ฉันรักเธอใช่รักที่กายา ใช่รักที่เงินตราของเธอนั้น แต่รักเธอที่หัวใจที่ให้กัน ใช่รักกันเพียงมายากายากาย รักเธอที่จริงใจไม่ตอแหล ถึงเธอแก่แต่รักได้ไม่หนีหาย จะขออยู่ข้างกันตราบวันตาย ใช่จะหมายปอกลอกหลอกลวงเธอ อันคำคนว่าเธอเคี้ยวหญ้าอ่อน แสนกะล่อนหลอกใครได้เสมอ แต่อย่าลืมยังมีฉันข้างกายเธอ รักเพียงเธอมากล้นพ้นรำพัน ฉันรักเธอด้วยใจใช่หลอกเล่น มิใช่เห็นแค่หลอกเธอให้เพ้อฝัน ใช่เลื่อนลอยหลอกคนอื่นไปวัน-วัน คืนวันผ่านไร้เงาความจริงใจ ขอให้เธอไว้ใจฉันคนนี้ จะดูแลคนดีไม่ไปไหน จะไม่กล่าวหลอกลวงเธอให้ช้ำใจ เธอจะเป็นเจ้าของใจตลอดกาล
3 มีนาคม 2551 15:33 น. - comment id 827731
หัวใจเธอยิ่งใหญ่เกินใครนัก ที่มีรักเพียงนี้คนดีเอ๋ย พบเธอแล้วแน่วแน่แพ้ใจเลย เกินคำเอ่ยว่ารักจักพรรณนา... โค-ตะ-ระ รักเยยยยยยย ลงอีแบบนี้...อิอิอิ ผู้น้อยขอคารวะสดุดีความรักพระเจ้าข้า...
3 มีนาคม 2551 11:56 น. - comment id 828890
เป็นรักที่เราในฐานะคนแก่ต้องขอชื่นชม...
3 มีนาคม 2551 13:37 น. - comment id 828923
อบอุ่นดีเนอะ
3 มีนาคม 2551 15:42 น. - comment id 828968
คิดเหมือนอาคุงเพียงพลิ้วอ่ะ.....
4 มีนาคม 2551 12:20 น. - comment id 829167
อันน้ำใจเธอนั้นประเสริฐยิ่ง เป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้สร้างสรรค์ เธอเฝ้าคิดติดตามเป็นพลัง เสมือนดั่งเป็นเงาของเราเอง เธอว่ารักคนแก่นี้แน่นัก เฝ้าฟูมฟักทนุถนอมยอมห่างหาย เพื่อนคนหนุ่มที่เขารักเธอมากมาย ยอมห่างหายมารักเราที่เฝ้ามอง ถึงพี่แก่แต่ร่างกายใจยังหนุ่ม ยังเฝ้ารุมเฝ้ารักสมัครสมาน ยังเฝ้ารักคิดถึงแต่นงคราญ สุขสำราญเมื่อมีน้อง ครองคู่กัน เราจะเดินด้วยกันในวันหน้า เราจะพาใจสองมาปองฝัน เราจะรักรักกันชั่วนิรันดร มิมีวันห่างหายใจสองเรา
5 มีนาคม 2551 09:00 น. - comment id 829340
รักคนแก่มันจะแย่จริงแน่หรือ เพราะแก่คือประสบการณ์ที่หาญกล้า ผ่านศึกรบพบรักหักพนา พี่ชราไปบ้างอย่าหมางเมิน จะเหนียงหย่อนอ่อนซ้อมติดหน่อมแน้ม ไม่ได้แอ้มหรอกหนุ่มต้องซุ่มเขิน ยิ่งหญ้าอ่อนนอนเคี้ยวประเดี๋ยวเพลิน หากยิ่งเดินยิ่งแข็งเรี่ยวแรงดี ในฐานนะคนแก่ด้วยที่ถูกพาดพิง...อิอิ..ก้ากๆๆๆ