........................................... ปฐมบทจดจารเป็นงานเขียน แถลงเจตน์เหตุผลต่างต้นเวียน ให้รู้เรียนครองรักสลักใจ ชายและหญิงต่างกันแม้อันคิด ควรพินิจสีหน้าก่อนปราศัย อนึ่งพึงสังเกตเหตุข้างใน อย่าฝ่าใจฝืนจิตให้มิตรรวน อนึ่งเล่าเข้าใจในสิ่งสรรพ์ สารพันชังชอบตอบให้ถ้วน จงศึกษาให้แท้มิแปรปรวน หลากกระบวนความคิดที่มิตรมี อันถ้อยคำล้ำเลิศประเสริฐแท้ อย่าเปลี่ยนแปรแปลกทำนองจะหมองศรี หมั่นถนอมน้ำใจสรรค์ไมตรี ต่างถ้อยทีเรือรักไม่หักจม ควรศึกษาหาธรรมไว้สำเหนียก ยามเมื่อเพรียกใช้ธรรมนำผสม ทั้งพูด ทำ ดำริ จะภิรมย์ จะสุขสมธรรมรอบคุ้มครอบครัว อนึ่งมีลูกน้อยเป็นสร้อยสาน สืบวงศ์วานต่อไปอีกหลายชั่ว จงหมั่นเลี้ยงด้วยกันอย่าหวั่นกลัว ดั่งมีรั้วป้องรักเป็นหลักใจ ความรู้สึกสำคัญจงหมั่นรู้ คอยตรวจดูรักษาคราหวั่นไหว ร่วมถักทอขึ้นลายสานสายใย ต่อสายใจต่างสายรักสามัคคี อันวิธีรักษารักตระหนักไว้ จักวิไลเคียงครองปราศหมองศรี ถนอมไว้เรือนรักด้วยภักดี ดั่งวจีสายสวาสดิ์ไม่ขาดรอน ..........................................
4 มีนาคม 2551 11:03 น. - comment id 829029
รับทราบแล้วค่ะ ปฏิบัติได้ก็ดีนะคะ
3 มีนาคม 2551 23:18 น. - comment id 829070
น้อง อรุณสุข..... มีมาลงทุกวันเลยนะน้อง...อ่านเพลินดี เพราะด้วย.. เพลงยาวก็เยียมมาก แล้วเมื่อไรจะมีเพลงฉ่อย กะเพลงอีแซวละ พี่จะมาแจมด้วย 55555
4 มีนาคม 2551 00:57 น. - comment id 829087
............................................ หากประจักษ์รักได้ในชายหญิง หากประจักษ์รักแท้แน่จริงจริง อย่าประวิงสิ่งใดให้คลาดคลาย อันความรักทักทายให้คลายเหงา เพียงสองเราเฝ้าภิรมย์สมใจหมาย อาจมีเสริมเติมรักจักมิวาย มิสลายหายไปตามสายลม กลับมาแล้วเจ้าค่ะ เข้ามาทักทาย เดี๊ยวมาใหม่อีกรอบนะ อิอิ
4 มีนาคม 2551 08:17 น. - comment id 829122
อนึ่งกระบองเพชรเม็ดใหญ่ใหญ่ อนึ่งถือไม่ไหวก็วางไว้ตรงนี้ อนึงใครพบหาเอาไปด้วยยินดี อนึ่งคือวิธีปล่อยว่างในทางธรรม สวัสดีครับ อิอิ..ป่วนครับ....
4 มีนาคม 2551 09:00 น. - comment id 829133
รับทราบค่ะ เดี๋ยวจะนำไปปัดฝุ่นบ้างค่ะ
4 มีนาคม 2551 10:47 น. - comment id 829154
นิยามรักเรื่องยาวเล่าไม่จบ ชายหญิงคบหากันวันเปลี่ยนผัน เริ่มจากเพื่อนห่างนิดชิดบางวัน เรียนรู้กันเรื่อยเรื่อยหรือเฉื่อยไป โทรมาบ้างแชทบ้างตามวาระ นัดพบปะบางหนบนทางไหน สร้างสนิทสัมพันธ์ประสานใจ เดือนผ่านไปเหมือนใจใกล้ชิดกัน มีปัญหาโทรมาหาทางปล่อย ทุกข์ใหญ่น้อยช่วยได้ไม่หยามหยัน มีความสุขเก็บไว้ในคืนวัน รอยยิ้มอันสดใสใจต้องการ เวลาผ่านเนิ่นนานวานอยากถาม นี่ตำนานเรื่องรักหรือสงสาร ที่คบกันนั้นเรียกอะไรวาน บอกเล่าขานกันหน่อยเขาคอยฟัง หรือคงเป็นนิยายรักเรื่องเดิม ที่เขาเติมแต่งร่างสร้างเหมือนหนัง หาดูได้ในจอเพราะไม่ดัง ไม่จริงจังผ่านมาแล้วผ่านไป อ่านเรื่องยาวของอรุณพาครุ่นคิด ปลดปล่อยจิตล่องตามอย่างสงสัย สมมุติเรื่องเล่าบ้างไม่ว่าไร นะยาใจของใครในบางวัน ว่าแล้วกลับไปเมาต่อดีกว่า กติกาจำได้อย่าเบี้ยวฉัน เม้นท์เท่าไหร่อย่างไรตอบให้ทัน ก่อนกลอนนั้นหลุดหน้านะอรุณฯ..หุหุ ปล.100 เหตุผลที่เธอจะไป..แง..แง..
