เมื่อการโกหก ทำให้ใครบางคนรู้สึกดี เมื่อการโกหก ทำให้ใครบางคนหายเหงา หายเศร้า หายเสียใจ เมื่อการโกหก ทำให้ใครบางคนคิดถึงแต่เรา แต่การโกหกใครสักคน มันไม่ได้ทำได้ง่ายๆเลย ........................................................................ ฉันเคยโกหกแม่ เวลาทำไปทำความผิดมา ฉันเคยโกหกครู เวลาฉันลอกการบ้านเพื่อน ฉันเคยโกหกเพื่อน เวลาที่ฉันไม่มีใคร และฉัน ก็เคยโกหกใจตัวเอง ฉันรู้ว่าการโกหกใครสักคน มันจะต้องเจ็บปวดใจ ทรมานใจ และอึดอัดใจ แค่ไหน...............
10 มีนาคม 2551 07:25 น. - comment id 830780
อือ..โกหกก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่ง ต้องรวบรวมข้อมูล..ปะติดปะต่อ... อย่างนี้เถอะ.....ถึงไหนๆโกหกเก่งแล้วก็พัฒนาเป็นนักเล่านิทานเลยดีมั๊ย อิอิ...ศักยภาพที่ควรได้รับการพัฒนา
11 มีนาคม 2551 00:57 น. - comment id 830969
เมื่อการโกหก คือส่วนหนึ่งของชีวิต ชีวิตที่เห็น ก็เป็นดั่งเช่นนวนิยายเรื่องหนึ่ง ที่คุณแต่งมันขึ้น แต่เมื่อ.... โกหก ใจจะเต้นไหวๆ เหมือนกระสับกระส่าย กระวนกระวายใจ อยู่เสมอที่ลมหายใจยังเข้า-ออก โกหก มันคือ มีดสองคม อยู่ที่ว่า...คุณต้องการมีดคมๆสักเล่มเพื่อปลอกผลไม้เย็นๆยื่นให้กับคนที่คุณรัก เค้าจะได้ชื่นใจขึ้นบ้าง หรือ.... คุณต้องการมีดคมๆสักเล่ม เพื่อสับถากถางท่อนไม้ที่อยู่ตรงหน้าให้มีบาดแผลขึ้น และเมื่อวันเวลาผ่านไป วันใดคุณเกิดลืมว่าเคยได้เอามีดสับถากถางท่อนไม้ไว้ คุณก็จะเอามือลูบมัน และเสี้ยนจะปักเข้าที่เนื้อสีชมพูของคุณ --> อย่ายัดเยียดการโกหกให้แก่ผู้อื่น --> อย่าต้อนผู้อื่นให้จนตรอก จนต้องโกหก --> อย่าโกหก จนกลายเป็นความเคยชิน --> อย่าฝึกหัดเพื่อพยายามจะโกหก --> เมื่อรัก ก็อย่าโกหก และเมื่อโกหก รักก็มิอาจใช่รัก .... อาจเปลี่ยนไปเป็นแค่"หวังดี" p.g. " เวลาโกหก พอบอกไปก็มักไม่มีคนจะเชื่อว่าโกหก แต่...เวลาไม่ได้โกหก พอบอกไปกลับคิดว่าโกหก ตอแหล กันจริง ....นี่แหละบาปแห่งการโกหก "