ใครผู้กล้าใครวีรบุรุษ รึใครแค่เศษมนุษย์อันไร้ค่า อุดมการณ์ผ่านผันวันเวลา บ่งราคาจิตใจใครบางคน ใช่สายลมพรมแผ่วแล้วลาลับ ทิ้งประทับผิวผ่านพอซ่านขน ในมรรคาวิถีวีรชน รึจักปนความระยำมาชำระ บางความหมายลับเลือนใครเบือนบิด แลบางนัยความคิดยังกักขฬะ สิหักร้างสร้างแค่แพ้ชนะ กาลเวลาปล่อยปละมาเช่นไร กว่าชื่อจักได้เชิดว่าวีรชน ก็เหลือเพียงเถ้ากระดูกป่นตั้งกราบไหว้ กว่าจะเห็นคุณค่าประชาธิปไตย เขาก็เหยียบย่ำไปจนสิ้นแล้ว กว่าจักซึ้งในสิทธิ์และเสรี จากวิถีอันลาโรยระโหยแผ่ว ฟังแต่เสียงปลอบปลุกอยู่ทุกแนว ไร้วี่แววฟ้าสีทองผ่องอำไพ เถอะเจ้าสวะการเมืองผู้ฉาบฉวย กี่ศพซากที่ช่วยเอ็งเป็นใหญ่ กี่น้ำตารินพรากจากหัวใจ กี่สมัยผ่านยุคอันทุกข์ทน ความเป็นจริงไยเล่าต้องชำระ ใดใดจะแจ่มแจ่งแสดงผล อันความจริงโดยความจริงใช่อิงกล อย่าเอาความโสมมปน มาชำระ --------------------------------------- โดยคำ ลานเทวา
26 กุมภาพันธ์ 2551 13:27 น. - comment id 827021
นกพิราบ..สื่อสาร..ผ่านบนฟ้า ถึงผู้กล้า..ผองชน..คนกล้าหาญ ประชาธิปไตย..ยังคงอยู่..อุ้งมือมาร กี่ผันผ่าน..บนถนน..คนสัญจร แจมนิดหนึ่งนะคะ..คนในเดือนพฤษภาคะ ตุลาเกิดมะทัน
26 กุมภาพันธ์ 2551 15:16 น. - comment id 827064
27 กุมภาพันธ์ 2551 17:23 น. - comment id 827418
ถึงเหล่าวีรชนผู้หาญกล้า บัดนี้มีหมาชั่วตัวใหญ่ สบทวาจา"ตายหนึ่ง"แสนจัญไร ขอท่านอย่าไว้ชีวิตมัน