4 มีนาคม 2551 13:12 น. - comment id 829175
พี่แจ๊ค คิดอะไรเพลินๆเลยลองเขียนออกมาครับ อิอิ..สำหรับเพลงฉ่อยกะอีแซวคงต้องให้พี่ แจ๊คนำละไม่ถนัดเลย..ถ้าลิเกน่ะพอไหว แต่ต้องหาตัวแสดงให้ครบก่อนนะครับ สำหรับโต้โผต้องรบกวนพี่ล่ะครับ...เผื่อ คณะนี้จะโกอินเตอร์ได้...
4 มีนาคม 2551 13:14 น. - comment id 829177
เอามาแบ่งกันบ้านนะน้องโอเลี้ยง ต้องขอบคุณสำหรับข้อมูลคราวที่แล้วที่กรุณา ส่งมาให้..สำหรับAccount เมลเดี๋ยวส่งให้นะ ขอบคุณที่มาทักทายจ้า..
4 มีนาคม 2551 13:31 น. - comment id 829182
อาราเล่/อร่ามเล่ห์ หากประจักษ์รักแท้มิแปรผัน จะรวมกันเนาอยู่เป็นคู่สอง ถนอมรักถนอมใจที่ใฝ่ปอง เป็นคู่ครองเคียงกันจนวันไกล ห่วงแค่เพียงน้องเล่ยังเห่..ช้า ยังค้างคาขาดคู่อยู่ใช่ไหม หาสักคนที่รักสมัครใจ มาซบไหล่อิงแอบแนบฤดี. มองมองไว้บ้างรึยัง...ครับ... อายุอานามมันก็ไหลไปเรื่อยๆ ระวังลืม..นะครับ..อิอิ ขอบคุณที่มาทักทายจ้า...า.....
4 มีนาคม 2551 13:42 น. - comment id 829185
คุณฝากฝัน อนึ่งถือไม้เท้าทองตะบองเพชร อนึ่งที่ร้อนเผ็ดอย่าเข็ดขาม อนึ่งอุปสรรคอย่าพักตาม คือธรรมงาม..ขันติดำริ ตรอง ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ.. ..อนึ่ง...คิดถึงพอสังเขป...อิอิ คงได้พบกันอีกครับ...
4 มีนาคม 2551 13:47 น. - comment id 829186
คุณเพียงฯ แล้วในบางจุดที่ปัดไม่ถึงนี่มีคนปัดให้แล้ว หรือยัง..ครับ..อิอิ บ้านอรุณสุขยินดีต้อนรับครับ....
4 มีนาคม 2551 14:51 น. - comment id 829197
คุณยาฯ ตอบสารให้น้องยาฯในครานี้ ตอบวจีเรื่องราวที่กล่าวขาน หาใช่เป็นละครย้อนตำนาน ใช่นิทานนิยายขายความคิด หากเป็นเรื่องเล่าเรียงเทียบเคียงไว้ ทั้งเก่าใหม่เพื่อนพ้องพี่น้องสนิท และเรื่องราวที่เผชิญ บังเอิญคิด มาประดิษฐ์ต่างถ้อยเรียงร้อยคำ ในเรื่องราวรักใคร่แยกไว้หมด ที่ปรากฏเป็นอารมณ์อันคมขำ เขียนเอาไว้ให้พินิจที่คิดทำ เป็นลำนำที่สฤษดิ์แด่มิตรมวล มีบางเพื่อนที่สนิทติดต่อสาร เรื่องกลอนกานท์ฮาเฮทั้งเสสรวล แชทก็มี เมลก็มาก หลากกระบวน ต่างเชื้อชวนสนานสนุกอยู่ทุกวัน ขอบคุณในไมตรีที่ยาให้ มาซักไซร้แก่นแท้ไม่แปรผัน หลากเรื่องราวรักร้อยถ้อยจำนรรจ์ ที่เสกสรรค์ใช่แต่งแกล้งว่าจริง หากวรรณศิลป์ยังคงดำรงรักษ์ คงไม่พักให้สะดุดหรือหยุดนิ่ง บอกเพื่อนพ้องแต่งไว้ด้วยใจจริง อย่าได้ทิ้งคุณค่าภาษาไทย ฝากน้องยาสื่อสารวานบอกด้วย เชิญมิตรช่วยสรรค์วจีกันดีไหม ทุกเรื่องราวร้อยพันแต่งกันไป เก่าและใหม่ช่วยสืบสร้าง..ทางวรรณกรรม เอ้าตอบตามกติการแล้วนะ..คุณยาฯ หากสงสัยจะถามต่อก้ได้..แต่คงตอบ ให้หลังไมค์นะ..หัวตัน..ไปแล้ว.....
4 มีนาคม 2551 14:57 น. - comment id 829199
พี่ช่อฯ คงต้องพยายามร่วมกันปฏิบัติละครับ.. แม้ว่าบางข้อ..จะย้าก..ยาก..ต้องอดทน ทนอด..เพราะไหนๆก็อุตสาห์มาคบหากัน แล้ว..ว่าแต่คุณพี่..เอง..อย่าลืมบอกคน ข้างๆให้ร่วมมือร่วมใจ.งกันปฏิบัติด้วยนะครับ อิอิ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ..ฝากความ ระลึกถึงคุณช่ออักเสบแฝดคนละฝา..ของพี่ ด้วยนะ..
