คืนฟ้ามืดใจหนาวที่ราวป่า บนศาลาไม้ไผ่ในภูเขา มองหาดาวอยู่ไหนไม่เจอเงา ใจกลับเหงาเหว่ว้าห่วงหานวล ยินเสียงนกละเมอเพ้อผวา ยิ่งคิดถึงแก้วตาพาให้หวล ดั่งยินเสียงใครเพ้อละเมอครวญ จิตรัญจวนห่วงหาคนบ้านไกล น้ำค้างหยดยามดึกมาโดนบ่า หลงคิดว่าน้ำตานวลหยดไหล ให้วูบหวามลามเลียสู่ขั้วใจ เคยใช้ไหล่ซบหน้าคราตรอมตรม กาแฟร้อนชงขมข่มไอหนาว เพียงชั่วคราวหนาวมาคว้าผ้าห่ม ห่วงเพียงน้องหนาวกายมิใช่ลม ส่งใจห่มอิงแอบแนบชิดกาย ยามฟ้าสางนกร้องก้องแนวป่า บินถลากินไทรต้นใหญ่หลาย ห่วงยิ่งนักเมื่อคืนไม่สบาย ยามเช้าสายได้ทานกับอะไร โปรดดูแลร่างกายนะที่รัก อย่าโหมหักทำงานจนไม่ไหว หากล้มป่วยเจ็บไข้เป็นไรไป พี่จะอยู่อย่างไรถ้าไร้เธอ ฝากฝัน 27 ก.พ. 51
27 กุมภาพันธ์ 2551 18:10 น. - comment id 827434
แวะมาอ่านค่ะ คุณฝากฝัน
27 กุมภาพันธ์ 2551 19:11 น. - comment id 827449
ห่วงก็กลับไปหา สิค่ะ ห่วงแต่ไม่ดูแล งงอ่ะ อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2551 19:43 น. - comment id 827455
แหม ๆ เขียนแนวหวานแหววกะเค้าก็เป็น นะคะ พวกมดกำลังยกโขยงมาตอมแล้วค่ะ ผ่านมาแซวโดยเฉพาะ เพราะค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2551 20:13 น. - comment id 827462
อยากร้องไห้เพราะคิดถึงใครคนหนึ่งที่เพิ่งจากไปไกลตา จะมีใครห่วงหาเราเช่นนี้บ้างไหมหนอ
27 กุมภาพันธ์ 2551 23:03 น. - comment id 827489
28 กุมภาพันธ์ 2551 06:16 น. - comment id 827517
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2551 11:23 น. - comment id 827573
วันนี้หวานเกินคำบรรยายจริงๆ เลยค่ะ ลุงฝากฝัน
28 กุมภาพันธ์ 2551 12:32 น. - comment id 827592
ถ้าห่วงขนาดนี้ก็ย่อโลกให้มาอยู่ในหัวใจซิค่ะ (ปัจจุบันไกลก็เหมือนใกล้กันเสมอค่ะ).....
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:11 น. - comment id 827621
ชอบบรรยากาศแบบนี้อะครับ.. บทกลอนประทับใจครับ..
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:49 น. - comment id 827631
ทั้งไพเราะ หวานเจียบ ชื่นฉ่ำใจ อยากเป็นใครคนนั้นจัง อิจฉา อิจฉา....บ้านน่าอยู่มากๆๆๆๆๆๆๆติดริมน้ำด้วย..... เงียบ สงบ เหงา เย็นอุรา... แอบหนีความวุ่นมานั่งเล่นคงจะดีแน่แท้....ทั้งหล่อ หวาน เฉียบขาด มาดแมน NGO....
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:51 น. - comment id 827633
ห่วงแบบนี้พี่ชายพิม..กิ้วๆๆมีฟามรักแน่เลย
28 กุมภาพันธ์ 2551 15:02 น. - comment id 827639
กระท่อมเปลี่ยว ชายน้ำ ในยามค่ำ หนาวกระหน่ำ ใจคน ที่ห่วงหา ซุกไออุ่น ผ้าห่ม บ่มอุรา ห่วงหนักหนา กานดา ที่แสนไกล เฮ้อเพื่อนไม่อยู่หนึ่งคน ติดไว้ก่องนะ เอาไว้บทเดียวก่อน
28 กุมภาพันธ์ 2551 15:09 น. - comment id 827642
หุหุ...อิจฉาคนมีความรัก แต่ เอ...ว่าถ้าห่วงขนาดนั้น ต้องรีบไปหาแล้วล่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น. - comment id 827680
เห็นศาลาไม้ไผ่ แล้ว ห่วง ฝากฝัน เหมือนกัน ระวังคนมายกเค้านะคะ แต่บรรยากาศร่มรื่นดีจัง
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:52 น. - comment id 827697
แหมหวานเชียวนะ....พี่ฝากฝันตามไปดูแลใกล้ใกล้ซิ...
