ละคร ชีวิต วาดฝัน กว่าจะ ถึงวัน มั่นหมาย ต่อสู้ ชะตา ท้าทาย ดี-ร้าย เคล้าคละ ปะปน ขวากหนาม กล้ำกราย รายล้อม หากยอม ย่อมแพ้ แต่ต้น จำเป็น ต้องอยู่ สู้ทน ผจญ ผองภัย พลิกแพลง หินเพิง น้ำเชี่ยว เกรี้ยวกราด บังอาจ ลำพอง ล่องแก่ง หวีดร้อง ระโหย โรยแรง เสียงแห้ง เสียงแหบ แสบคอ ชีวิต เวียนวง สงสาร สังขาร ไม่เที่ยง แท้หนอ มีทุกข์ มีเศร้า เฝ้ารอ เพลิงจ่อ ชีวัน บั้นปลาย ละคร ชีวิต วาดฝัน ยึดมั่น ยิ่งสูญ สลาย ตัวกู ของกู ใจกาย สุดท้าย แจ้งชัด...อนัตตา
2 มีนาคม 2551 16:30 น. - comment id 828710
ยังไม่เคยล่องแก่งอะคุณพี่กวี คือสารภาพ..พิมว่ายน้ำมะเปง คงสนุกดีนะคะเจ้าคะ
3 มีนาคม 2551 13:29 น. - comment id 828917
ไม่ค่อยชอบน้ำค่ะ..จมน้ำเกือบตายเมื่อตอนเด็กๆ โตมาก็มีประสบการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับน้ำหลายครั้ง ขอดูก็พอ
3 มีนาคม 2551 14:49 น. - comment id 828962
ขอบคุณ คุณพิมญดา ที่มาเยี่ยม จิตใจเปี่ยมดั่งน้ำไหลอยู่ในแก่ง แม้บางครั้งน้ำขุ่นไหลรุนแรง แต่ก็แฝงความงาม...ความท้าทาย ขอบคุณ คุณปราณรวี ที่มาเยี่ยม จิตใจเปี่ยม ดั่งธาร ร้อยพันสาย น้ำมีคุณต่อมนุษย์...สุดบรรยาย แต่ก็ร้ายต่อมนุษย์...สุดสุดเอย
3 มีนาคม 2551 20:54 น. - comment id 829051
ในแก่งน้ำเชี่ยวกรากจากภูเขา แก่งคนเราเชียวกรากมายิ่งกว่า ล่องแก่งน้ำค้ำถ่อยอนาวา แก่งชีพข้าหลากหลายวิธีการ ..แวะมาเยี่ยมครับ....เหนื่อยๆขอกาแฟสักถ้วยครับ