หน้าส่วนตัว
อันร้อยรสเรื่องราวที่พราวลิ้น
ร้อยคนกินร้อยคำพร่ำเฉลย
เพราะร้อยลิ้นร้อยใจกระไรเลย
จะลงเอยออกคำร่ำรสเดียว
แม้กำหนดรสหนึ่งดึงคนชิม
หลากคนลิ้มลิ้นหลายหมายข้องเกี่ยว
หลากคำติริคำชมไม่กลมเกลียว
หลากลิ้นเชียวจึงต่างวางติชม
อันอาหารออกกฎที่รสชาด
ว่าเด็ดขาดเด่นดีที่ผสม
ส่วนชิวหาออกฎจดอารมณ์
ให้ชื่นชมหรือผลักไสใจสั่งมา
อันรูปรสปรุงแต่ง ณ แหล่งใด
ทั้งใกล้ไกลเชิญชวนล้วนชิวหา
คือเล่ห์ลิ้นหลอกลวงหน่วงนำพา
เพื่อเสาะหามาชิมลิ้มกันไป
จะผูกลิ้นใครไว้หมายกำหนด
หมั่นปรุงรสเถิดหนาอย่าเฉไฉ
ทั้งรสมือรสคำทำเรื่อยไป
ถึงผูกใจให้เพลินไปเนิ่นนาน
อันโลกนี้มีดีที่มีรส
ลิ้นกำหนดเรื่องราวทั้งคาวหวาน
แม้ฤาษีอยู่ป่าหิมพานต์
หลงลืมฌานลิ้มรสหมดฤทธี
อันอาหารผ่านลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ยังฝากฝังรสไม่หดหนี
ให้อยากชิมลิ้มรสกำหนดมี
ทุกทุกที่ชิวหาหวนมาชวนชิม...
บนข. 10 มี.ค. 2551 20:35 น. - ID 113361 
9716
5
0
11 มีนาคม 2551 07:27 น. - comment id 830984
ต่างคนต่างประสบการณ์ ต่างรสนิยม ต่างการรับรู้ และต่างการประเมิน สถานการณ์นะคะพระคุณเจ้า เลยรับรู้ สิ่งต่างๆ แตกต่างกันไป
11 มีนาคม 2551 08:37 น. - comment id 830989
ทุกคนล้วนมีความคิดเห็นที่แตกต่าง กันโดยสิ้นเชิงค่ะ ถึงแม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ เดียวกันก็ตามที....
11 มีนาคม 2551 11:03 น. - comment id 831032
แวะมาดูหลวงพี่ปรุงแต่งหลากหลายรสค่ะ...
11 มีนาคม 2551 11:25 น. - comment id 831038
นมัสการ หลวงพี่ค่ะ .....
11 มีนาคม 2551 13:57 น. - comment id 831058
แวะมาชื่นชมผลงาน...พร้อมเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานค่ะ..
11 มีนาคม 2551 15:28 น. - comment id 831072
ทราบแต่ว่ารสหวานติดง่ายค่ะ
11 มีนาคม 2551 17:13 น. - comment id 831093
เห็นด้วยค่ะ หลวงพี่
11 มีนาคม 2551 17:05 น. - comment id 831095
จริงค่ะ หลวงพี่ อาหาร คนมัก..ชิม เพราะรูปก่อน มอง ไม่น่ากิน 55555 บอกอร่อย คนก็บอกงั้นๆค่ะ
11 มีนาคม 2551 17:48 น. - comment id 831097
นมัสการค่ะ ก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ
11 มีนาคม 2551 18:28 น. - comment id 831118
นมัสการพระคุณเจ้า..ครับ.. ต้องยอมรับอย่างหนึ่งครับว่าทุกวันนี้......... ภาวะทุพโภชนาการล้วนมีสาเหตุมาจากลิ้นเกือบทั้งสิน...ครับ...
