**.. สื่อ-มวน-ชน ..**

ต่อง (ต้อง) ksg

  **..  เจ้านกน้อย...เสรีภาพ 
          ณ ฟ้าฉาบ สีทอง ผ่องไพศาล
          เพื่อมวลชน พ้นทุกข์ท้อ ทรมาน
          ล้วนคือจิต วิญญาณงานของเรา..
**..  กระบอกเสียง สื่อแทน ความแค้นคับ
        สังคมพับ ยับย่อย ร้อยเรื่องเล่า
        ข่าวด้านดี สอนใจ เด็กวัยเยาว์
        อย่าขลาดเขลา หลงลม สังคมทราม..
**..  ต้องทบทวน อุดมคติ บ้างมิชอบ
        ไร้คำตอบ แหล่งข่าว คราวไต่ถาม
        แพะรับบาป สังคม โหมประณาม
        ด้วยถ้อยความ ข่าวลือ ฝีมือใคร..
**..  อ้างเสรี น้ำหมึก จารึกมั่ว
        ปั้นดี-ชั่ว ตามอารมณ์ ข่มเป็นใหญ่
        บ้างแทบบาท ทุนนิยม สาสมใจ
        สื่อรับใช้ ใครอยู่ รู้ทั้งเมือง..
**..  เจ้านกน้อย เสรี มิสิ้นสุด
          เจ้านั้นดุจ เทวดู รู้ทุกเรื่อง
          สื่อประหาร ใครตระบัด กล้าขัดเคือง
          ไทยจึงเฟื่อง งามชื่อ เพราะสื่อเอย... 
         ( แว่วว่า...เป็นธรรม ชี้ชัด ฉับไว
           แล้วตกใจ ตื่นนอน ตอนเที่ยงวัน... ) 
        
  ด้วยความหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร
  
  รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 8 เรื่องนี้ต้องการสื่อถึงผู้อ่านว่า ในขณะที่เมืองไทยเปิดเสรีทางความคิดเห็น สื่อก็ย่อมมีเสรีภาพในการเสนอข่าวสารเช่นกัน แต่หลายครั้งที่สื่อได้ใช้เวทีความเชื่อศรัทธาของมวลชนที่มีต่อสื่อด้วยการหันไปเสนอข่าวเข้าข้างบุคคลบางกลุ่ม หรือแม้ข่าวสารจะเป็นกลางไม่เอนเอียงเข้าข้างใคร แต่ก็ไม่น้อยครั้งที่สื่อลงข่าวโจมตีบุคคลบริสุทธิ์ โดยสื่อสำคัญผิดไปว่าเขาคือผู้ต้องหาที่กระทำความผิด และกี่รายแล้วที่เขาตกเป็นจำเลยสังคม และแล้วสื่อก็ได้ขอขมาเขาเหล่านั้นอย่างดีที่สุดด้วยการ ลงข้อความขอโทษเป็นกรอบเล็กๆในมุมลึกๆ ตรงหลืบน้อยๆ ว่าข่าวที่สื่อลงประจานนาย ก. นาย ข. เป็นพาดหัวข่าวหน้า1ใหญ่โต อยู่ประมาณเกือบสัปดาห์นั้นไม่เป็นความจริง ... และนี่แหละครับ ท่านผู้อ่าน นิยายฉายยาวที่ไม่มีวันจบ นิทานเรื่องนี้จะสอนว่าอะไรดีนะ?
  ปล. สำหรับนักสื่อสารมวลชนที่มีอุดมการณ์ผมขอนับถือ และผมก็ยังพอทราบครับว่า ทุกวันนี้สื่อมวลชนดีๆเหลือเพียงกี่คน ....  ด้วยความหวังดี