อยากกลับบ้านในวันที่แสนเหงา กลับไปอย่างไร้เงาคนเคียงข้าง จำไออุ่นอ้อมกอดไม่เคยจาง สุดอ้างว้างตั้งแต่วันที่จากกัน จากบ้านหนึ่งไปยังอีกบ้านหนึ่ง จากคนหนึ่งยังคงมีเพียงหนึ่ง จดจำซึ้งเต็มสองใจในมิ่งขวัญ ยังรำพึงโหยหาอยู่ทุกวัน สัญญามั่นฝังใจไม่เคยลืม บ้านหลังน้อยหลังนั้นมีฝันอยู่ คงคอยคู่ร่วมฝันนั้นเสมอ หลายปีผ่านพ้นไปยังคอยเธอ หรือจะเก้อฝันค้างช่างลางเลือน พี่ชอบดอกจำปีกุหลาบแก้ว ปลูกรอแล้วรอพี่ร่วมเคียงขวัญ พี่ชอบบุหงาทั้งอัญชัญ ปลูกแล้วนั่นรอพี่ชมภิรมย์เคียง พี่เคยบอกชอบกลิ่นวาสนา โอ้พี่ยาวาสนาออกดอกหอม ทั้งประยงค์มุกดาและพยอม ปลูกไม้หอมรอพี่หอมพร้อมแก้มนวล
20 กุมภาพันธ์ 2551 16:27 น. - comment id 825413
บ้านที่มีแต่กลิ่นหอมๆแบบนี้ อยากมีบ้างค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2551 16:46 น. - comment id 825428
บ้านน้อยหลังนี้สุขีเสียจริง ปลูกไว้สมใจทุกสิ่ง สวยจริงนะฉาบสีฟ้า หน้าต่างประตู ติดม่านสวยหรูงามตา ยามน้องผ่านไปมา พี่ยืนในบ้านแหวกม่านมองเห็น บ้านน้อยหลังนี้สุขีเสียจัง แอบมองน้องทางหน้าต่าง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น แหวกม่านมองดูอดสูเหลือจะลำเค็ญ เกี้ยวก็เกี้ยวไม่เป็น ได้แต่แอบมองน้องอยู่ทุกวัน สุขจริงๆครับบ้านนี้
21 กุมภาพันธ์ 2551 20:33 น. - comment id 825713
ทำใจดีๆเข้าไว้...อย่าสับสน.. เสียดายสัมผัสนอกนะ
5 มีนาคม 2551 18:36 น. - comment id 829471
ขอบคุณมากค่ะ สับสนจริงด้วย ขอบคุณท่านทั้งสามที่กรุณาแวะเยี่ยม