11 มีนาคม 2551 23:31 น. - comment id 831175
ยิ้มไว้ก่อนค่ะ ..ตั้งกะไปใส่แว่น หัวคิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ..มึนๆ
12 มีนาคม 2551 13:34 น. - comment id 831330
ดีจ้า ท่านมหา.. อ่านบทนี้แล้วคิดถึงคนนึงขึ้นมา ขอแจมหย่อยแล้วกันจ้า.. ร้อยลิ้นเล่ห์กระดกฉกไม่เว้น เสแสร้งเป็นคนดีที่อาสา สร้างภาพวาดวิมานอลังกา อนิจจาลิ้นแฉกแตกสองรอย ลิ้นกระล่อนปลิ้นปล้อนหลอนชาวบ้าน กลบสันดานตัวตนคนคอยสอย เป็นนางฟ้าดูเด่นเช่นตัวลอย ทำหวานน้อยหวานนักหักหาญคน ลิ้นคงแต่งแสร้งเธอว่าเลอเลิศ สุดประเสริฐบนดินยินสับสน ที่แท้แฝงยาพิษปลิดผู้คน ธาตุแท้วนเวียนว่ายฉายออกมา ระยะทางเวลาท้าพิสูจน์ ลิ้นขูดรูดลวดลายอายนักหนา ยามที่เปิดเฉลยเผยวาจา สมน้ำหน้าร้องหาพาไม่ทัน..
12 มีนาคม 2551 15:52 น. - comment id 831373
อันร้องรสเรื่องราวที่พราวลิ้น ล้วนแดดิ้นปิ่นล้ำพร่ำเพรียกหา ช่วยแปลเสียงสำเนียงคำร่ำวาจา ใช่แต่ว่าชิมรสจรดอย่างเดียว หากได้ลิ้มรสชาดอาจจำแนก แล้วผิดแผกแตกต่างอย่างเฉลียว ติตามชอบตอบตามปากไม่ยากเชียว หลากขมเปรี้ยวเผ็ดเค็มหวานนานา ด้วยหลากรสหลากอารมณ์ชมตามชอบ ใจพึงตอบตามกายมาตรปราถนา สนองอยากมากนิยมบ่มนำพา แล้ววาจานั้นเล่าเฝ้าเปรียบเปรย หลากพื้นฐานหลากตำนานพานบ่งบอก เสียงที่ออกตอกย้ำพร่ำเฉลย บ้างลึกลับจับใจไม่คุ้นเคย บ้างก็เอ่ยดูง่ายคล้ายตัวตน บ้างซ่อนเร่นกายาพาเร่นหลบ บ้างเพียงคบแล้วพรากอยากสับสน บ้างร้อยเล่ห์มายาพาลวงตน บ้างวกวนค้นหาครารวญเร ล้วนแสร้งด้วยวาจาที่ว่าไว้ ดูเหมือนมาจากใจให้หักเห สร้างเรื่องราวหลากหลากมากจำเจ มาจากเล่ห์อุบายหมายแยบยล เปล่งวาจาภาษาปากหรือมากกลอน เปล่งอักษรวอนไว้ให้สับสน ช่างดูยากเสียจริงสิ่งวกวน แล้วจำทนรับฟังนั่งตรอมใจ ช่างน่ากลัวจริงหนอป้อคำหวาน ช่างสืบสานหว่านลิ้นสิ้นขานไข พอเห็นรูปรสแท้แน่แก่ใจ ไม่น่าไปรู้เรื่องจริงทิ้งร่องรอย ยังจะดีเสียกว่าพารู้สึก ให้สำนึกในใจใคร่เศร้าหงอย เห็นสันดานหาญกล้าพาหลุดลอย คำชะม้อยที่เห็นเป็นมายา ลิ้นคนเราเฝ้าตามความรู้สึก แต่ลึกลึกจิตใจให้โหยหา หลอกกันได้หลอกไปไม่นำพา หากคิดว่าเกิดสุข...ก็ตามใจ... โปรดอภัยเจ้าค่ะ บ้าน้ำลาย พร่ำไปเรื่อย อิอิ
13 มีนาคม 2551 12:45 น. - comment id 831626
เพราะร้อยรสอร่อยลิ้น จึงยาก ฝันใฝ่คิดแต่อยาก อร่อยลิ้น ติดรสแต่งปรุงมาก ร้อยเรื่อง รุงรัง อาจไม่เทียบเทียมลิ้ม ใฝ่รู้ รสธรรมฯ นมัสการ พระคุณเจ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
