แบกความจริงเดินทางตามสายลม บอกสายลมว่าท้อแท้ ผิดหวังยามอ่อนแอ แต่กลับแพ้ไม่ได้ในความเป็นจริง เริ่มต้นสู้ใหม่ในวันพรุ่ง วันที่มีสีรุ้งข้างเส้นขอบฟ้า ดำเนินชีวิตตามกาลเวลา แต่อย่าหมดศรัทธาหากขอบฟ้ายังมีตะวัน
ยิ้มๆ 10 มี.ค. 2551 08:32 น. - ID 113339 
1705
1
0
10 มีนาคม 2551 12:16 น. - comment id 830837
พูดถึงอาทิตย์ยามอัสดงแล้ว คนที่เรารักชอบมากถึงขนาดถ่ายรูปเก็บไว้ ความหมายของมันยากจะบรรยาย
11 มีนาคม 2551 03:04 น. - comment id 830978
แบกความฝันบททางของความหมาย แบกความจริงทุกข์มิวาย ไว้ข้างฝัน แบกความเศร้าเคล้าน้ำตา ไปด้วยกัน แบกความฝันความจริง โยนทิ้งคลอง ^^แบกน้ำตาที่เออล้นปนความรัก แบกจนหนัก เหนื่อยล้า ไร้แรงฝืน แบกจนท้อ หนักหน่วง ท่วงตอนเดิน จนขาเริ่ม อ่อนแรง อยู่ที่เดิม จึงวางรัก คราบน้ำตา ไว้ข้างตัก นั่งพิงพัก อยู่ข้างต้น โกสนใหญ่ ได้กลิ่นหอม มะลิลา มาแต่ไกล จึงเอนหลัง หลับไหล ในพริบตา ได้มองเห็น แสงหนึ่ง บนเนินสูง จึงอยากมุ่ง ปีนป่าย เข้าไปหา อยากจะเห็น แสงส่อง จากใดมา จึงโดดคว้า ปลายเนิน เพลินกับลม ตกใจตื่น ลืมตา มองหารัก อ้าว! เริ่มรู้สึก หายหนัก หายหวั่นไหว ลองลุกขึ้น วิ่งเต้น ไม่เป็นไร จึงแบกรัก คราบน้ำตา ขึ้นไหล่ แล้วเริ่มเดิน เดินดุ่มๆ ตามทาง กับความเปลี่ยว บรรทุกรักน้ำตาเลี้ยว ตรงขอบผา บังเอิญเห็น แสงสะท้อน ให้แสบตา ก็พบว่า ภูผา อีกไม่ไกล ก็ดั้นด้น เดินทาง ปีนป่ายต่อ ปาดเหงื่อคลอข้างแก้ม พัดไหวๆ และแล้วก็ มาถึง ซึ่งผาชัย จึงโยนรัก น้ำตาใส แล้วล้มนอน.... " เหนื่อยนัก พักบ้าง แล้วเดินต่อ " .... ก็ไม่ทำให้เส้นชัยหนีหายไปไหนหรอกค่ะ ^^ p.g. สู้ สู้ ..... จะหอบรักปีนป่ายไปหาคนบนฟ้านะค่ะ^^ รอด้วยนะคนบนฟ้า^^
24 มิถุนายน 2551 17:59 น. - comment id 865257
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
