ปลายข้าวว่อน ร่อนโรย โปรยเลี้ยงไก่ กุ๊กกุ๊กให้ ได้ยิน ไม่กินแหนง แม่เรียกลูก ดึงลาก จากเถาแตง ต่างออกแรง วิ่งโร่ ตัวโตนำ อาหารอร่อย มื้อนั้น สำคัญอยู่ ตัวเมียผู้ จิกกิน เกือบอิ่มหนำ ไม่ต้องหา ยื้อแย่ง แข่งกระทำ มันจดจำ เสียงกุ๊ก ลุกเร็วไว ปลายข้าวกิน เพียงกึ่ง ครึ่งกระเพาะ แม่ย่างเหยาะ เลี่ยงออก ไม่บอกไข หากินน้ำ คำน้อย ค่อยจากไป ลูกไก่ไม่ ต้องถาม วิ่งตามกัน