4 มีนาคม 2551 15:07 น. - comment id 829203
...คนที่เคย ผูกพัน มั่นในรัก... ...เคยห่วงใย ใคร่ทัก จักเมินหมาง... ...100เหตุผล บ่นท้อ ขอแยกทาง... ...จึงปล่อยวาง เธอห่าง ร้างออกไป... ...สุดเรี่ยวแรง ขับขาน ต้านทานอยู่... ...โปรดสักครู่ ฟังฉัน หน่อยได้ไหม... ...ขอสักครั้ง ก่อนหัน หลังจากไป... ...ฝากเหตุผล ทิ้งท้าย ไว้สักคำ... ...เธอมี100 เหตุผล ปนลาจาก... ...ด้วยว่ามาก เกินจิต คิดถลำ... ...โปรดฟังเสียง หัวใจ ให้จดจำ... ...หนึ่งเหตุผล ปนช้ำ พร่ำ...รักเธอ... ...สองมืออ่อน และล้า เกินกว่ารั้ง... ...ยากจะยั้ง เธอไว้ ไม่พลั้งเผลอ... ...ฆ่าฉันเถิด คนดี ที่รักเธอ... ...เพราะไม่อยาก พบเจอ เธอจากไป... ...น้ำใสใส รินไหล ไม่ได้หยุด... ...ด้วยสิ้นสุด ฉุดรั้ง ยั้งเธอไหว... ...เพราะรักร้าว ถึงคราว ต้องลาไกล... ...เธอพร้อมไป แต่ใจ ฉันยังคง... ...ด้วยไม่พร้อม ยอมรับ กับความเจ็บ... ...ให้หนาวเหน็บ เจ็บใจ เพราะไหลหลง... ...ขอเวลา สักนิด จิตลดลง... ...ขอปลดปลง ครรลอง ตรองก่อนลา... ...แก้วที่ร้าว ถึงคราว ก็ต้องแตก... ...เหมือนดวงใจ ใกล้แยก แตกแล้วหนา... ...100เหตุผล บ่นร่ำ พร่ำน้ำตา... ...เธอสรรหา ถ้อยคำ มาย้ำใจ... ...คล้ายว่าหลับ ฝันไป ให้รีบตื่น... ...จึงสะอื้น กลืนกล้ำ น้ำตาไหล ... ...เพราะเห็นภาพ เราสอง ต้องลาไกล... ...โปรดจำไว้ อย่างไร ก็...รักเธอ... ว๊าว!! เพลงเพราะจัง บิ้วอารมณ์โดนๆ เลยกลับไปเอาของเก่ามาเล่าใหม่เจ้าค่ะ ขอแจมด้วยคนนะ อิอิ (กติกา เม้น 8 บท ตอบ 8 บทนะพี่ท่าน อย่าลืม)
4 มีนาคม 2551 15:12 น. - comment id 829204
คนเราเคยผูกพันวันเคยห่วง รักล้นทรวงดูแลเอาใจใส่ มีคืนวันของเราทุกร่ำไป คิดว่าใช่เธอแล้วแม่แก้วตา แล้ววันนึงเธอบอกจะลาจาก เหตุผลมากมายยกมาถกหา ร้อยเหตุผลก็ไม่เคยคณา ดึงรั้งมาเท่าไหร่เธอไม่คืน ขอร้องเถอะฟังฉันก่อนได้ไหม เสียงหัวใจรักเธอไม่เคยฝืน เหตุผลเดียวที่ฉันยอมกล้ำกลืน เพราะสะอื้นรักเพ้อเธอคนเดียว ได้โปรดเถอะกลับมาฟังฉันหน่อย เพราะฉันคอยเพียงเธอไม่แลเหลียว รักเธอด้วยหัวใจในเพียวเพียว แทบหมดเรี่ยวแรงนะจ๊ะแก้วตา ร้อยเหตุผลเธออ้างจะจากลา สองมือพารั้งเธออย่างโหยหา หัวใจแตกสลายมลายตา โปรดกลับมาฟังฉันเพียงคำเดียว ...แง..แง..ชอบเพลงง่ะ..
4 มีนาคม 2551 15:43 น. - comment id 829209
เร่งศึกษา เนื้อแท้ เถิดพี่ท่าน เพราะว่าวัน เวลา เริ่มถดหาย เสื่อมและถอย สังขาร และร่างกาย อาจมลาย ก่อนวัย อันสมควร เอาเบาะๆ ก่อนนะ ปวดตามากๆ อาจหายๆไปบ้าง อย่าสงสัยเป็นอื่นนะคะ ปวดตา .....
4 มีนาคม 2551 15:56 น. - comment id 829213
อาราเล่ติดปีกมาอีกหน แต่งกลอนกลมาเย้าที่เล่าขาน เรื่องชายหนุ่มหญิงสาวไม่ยาวนาน ต้องร้าวรานห่างกันสิ้นวันเคียง ร้อยเหตุผลจำนรรจ์สรรมาให้ มันเหมือนไร้ซึ่งเหตุแค่เศษเสียง ด้วยมีใหม่ใจหันจิตผันเพียง ส่งสำเนียงสร้างแบบให้แยบคาย ด้วยตั้งใจไว้แล้วต้องแคล้วจาก เพียงพบพรากลาร้างแลห่างหาย อุตสาห์สร้างเหตุผลแต่ต้นปลาย เปลี่ยนเป้าหมายมีใหม่ดั่งใจปอง ที่ร้าวรานขานไว้ให้สดับ มิอาจรับถ้อยคำทำให้หมอง เหตุผลเดียวในใจที่ใฝ่ปอง คือขอครองรักไว้ด้วยใจจง เพราะเที่ยงแท้แน่ใจได้ตระหนัก คำว่ารัก..คำนี้..ที่ประสงค์ แด่คนดีที่จะร้างอย่างจำนงค์ ว่าฉันคง..รักเสมอ..เธอผู้เดียว คือบทตอนสอนใจให้ตระหนัก คำว่ารัก..นี้ไซร้ให้เฉลียว พูดไปแล้วรักษาอย่าทิ้งเชียว อย่าได้เที่ยวแจกจ่ายแด่หลายคน ฝากสุนทรกลอนไว้ให้น้องเล่ อย่าคิดเท่ห์เจ้าชู้ให้รู้ผล รักใครแล้วรักจริงมิ่งกมล อย่าดั้นด้นเทใจให้ใครจอง อย่าได้สรรเหตุสร้างมาร้างจาก เป็นร้อยพรากพลัดไปด้วยใจสอง ยึดระบอบรักแท้แม้ได้ครอง จะสมปองรักกันจนวันตาย... จำไว้นะน้องเล่..จงยึดเป็นหลักไว้.. หนึ่งรักแท้...หนึ่งคู่ครอง.. ด้วยความปราถนาดี..อันมีให้จากอรุณสุข..
