ครืนครืนสะอื้นฟ้าฝนพรำ หนักกระหน่ำซ้ำซัดจากเวหน หลั่งเป็นสายดิ่งลู่สู่สกล มากเสียจนล้นหลากธรณิน กระแสสินธุ์หลั่งรินมิอาจยั้ง ปฐพีคลืนพังโศกถวิล พลัดพาร่างนราวายชีวิน หายวับสิ้นลงเวิ้งกระแสธาร โปรดเถิดฝนโปรดคืนร่างมาสนอง ด้วยยังปองยังหวังยังร้องขาน ขอเพียงพบศพร่างร้างวิญญาณ ก็ชื่นบานปนน้ำตาโศกาดูร ละห้อยโหยอาลัยให้ใจอนาถ ธรรมชาติพิฆาตชนม์มาดับสูญ ชั่วพริบตาฟ้าหม่นจนอาดูร ผู้คนสูญลาลับดับชะตา
15 กรกฎาคม 2551 15:13 น. - comment id 784434
good-afternoon - Scraps and images! น้องช.สบายดีนะคะ....มีความสุขกับการทำงานค่ะ
29 กุมภาพันธ์ 2551 04:50 น. - comment id 827814
น่าสงสารคนเหล่านี้นะคะ ที่ต้องมาตายโดย ไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว ธรรมชาติแปรปรวนอย่าง โหดร้ายจังเลยค่ะ
29 กุมภาพันธ์ 2551 07:54 น. - comment id 827829
หวัดดีครับ... เมื่อมีฝนคนก็ด่าว่าฟ้าแกล้ง ยามฝนแล้งก็แช่งด่าฟ้าอีกหน ทำไงดีที่เอาใจได้ทุกคน ฟ้าสับสนใจคนนั้นวุ่นวายจริง...
29 กุมภาพันธ์ 2551 09:14 น. - comment id 827842
ภัยธรรมชาติดูรุนแรงขึ้นทุกปี..ครับ..
1 มีนาคม 2551 01:55 น. - comment id 828136
มานเป็นเรื่องของธรรมชาติ จะทำไงได้เล่า ในเมื่อเรายังคงอยู่ ใต้กฎธรรมชาติอยู่ดี..