอนนี้ ไม่มีลั่นทมให้ชมสักดอกเดียว ต้นไม้บางต้นก็หลงฤดูเช่นกัน ชิงออกดอกก่อน เหมือนมันก็ไม่แน่ใจว่า มันต้องออกดอกฤดูนี้หรือเปล่า แม้แต่ดอกเอื้องคำ ที่เคยออกเดือนเมษาฯ ที่จดจำเพราะเราจะเห็นคนเฒ่าคนแก่เสียบดอกเอื้องที่มวยผม เข้าวัดตอนปีใหม่เมืองน่ะ อะไรก็ดูเหมือนสับสน แม้กระทั่งต้นไม้ก็ต้องปรับตัว แต่เราเองเหมือนจะเป็นยังไงก็ยังงั้น ประมาณว่า แก่แล้วแก่เลย เอิ๊กกกก ช่วงนี้กำลังบ้าปลูกพืชสายพันธุ์พลู เล่นไม้ใบสักหน่อย ถ้าใครมาชอบมาชมว่างามก็เกรงว่าจะยกให้เขาอีก หรือถ้าขี้เกียจมากก็จะเหลือซากไว้ประจานตัวเอง เหอ เหอ คาดว่าจะเป็นซากซะมากกว่าอะ --สวัสดี อ้ายบินเดี่ยวฯ-- บ่ได้อู้กันเมิน อ้ายสบายดีก่คับ งานท่าจะนัก บ่ไค่หันอ้ายลงกลอน แอ่วไหนพ่องก่ คงได้ป๊ะกันสักเตื้อ หนตางมาสายบ้านดอยบ้านผมบ่าเดี๋ยวก็ยังบ่ไค่ดี อากาศก่ฮ้อน ป่ามันเผาตัวมันเอง ควันคลุ้งคลุมดอยหลวง กว่าจะพ้นดอยหลวงเชียงดาว คงต้องลมควันซุ้ดดดตาง แต่ถ้าใจมันตั้ง มันตึงได้ป๊ะได้อู้กั๋นดี ๆ สักเตื้อ ตั้งใจกุ๊เตื้อว่าจะไปแอ่วไปกอย ก็บ่ได้ดั่งใจ๋ ฝั้งปิ๊กบ้านสารวด กิ๋นดีมีแฮงอยู่น้ออ้ายน้อ กึ๊ดเติงหาอยู่เจื่อ ๆ --สวัสดีคุณ เพรง.พเยีย-- ไม่รู้ว่าจะได้เฉียดมาทางนี้หรือเปล่า ยังได้ไปโฉบอ่านกลอนคุณอยู่นะ ทั้งที่นี่และอีกที่ เพราะอีกที่นี่ ไปหลงมนต์กรุภาพที่ฝีมือเฉียบขาดไม่แพ้ความสุนทรีย์ในการเขียนกลอน จนแอบตั้งชื่อคุณไว้ในใจว่า หญิงละเมียด เพราะประณีตในการสร้างผลงานแทบทุกอย่าง ชอบที่คุณอธิบาย หรือเขียนกลอนพร้อมถ่ายภาพ จากครั้งล่าสุด ที่ได้เข้าไปนางพญาเสือโคร่ง ก็ไปติดกับดักดงภาพที่คุณถ่ายและเขียนอะไรต่อมิอะไรไว้เยอะ สวยมากจนอดชื่นชมไม่ได้ ลืมบอกไปว่า ชอบภาพที่ถ่ายพระนอนน่ะ คงได้ครูดีสอนด้วยพร้อมกับความตั้งใจของคุณ ที่เห็นและเป็นไปโดยธรรมชาติและสม่ำเสมอ ระลึกถึงครับ --สวัสดีดอกบัว-- ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีนะ เขียนกลอนอยู่หรือเปล่า ขอบคุณที่ยังไม่ลืม ไม่ค่อยได้เข้ามาและไม่ได้เขียนกลอนนานมากแล้ว เขียนอะไรก็ไม่เข้ามือ ฝืด ๆ จาง ๆ ขาดน้ำขาดเนื้อ จนขาดรสชาติ อ่านหนังสือหรือวรรณกรรมดี ๆ ของคนอื่นเพลินกว่า ข้ออ้างที่ดูไม่เข้าท่า แต่จริง อ่านงานของ ปราย พันแสง บ้างหรือเปล่า ล่าสุดมีน่าอ่านอยู่หลายเล่ม ดอกบัวน่าจะชอบ ภาษาสะอาด ๆ ลึกล้ำมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด ว่าง ๆ ลองหาอ่านนะ เพราะแค่ชื่อของเธอ ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง หลงในอักษรของเธอจนเชื่อแล้วว่า ความสุขนั้นจับต้องได้ --สวัสดี คุณตราชู-- สบายดีนะครับ ยังชอบงานคุณอยู่ ติดตามอ่านอยู่ เหมือนใจตรงกันอยู่หลายเรื่อง แต่ผมถ่ายทอดออกมาไม่ได้ เช่นครั้งนึง ตอนที่ตัวเองรู้สึกหงุดหงิดกับงานดี ๆ ของคุณมาลา คำจันทร์ เรื่องหุบเขากินคน ที่เขามาทำเป็นละคร ทำปกหนังสือใหม่เหมือนหนังสือผี ขุ่นเคืองคุกรุ่นในใจ มาเห็นคุณเขียนเป็นกลอนสี่ไว้ ตรงใจมาก มีคนพูดความรู้สึกแทนเราได้ เพราะเราเขียนก็คงถ่ายทอดไม่ได้แบบนั้นแน่ ๆ ต้องขอบคุณคุณที่เขียนกลอนดี ๆ ให้ได้อ่าน ถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่อสังคมส่วนรวมอย่างสม่ำเสมอ ไม่ได้เข้ามานาน เลยขอคุยยาวก่อนจะหายหัวไปอีกระยะใหญ่ ๆ ยังระลึกถึงอีกหลายท่าน เท่าที่ระลึกได้ยามนี้ก็นึกถึงไมตรีของคุณกุ้งหนามแดง /ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก / คุณชัยชนะ / คุณดาร์ก ฯลฯ และอีกหลาย ๆ ท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม หวังว่าทุกท่านคงสบายดี