4 มีนาคม 2551 16:10 น. - comment id 829216
คุณยาฯ มาอีกแล้วน้องยาในครานี้ หวังให้พี่ดับดิ้นสิ้นกระแส มาป่วนปั่นสรรสาราให้ปร่าแปร กรรมจริงแท้ถูกย้อนให้อ่อนใจ กับกระแสหนุ่มสาวคงยาวยิ่ง หนึ่งจะทิ้งหนึ่งจะขอต่อได้ไหม ร้อยเหตุผลที่อ้างเพื่อร้างไกล ด้วยว่าใจเธอนั้นมาผันแปร เพียงได้อยู่คู่กันจะสรรค์สร้าง สืบเส้นทางรักต่อก่อรักแน่ เหตุผลเดียวเหตุผลหลักไม่พักแปล คือก็แค่...รักเธอ...เสมอไป อย่างเพลงครวญหวนคิดพินิจบ้าง ยาฯ อย่าร้างแรมราไปหาไหน รักใครแล้วรักกันอย่าหวั่นใจ หลงรักใหม่แปรพักตร์ทิ้งรักเดิม เพื่อนสองสาวชักชวนอย่าด่วนเก้อ ไปเสนอคนอื่นรื่นเฉลิม หันมามองรักเก่าเฝ้าต่อเติม มาร่วมเสริมรักเราให้เนานาน... อย่าเชื่อเพื่อนๆนักเลย...หากว่าเจอ คนที่มั่นใจว่าใช่แล้วก็จงยึดมั่นและ ซื่อสัตย์ต่อคนที่เรารัก.... พจน์นี้ให้น้องยา..เก็บไว้เป็นที่ระลึก..หาก เจอคนที่รักจริง..ก็จงจำคนี้ไว้ให้มั่น....
4 มีนาคม 2551 16:15 น. - comment id 829220
คุณมณี.. เพียงปวดตาอย่าปวดใจกับใครเขา ขอนงเยาว์ชื่นรักอย่าผลักไส อย่าอ้างเหตุทั้งร้อยเพื่อถอยไกล จงยึดใจยึดรักและภักดี เอ้าป่วยก็ยังมาเยือนอันนี้...ต้องขอบน้ำใจ นักหนา...มาแค่บทเดียว..ก็ถือว่ากรุณา มากแล้ว..อีกคนสิ..น่าจะเอาเป็นแบบอย่าง มั่ง...เฮ้อ..เหนือยอ่ะ..จ้ะ...
4 มีนาคม 2551 19:31 น. - comment id 829253
หากเธอมี ร้อยแปด ยกมาอ้าง คงไม่ว่าง ใจนี้มีเจ้าของ พี่อย่ามัว นั่งรอ เฝ้าจับจอง อาจจะต้อง เสียใจ เสียน้ำตา หรือว่าเธอ อาจยัง ไม่พอสรรพ แบบฉบับ อรุณตั้ง เฟ้นสรรหา กุลสตรี ศรีสยาม ตามตำรา ดังคำว่า เอยอ้าง แบบอย่างไทย หรือว่าเธอ สูงส่ง ปานหงส์ฟ้า มิน้อมมา เคียงกา หรือไฉน มิอยากมา เกลือกกลั้ว กับใคร ใคร มิอยากให้ มัวหมอง ต้องมือคน หรือว่าเธอ ขี้อาย คล้ายไม่กล้า จำนรรจา พาที ที่สับสน กลัวใครว่า ซ่อนไว้ ในกมล รักเสียจน ล้นเอ่อ ไม่เผลอคำ หรือว่าเธอ เป็นทอม จอมใจหญิง มิสุงสิง ชายอื่น ให้ถลำ รักแต่หญิง มั่นใจ ไม่คืนคำ ไม่อาจนำ รักมอบ ตอบใจคืน มันมากมาย ความคิด ที่สับสน จึงเอ่ยด้น ฝากไป ใม่อยากฝืน เผื่อไว้คิด เตือนใจ ในจุดยืน หากคนอื่น ไม่บอก ออกซักคำ อิอิ ฝากไว้เล่นๆ กับเพลงง่ะ ปวดหัวตาลาย แต่เพื่อนบอกว่ายังไม่พอ สำหรับบ้านนี้ ง่ะ ...