28 กุมภาพันธ์ 2551 17:19 น. - comment id 827727
อยากมีคนห่วงใยสักคน ฮือๆๆ
29 กุมภาพันธ์ 2551 00:30 น. - comment id 827797
ออกจากป่ามาได้ดั่งกระหายหิว มาถึงคิวมวลมิตรมาเยี่ยมบ้าน แม้ตอบช้าไปบ้างอย่ารำคาญ ตอบรวบเลยทั้งบ้านก็แล้วกัน ขอบคุณโอเลี้ยงที่แวะมาเยี่ยมนะครับ..รับกาแฟแล้วยัง...เชิญนะครับ...แล้วอยากให้สอนการเขียนกลอนด้วยนะครับ กชมนวรรณ คุณน้องครับ..ยังกลับไม่ได้...เพราะมีภารกิจ..แต่ใจไปถึงแล้วครับ ช่ออักษราลี ..แหมๆๆๆ...คนก็มีชีวิตจิตใจนี่น๊า...มีรักก็มีห่วง..มีหวง..เป็นธรรมดาจ้า คนเก่าบ้านไกล โอ๋ๆๆๆอย่าร้องให้เลย...ที่ฝากฝันอยากร้องให้ก็เพราะนึกไม่ออกนี่แหละว่าคนเก่าบ้านไกลคือไผหนอ ยาแก้ปวด เป็นไง....เป็นงงอีกหรือ..เห็นเข้าบ้านแล้วมาทำตาปริบๆ...พูดอะไรไม่ออกเลยหรือ นกยูง ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ..แต่อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะ ปราณรวี แหะๆๆๆ...พอฝากฝันหวานบ้างก็แปลกใจเป็นแถวๆหรือ...ขอโทษที่หวานดีมั๊ย whitelily อูย...ๆๆๆ...ย่อนานแล้วครับ..อยู่ในออกจนเต็มไปหมดแล้ว...เพียงแต่อยากบอกคนอื่นให้รับรู้ด้วยนะครับ อิอิ... ติตรากร ขอบคุณครับ..เสียดายครับ..บรรยาการแบบนี้น่าดื่มด้วย..แต่...แหะๆๆ..เลิกไปแล้วครับ... น. เกิดไรขึ้น...ยอ..ชม..หรือประชดกันหรือเดี๋ยววันหลังจะชวนไปเที่ยวด้วย..ไปม๊ะ พิมญดา แหมๆๆ...หัวใจตั้งใหญ่โต..น้องจะไม่ยอมให้พี่มีความรักเลยหรือไง...กลัวเฉาเป็นเหมือนกัน มณีจันทร์ อิอิ..พอไม่ได้แท๊กทีมนี่ไม่ยอมสู้เลยเชียว...ร้องหาเพื่อนตลอด... ..อย่าหลงรูปนะ....กระท่อมนี้ที่เห็น..เป็นรูปจากเวปของอุทยาน...อะไรสักที่หนึ่งที่กาญจนบุรีเน้อ...ฝากฝันถ่ายรูปเป็นที่ไหน เอ... อิจฉาไรกะคนมีความรัก..ก็อย่ามัวอิจฉารีบหาเร็วไว..จะฉ่ำหัวใจ...สุขสมอุรา...อิอิ.. โคลอน อูย...มาอีกคน..กระท่อมนี้ยืมรูปถ่ายเขามาครับ..ที่ฝากฝันไปนอนโทรมกว่านี้อีก..น่ากลัวกว่านี้อีก...แต่ป่าก็ร่มรื่นกว่าที่เห็นนี้ด้วย...รูปที่เห็นอยู่ที่กาญจน์ครับ..ส่วนฝากฝันไปป่าที่พะเยาครับผม ป้าแช่ม ก็อยากดูแลใกล้ๆนะแหละครับ..แต่ก็ได้แค่ใจเท่านั้นเอง... ฝากฟ้า โอ๋ๆๆ..อย่างร้องๆๆๆ...คนที่ห่วงเรากว่านี้ก็มีนะ..พ่อแม่ไง..น้องเอ๋ย..แล้วก็จริงใจกว่าด้วย...
29 กุมภาพันธ์ 2551 15:24 น. - comment id 827937
คิดไม่ถึง ว่าฝากฝันจะเขียนกลอนรักได้หวานซึ้งขนาดนี้ เฮ้อ..มันเซอร์ไพร้ส์ อ่ะ
29 กุมภาพันธ์ 2551 15:34 น. - comment id 827941
ก็หาอยู่นะ แต่ติดตรงที่เอมีหน้าตาเป็นอาวุธนีนะจิ