ฉันกลัวหัวใจตัวเอง
สายน้ำสีเงิน
วันเวลา...เปลิ่ยนผ่าน...นานนานเข้า
ความรู้สึก...ลึกรุมเร้า....เข้ามาหา
รู้สึกแปลก...แปลบเข้าไป...ในอุรา
วันนี้หนา...รู้อะไร...กับตัวเธอ
แค่เธอคุย...เธอทัก...ฉันดีใจ
เธอโอบไหล่...กอดคอ...ฉันเขินเก้อ
เธอสบตา...และยิ้มให้...ฉันกลับเพ้อ
ฉันละเมอ...ถึงเธอ...อยู่ทุกวัน
รู้สึกเริ่ม...แปลกแปลก...ข้างในใจ
รู้สึกกลัว...หัวใจ...จะแปรผัน
ก็เธอเป็น...แค่เพื่อน...ที่แบ่งปัน
คืนและวัน...สนุกสนาน...ร่วมกันมา
ฉันเริ่มกลัว...หัวใจ...ตัวเองแล้ว
จะมีแวว...หลงรักเพื่อน...ที่คบหา
แต่คงไม่...อาจพูด...บอกวาจา
แต่ขอเก็บ...สิ่งมีค่า...ไว้ในใจ