4 มีนาคม 2551 19:59 น. - comment id 829260
อืม เข้ามาบ้านนี้แล้วได้ข้อคิดดีค่ะ แต่ยังไม่กล้าตัดสินใจระเบิดคานซ้ากที อิอิ
4 มีนาคม 2551 20:05 น. - comment id 829261
คิดสร้างครอบครัว แหงเลยนะค่ะ นี่อิอิ แวะมาแซวค่ะ เพิ่งได้เข้ามา อ่านสวัสดิรัก ดีดี ค่ะ
4 มีนาคม 2551 20:31 น. - comment id 829263
คุณมณี ตอบสารที่มณีน้องมาร้องทัก ในเรื่องรักเรื่องใจที่ใฝ่หา ตามเรื่องราวกล่าวเน้นได้เห็นมา หลากปัญหามากมีในชีวัน ประจงจัดขัดเกลาเป็นเงาส่อง เพื่อให้มองเห็นผ่านม่านรักนั่น เริ่มจากรักจนร้างต้องห่างกัน เหมือนม่านกั้นพลันปิดผิดเวลา ใช่ว่าใครไหนผิดที่คิดจาก อยู่ที่รากสำคัญของปัญหา ใช่ชายถูกหญิงผิดดั่งปิดตา กาลเวลานั่นไซร้ใช้ประเมิน มาช่วยก่อต่อคำลำนำไว้ แทนบางใครถูกประณามท่ามสรรเสริญ หากย้อนคิดและทำต้องจำเริญ จะเพลิดเพลินรู้รอบรักครอบครัว ยังสารใจให้มณีมีสติ หากรักผลิควรประมาณการให้ทั่ว มองให้ครอบรอบทิศอย่าคิดกลัว หรือเมามัวเชื่อสนิทความคิดตน ตอบสารให้มณีจันทร์ในวันนี้ ขอคนดีดูเจตน์และเหตุผล คำว่ารัก.หนักแน่นแทนกมล ให้เพียงคนที่รักเราเนิ่นเนาเคียง.. มาแล้วจ้า..อะไรจะคิดถึงกันขนาด.. ไหนบอกว่าไม่สบายไงครับ....... ขอบคุณที่แวะเวียนมาเรื่อยๆ..จ้า..
4 มีนาคม 2551 20:37 น. - comment id 829264
คุณใบตอง คงต้องตัดสินใจให้เบ็ดเสร็จเด็ดขาดละครับ เวลาวารีหาเคยคอยใครไม่..นะครับ เอาใจช่วยหักด้วยครับ..แต่ไม่รู้สิครับ ว่าคานของคุณครูน่ะ..กว้างยาวขนาดไหน.. กลัวอาจต้องใช้แม่แรงช่วย...อิอิ.. ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียน...
4 มีนาคม 2551 20:39 น. - comment id 829265
คุณรัน กชมน ยินดีครับ...เนื่องในวันเกิดก็สมปรารถนา ตามที่อวยพรไว้ในกลอนครับ..ถือว่าเป็น งานที่ทุกคนเต็มใจที่จะมีส่วนในการยินดี.. ในครั้งนี้... ดีใจที่มาทักทายครับ....
5 มีนาคม 2551 08:21 น. - comment id 829321
สวัสดิรักรักษา..อ่านแล้วได้แง่คิดดีค่ะ อยากแต่งมาแจมมั่งแต่ปวดหัวไม่หาย มีงานด่วนด้วย..เลยแค่เอารูปมาฝาก ให้เกะกะเล่นละกัน
5 มีนาคม 2551 08:25 น. - comment id 829322
ชอบแหล่งที่มา ฝุ่นในใจ.... 100 เหตุผล เพลงประกอบบทกลอนที่คุ้นใจ.... สิตา มาชื่นชมผลงานสวัสดิรักษาอ่ะค่ะ...^-^ ดูแลรักษาสุขภาพมากๆๆด้วยนะคะ....
5 มีนาคม 2551 10:21 น. - comment id 829368
เจอเซียน..ๆอีกแระ..อิอิ
5 มีนาคม 2551 11:05 น. - comment id 829378
คุณปราณ รูปสวยดีครับ..รักษาสุขภาพนะครับ..
5 มีนาคม 2551 11:10 น. - comment id 829379
คุณสิตา ขอบคุณสำหรับคำทักทายยินดีต้อนรับครับ เผอิญวันนั้นมีอะไรคิดนิดหน่อยเลยเขียน ออกมาแต่ไม่ค่อยดีครับฝืดๆไปบางช่วง ขอบคุณอีกครั้วสำหรับคำแนะนำครับ รู้สึกช่วงนี้..จะน้ำหนักขึ้นเร็วกว่าปกติครับ เพื่อนๆก้บอกเหมือนกันว่าให้ควบคุมอาหาร การกิน..ไม่มีโรคนี่ดีที่สุดเลยนะครับ....
5 มีนาคม 2551 11:13 น. - comment id 829381
คุณพิม... เซียน..อาราย..ย..คุณพิม..ขยายความหน่อยจิ อิอิ..ช่วงนี้รู้สึกคุณพิม..จะรื่นไหลมาก แต่งออกมาให้ได้อ่านทุกวัน...อย่างนี้คงต้อง ตั้งคอลัมน์..พิมญดา..จ๊ะจ๋า...แข่งกะ แคทลียา..จ๊ะจ๋าละ...ครับ... ดีใจที่มาเยี่ยมบ้านครับ..
5 มีนาคม 2551 13:07 น. - comment id 829407
คิกคิก วันนี้อ่านอย่างเดียวจ้า.. ดูท่าทางอรุรสุขจาเหนื่อยแล้ว....