17 มีนาคม 2551 12:18 น. - comment id 832529
สวัสดีคุณปราณรวี ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม ดอกไม้และไมตรี
17 มีนาคม 2551 12:47 น. - comment id 832536
เพิ่งได้เข้ามา นานมากแล้วที่หายไป จึงรู้ว่า บ้านกลอนนี้ได้มีเพชรเม็ดงาม มาประดับบ้านอีกหนึ่งแล้วครับ ดอยทางเหนือมีมนต์เสน่ห์ สิบอันดับดอยสูงในไทย หนึ่งในนั้นคือ ดอยเชียงดาว ความทรงจำที่นั่น มิเคยแปรเลยครับ ไม่ว่าจะเป็น แจ้ซ้อน ขุนแจ ผาห่มปก ลังกาหลวง เวียงผา อินทนนท์ ม่อนจอง ฯลฯ
17 มีนาคม 2551 13:56 น. - comment id 832575
สวัสดีคุณลำน้ำน่าน เสน่ห์แห่งขุนเขา ความงามมหัศจรรย์แห่งพันธุ์ไม้บนดอยหลวงเชียงดาว ภูเขาหินปูนที่ใหญ่มาก สัตว์ป่า พืชสมุนไพรแม้แต่ผีเสื้อเชียงดาวเคยอุดมมากกว่านี้ เหตุที่ว่า เพราะธรรมชาติอันเสรีและชีวิตของคนบนนั้นถูกซื้อและขายอย่างรวดเร็ว น่าใจหาย เคยเดินขึ้นสมัยเรียน ออกหน่วยไปทำแทงค์น้ำให้โรงเรียน มองจากโรงเรียนจะเห็นด้านหลังของ ดอยหลวงเชียงดาว อากาศเย็น มีคนบอกว่าบรรยากาศเหมือนสวิตเซอร์แลนด์ แต่ผมไม่เคยไปสวิตซ์ฯ จึงไม่ทราบว่าจริงไหม รู้แต่หนาว อบอวลด้วยเสน่ห์แห่งความมีชีวิต รู้แต่ว่าเราควรเคารพต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นด้วย ตามผาจะมีดอกไม้สวย ๆ ต้นจันทร์ผางดงามมาก ช่วงหลังมีนักท่องเที่ยวเดินทางไปที่นั่นมากขึ้น เพียงซับภาพความงามก็คุ้มค่าแก่หัวใจแล้ว ช่วงนี้ แม้ว่าเรามีมาตรการห้ามเผาใบไม้ แต่ควันก็คลุมเมืองอยู่ ช่วงวิ่งผ่านบ้านถ้ำแกลบ มองไปที่ภูเขา เส้นทางนี้เหมือนมองเขาเหลียงซานเลยครับ แม้แต่ต้นไม้ไร้ใบ แต่ก็ซ่อนความชุ่มชื้นให้รู้สึก ส่วนยอดดอยอื่น ๆ ก็รื่นรมย์ตลอดเช่นกัน เล่าได้ไม่รู้เบื่อ รอฟังภูเขาร้องเพลงตอนรับน้องขึ้นดอยสุเทพ นั่นก็เป็นเสน่ห์แห่งเมืองเชียงใหม่เช่นกันครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
18 มีนาคม 2551 01:00 น. - comment id 832661
อยากกล่าวคำว่าซาบซึ้งค่ะ และคิดถึงคุณโกศล กลมกล่อม มากเหลือเกินเมื่ออ่านงานบทนี้ *เงียบสะท้อน* พุดรักงานคุณสุดหัวใจค่ะ และ อยากกระซิบบอกว่าทายนิสัยกวีกระวาด นักอยากจะเขียนได้ จากงานที่สื่อสะท้อนค่ะ ด้วยรักชื่นชม พุด สาวบ้านนา
18 มีนาคม 2551 09:41 น. - comment id 832722
ดอยเชียงดาวมีมนต์เสน่หครับ ต้องใช้กำลังใจอย่างสูง กว่าจะปีนถึงยอดเชียงดาว ในเหมันต์ที่ผ่านมา ผมได้พาใจไปพัก ที่เชียงดาว พักที่อ่างสลุง นึกถึงตำนานที่เล่าขานสืบต่อกันมา เกี่ยวกับอ่างสลุง พระอาทิตย์อัสดงบนยอดเชียงดาว กับมิตรภาพในฤดหนาว ยังประทับใจไม่เคยลืมครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