5 มีนาคม 2551 15:25 น. - comment id 829418
เนื่องจากป้าแช่มไม่ให้ความร่วมมือ (มัวสงสารอรุณ) มดแดงเลยต้องหามาวางใหม่ อิอิ (ก่อนจะถูกเอาคืน) เรียงร้อยเรื่องราว รักชายหญิงสาว เล่ากล่าวกันมา มากร้อยเหตุผล เวียนวนอ้างมา เพื่อที่จะลา จากฉันทั้งที เสียงจากหัวใจ ได้ยินใช่ไหม ว่ารักคนดี แค่เหตุผลเดียว แลเหลียวไม่มี เพ้อพร่ำนานปี คนดีไม่แล เลยเมาดีกว่า หากรักไร้ค่า ไม่มาแยแส เมากลิ้งให้ลืม เหมือนดื่มในแพ รักติดร่างแห ต้อแต้..จิงจิง..
5 มีนาคม 2551 14:37 น. - comment id 829443
ป้าแช่ม ป้าแช่มมาเยี่ยมเยือนถึงเรือนเหย้า พาให้เรายินดีปรีดิ์เกษม จัดอาหารให้ชิมจนอิ่มเอม ไม่เสียเนมอรุณนี้หรอกพี่นาง ฝากสารให้ป้าแช่มแอร่มร่าง หากยังร้างคู่ชัดเห็นขัดขวาง วางแผนไว้ก่อนดีคงมีทาง ไม่ลาร้างเช่นเราให้เศร้าตรม.. ดีใจที่มาเยี่ยมและมาชมงานงาน ของอรุณ..จ้า..
5 มีนาคม 2551 15:41 น. - comment id 829454
5 มีนาคม 2551 15:49 น. - comment id 829457
สวัสดีค่ะพี่อรุณสุข จิตรุยพุ่ยไม่ได้มาเพราะอยากแกล้ง หรืออยากวางบอมเลยนะเจ้าคะ อ่านสวัสดิรักษา เรียนรู้ว่ามีมากมาย เหตุผลที่พร่างพราย ให้หญิง - ชายรู้ค่ากัน เนื้อกลอนถูกใจน้อง แต่เนื้อร้องต้องผกผัน ฟังแล้วเบื่อฉับพลัน แค่คำนั้นไว้อ้างอิง หากอ้างว่ารักเธอ แล้วหลงเพ้อได้สุงสิง กระทำสุขชายจริง แล้วทิ้งหญิงให้ตรอมตรม ทำร้ายเพราะหมายรัก อยากจะกักไว้เชยชม ทำตัวเป็นผู้ข่ม ใจช่างขมรักตัวเอง เนื้อกลอนถูกใจนัก ขอธรรมปักไร้ข่มเหง ครองคู่สู้บรรเลง ไม่รีบเร่งเน้นเข้าใจ เชื่อใจแลให้เกียรติ ไม่หยามเหยียดน้ำใจใส รักเดียวไม่เลี้ยวฤทัย ใกล้หรือไกลย่อมมั่นคง
5 มีนาคม 2551 16:02 น. - comment id 829460
คุณยา ...................... เรื่องราวกล่าวขาน หาใช่ตำนาน ถึงกาลใครเจอ หากมิวางแผน คงแสนเป๋อเหรอ ช้ำจิตละเมอ เพราะเจอร้างลา หากแม้นเตรียมไว้ จะไม่เจ็บหนา ถึงคราวอำลา มิร้าวรานใจ จึ่งฝากสุนทร เป็นกลอนบอกไว้ หนุ่มสาวยาวไกล ไม่จากพรากลา. เพียงจำคำสรร ที่จำนรรจ์หนา ถ้อยทีวาจา อยู่ยั้งรั้งเรือน. ตอบคุณยา..นะ..ฝืดไปต้องอภัยเพิ่งหัด แต่งนี่ละครับ...ผิดตรงไหนบอกด้วย..นะ..
5 มีนาคม 2551 16:03 น. - comment id 829461
คุณสีน้ำฟ้า. สนุกสนานกะเพื่อนๆนิดหน่อย..ครับ..
5 มีนาคม 2551 16:30 น. - comment id 829462
ร้อยเหตุร้อยผลปนจาก สุดท้ายคือพราก หลายหลากมากมายบอกกัน ยามรักแรกเริ่มเติมวัน ต่างเติมแต่งฝัน สรรค์สร้างความสุขทางใจ มิมีวันลาจากไป สัญญามั่นไว้ จักไม่มีวันเลิกรา แต่แล้วด้วยโชคชะตา ดั่งเล่นซ่อนหา พาเราให้พรากจากไกล ลืมคืนวันที่สดใส ลืมครองหัวใจ ลืมได้กระทั่งสัญญา หลากร้อยเหตุผลนำมา เพื่อการบอกลา ว่าเราหมดค่าหมดใจ ไม่มีทางเริ่มต้นใหม่ คนหนึ่งจากไป อีกคนคงได้แต่มอง แต่งตามเพลงนะพี่เอ๊ย ตอบให้ครบนะพี่เอ๊ย อิอิ
5 มีนาคม 2551 16:31 น. - comment id 829463
คุณจิตรำพัน ถ้อยคำที่ทำไว้ เพียงเพื่อใช้เป็นสิ่งสอน ทุกรสทุกบทตอน เพื่ออาทรแด่มิตรมวล หวังใจให้ได้อ่าน เป็นหลักแก้กำสรวล หนุ่มสาวมักร้าวรวน ด้วยต่างด่วน ตัดสินใจ มุ่งหวังเอาชนะ จึงเลยละเหตุผลได้ ความรักแต่เก่าไกล จึงสิ้นไร้ราคาครอง เพียงหวังให้ตั้งจิต ได้พินิจกันทั้งสอง ถ้อยทีมีทำนอง สมที่ปองแต่ต้นกาล ฝากไว้ให้สำเหนียก หากหมายเรียกคำรักขาน ใช่เผลอแค่เพ้อพาน เสียงรักผ่านแค่ลำคอ หากรักประจักษ์แน่ ใช้ใจแก้ปัญหาหนอ ปลูกเลี้ยงอย่างเพียงพอ จะปราศท้อทรมาน ตอบแล้วครับ..นี่ก็หัดเขียน.. ผิดพลาดบอกนะครับ..
5 มีนาคม 2551 16:54 น. - comment id 829466
คุรอาราเล่ ร้อยเหตุพันผลดลอ้าง เพียงเพื่อลาร้าง หมายห่างอ้างไว้ใช้กัน พิสดูหนุ่มสาวคราวผัน บอกรักลาพลัน เหมือนไม่เคยรักภักดี ต้องรานร้าวจิตทุกที ยามจากพรากหนี ดั่งเรือแห่งรักหักจม จึกฝากสาราพาสม หวังให้ภิรมย์ ชื่นชมค่ารักภักดี แม้นกลอนจะห่างร้างศรี เขียนไม่ค่อยดี แต่มีค่าล้วนชวนชม น้องเล่อย่าได้ทับถม ให้พี่นี้ตรม ด้วยการผ่านไปไม่ดู หวังเพียงเพื่อนพ้องน้องรู้ ได้เพริศเชิดชู ก็มีคำล้ำนำใจ ดีใจที่มาอีกหน..นะเล่..ผิดตรงไหนบอกนะครับ
5 มีนาคม 2551 19:24 น. - comment id 829475
เห็นอรุณสุขว่างเว้น เวลา โคลงส่งหยอกเลยมา เล่นด้วย เพราะได้ข่าวเรียกหา แว่วแว่ว มาแต่งโคลงของกล้วย เลิกแล้วกลอนยาวฯ เดี๋ยวสาวไปไม่รู้ ที่ไหน เขียนเรื่อยเปื่อยตามใจ แบบบ้า ผสมเมาหน่อยพอไหม น้องพี่ โคลงทะลึ่งไม่กล้า เล่นแล้วเดี๋ยวโดนฯ โยนไม้กวาดเก็บบ้าน พี่อรุณ วางระเบิดจนพรุน ที่บ้าน เลยต้องช่วยมาจุน- เจือหน่อย กลัวพี่จะร้องค้าน ว่าน้องรังแกฯ แหมก่อนกลอนหลุดหน้า รีบมา เดี๋ยวจะว่าอาสา กลั่นแกล้ง มาเพราะรักดอกหนา แม่นบ่ ตอบครบจะเลิกแสร้ง ป่วนให้มึนหายฯ
5 มีนาคม 2551 19:51 น. - comment id 829479
ยินโคลงโยงจากน้อง ยาใจ ไม่เหนื่อยหรือทรามวัย ตอบเม้น สิบสี่บทตอบไหว พ้นผ่าน ทำพี่แทบหลบเร้น เพื่อนผู้ยินกระแส มาเยี่ยมเยือนพี่นี้ ด้วยใจ ขอบ อกขอบน้ำใจ ยิ่งแล้ว เมาเมานี่ไฉน กล้าเสี่ยง น้องเอย คงบ่จากคลาดแคล้ว ตอบให้ดั่งถวิล ระเบิดที่ฝากให้ พี่ยา เห็นสลักหักคา ด่าวด้าน พี่ให้เด็กเก็บหา ซ่อนใส่ ถุงเอย หวังส่งกลับสู่บ้าน ถิ่นเหย้าลพบุรี ฝากสารระเบิดให้ คืนเธอ ยังตรึกตรึงเสมอ นิ่มน้อง เพียงแรกที่แปลกเจอ ยกหนึ่ง น้องเอย หวังจะสบพบพ้อง อีกครั้ง ยังเสนอ.. อิอิ..สงสัยต้องหลับกันไปข้าง..แน่ครับ..
5 มีนาคม 2551 20:19 น. - comment id 829483
ยกที่หนึ่งเริ่มต้น นิดเดียว ตอบแค่นี้ไม่เสียว อีกแล้ว ตอบโคลงอย่างหนาเหนียว ว่าแน่น เรื่องหลับก็ไม่แคล้ว พี่นั้นแน่นอนฯ ตอนตอบโคลงเหล่านี้ ว่าเรา ชวนพี่มามอมเมา ร่วมด้วย แต่งเตลิดบ่ให้เอา เยี่ยงอย่าง ฤาว่าคิดจะม้วย ต่อน้องจึงยอมฯ ยอมถนอมพี่สักน้อย คงดี ขืนเล่นโต้วาที อย่างนี้ คงตายจากวจี แท้แน่ สองยกแพ้เพราะซี้ ม่องแล้วพี่เราฯ เอาหอมปากแค่นี้ คงไหว สะดุดคำในใจ เท่านั้น คาวงสว่างใช่ใคร หรือพี่ เฉลยก่อนน้องจะกลั้น อดไว้แสนขำฯ อ้วกไม่นับ...หลับเป็นเเพ้..สโลแกนประจำใจ..
5 มีนาคม 2551 20:40 น. - comment id 829497
คุณยา... ยกสองมาอย่างน้อย สี่ตอน ด้วยจิตที่อาวรณ์ จากน้อง กลโคลงเอกสุนทร พจน์ถนัด นางเนอ อรุณสุขสนุกพ้อง กับเจ้านุชยา เพียงสรรอักษรให้ ตอบสาร ใช่จักต่อก่อการ กับเจ้า หากว่านุชอยากสมาน จิตสู่ พี่เนอ จึงบ่อยากเร่งเร้า จบถ้วน กลความ จากงานตอบรับน้อง เล่จัง ก่อเกิดความประดัง เด่นท้า พยัญชนาวิวาทหวัง คืนสู่ สงบนา อีกยกคงจบถ้า นุชเจ้ายลกระแส สวัสดิรักประจักษ์ให้ เห็นความ จากเริ่มเติมต่อความ รักแล้ว อยากให้ถ้อยทีถาม รู้สึก กันเอย ร่วมจิตกับมิตรแล้ว ฝ่าพ้นภัยพาน. ขอบคุณที่มาเม้นครับ...ทั้งสามท่านเลย..
5 มีนาคม 2551 20:43 น. - comment id 829499
เหตุผลใหญ่ ในใจ ที่มีอยู่ คือไม่รู้ ตัวตน คนคนไหน จะจริงแท้ ดั่งว่า หรืออย่างไร จะเชื่อใจ ได้มั๊ย ในคำคน อาจจะมี บางอย่าง เก็บงำไว้ มิให้ใคร ก้าวล้ำ เลยซักหน ปิดบังไว้ ซ่อนเล้น ใช่ตัวตน กลัวใจคน ล้วงลึก ถึงข้างใน จึงมิเปิด ใจให้ ใครได้รู้ อาจเจ็บอยู่ แผลเก่า จึงผลักไส อาจจะต้อง ใช้ใจ เพื่อแลกใจ อาจจะได้ หัวใจ กลับคืนมา เขียนซะยาว วกวน จนเวียนหัว เพราะว่ามั่ว ไปเรื่อย ตามประสา ยาแก้ปวด เพื่อนเลิฟ เค้าชวนมา ยำเฮฮา อรุณสุข ให้จุกเลย เอาเท่านี้ก่อนนะคะ ใส่แว่นใหม่มา ไม่ชินค่ะ
5 มีนาคม 2551 20:56 น. - comment id 829506
มาสบสารผ่านตาคราจะกลับ ไม่อยากลับโดยไม่ทันปั่นกระแส มร๊จันทร์มาเยือนไม่เชือนแช ให้รู้แน่ทุกตอนตอบกลอนเธอ สี่บทมาแบบงงปลงจิตตอบ ตามระบอบแห่งถ้อยที่ร้อยเสนอ เรื่องสวัสดิรักษ์ทางจบไม่พบเจอ ดั่งละเมอตอบให้ด้วยใจจง สารนี้ไซร้คงตอบเป็นกรอบสุด อย่าสะดุดดึกดื่นฝืนประสงค์ ด้วยยามนี้..อาทิตย์ก็ปลิดปลง อัสดงจันทราก็มาเยือน ขอกลับบ้านน้ำท่าใกล้คราหลับ จะขอลับกลอนนี้ไม่มีเคลื่อน มิตรภาพขวัญตาที่มาเยือน มิลบเลือนจากไกลหัวใจเรา.. ตอบละนะ..และจะกลับก่อนนะครับ.. ฝากเป็นกลอนจบปิดบทนี้..ละกัน..
5 มีนาคม 2551 21:32 น. - comment id 829514
ขอประท้วงท่านประธานที่เคารพ ข้าพเจ้า อาลุยลุ่ย มิใช่ อาราเล่ กรุณาอย่าพาดพิง อิอิ เรียกให้ถูกต้องด้วยนะพี่เอ๊ย ร้อยเหตุผลบ่นท้อ เลิกรา ร้อยอย่างเอ่ยอ้างมา เจ็บช้ำ ร้อยลำนำคำลา เธอบอก ช่างตอกย้ำใจซ้ำ หมดแล้ว รักเรา ยังคงเฝ้าเก็บไว้ ในใจ เก็บภาพเธอก่อนไป จากนี้ ไม่เหลือสิ่งใดใด นอกจาก ใจที่พรากบ่งชี้ ปวดร้าว เหลือเกิน ไม่อยากเชื่อว่าร้าง รากัน คงหมดแล้วซึ่งวัน ชิดใกล้ คนที่เจ็บคือฉัน มั่นรัก เพราะว่าถูกหลอกใช้ สุดกลั้น น้ำตา ฮะเหย ฮะเหย ยิ่งแต่งยิ่งเศร้าวุ๊ย อิอิ พอก่องเดี๊ยวเขื่อนแตก
6 มีนาคม 2551 08:14 น. - comment id 829571
คิกคิก....พรุนเลยอรุณสุข.....
6 มีนาคม 2551 20:15 น. - comment id 829724
คุณอาลุยลุ่ย ยินอุทธรณ์จากเจ้า จอมขวัญ ในเรื่องนามที่ผัน ผิดพลั้ง ต่างชื่อใช่ต่างกัน ต่างจิต หนอเอย จะเล่จะลุ่ยรั้ง เรียกได้สองสถาน ฝากแฟนที่อ่านแล้ว เข้าใจ ที่แต่งใช่อวดใคร เอ่ยอ้าง เพียงสนุกกับเพื่อนไป ตอบต่อ กันเอย หวังฝึกทักษะบ้าง เร่งรู้เรียนเขียน น้องเล่มาหยอกเย้า อีกที อรุณใช่หน่ายหนี สะบัดร้าง เพียงสดับถ้อยวจี นุชกล่าว แล้วเอย จึงมิอยากอ้างว้าง ตอบให้ อีกหน . ติดงานข้างนอกทั้งวัน..แต่มาตอบละนะครับ เดี๋ยวจะเสียน้ำใจคนมาเย้า..อ่ะ