นิจจาใจ ก้องหทัยไยหยันบั่นศักดิ์ศรี ทุกความงด ความงาม ความเคยมี ท้นฤดีแหลกยับดับลงพลัน เธอประณามหยามเหยียดเกียรติยศ ใช้คมพจน์หยามหยาบวาบคำหยัน แววตาเดียดฉ์เสียดสีทุกวี่วัน คอยลงทัณฑ์ ฉันไว้ไร้ปรานี ทุกทางที่ก้าวย่างช่างร้างมิตร หนาวเหน็บจิตพิษพ่ายยากหน่ายหนี มีแต่โศกวิโยคเศร้า เล่าไพรี ที่ราวีรานรุก ทุกก้าวเดิน พลั้งพินาศพลาดหวังทั้งยังรัก เพราะพ่ายแพ้แก่ศักดิ์ สรรเสริญ ท้ายสุดใจเจ็บช้ำซ้ำยับเยิน ยากเผชิญเกินเก็บที่เหน็บทรวง น้อยใจ.... ทั้งที่หอบมอบหทัยให้ไม่หวง ยังคงเปล่าคุณค่าประดาปวง มาเล่ห์ลวงได้หนานิจจาใจ ....................................... แทนคุณแทนไท / พระอาทิตย์ที่ ๑๐ กุมภาพ์แห่งรัก ๒๕๕๑
10 กุมภาพันธ์ 2551 21:01 น. - comment id 821952
ดีค่ะ พี่แทน เธอเป็นผู้มอบรัก เป็นผู้ปกปักษ์รักษาฉัน เป็นดั่งแรงแรกแย้มแห่งตะวัน ใยเธอพลัยหาญหักมาจากไป เพราะจังค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2551 21:05 น. - comment id 821954
หากเธอลวงห่วงว่ารักสักเท่าฟ้า แลวาจานั้นฉ่ำด้วยคำหวาน จะละทิ้งศักดิ์ศรีที่มีมานาน ยอมหลงลมซมซานนักด้วยรักลวง...
10 กุมภาพันธ์ 2551 21:36 น. - comment id 821966
นิจจาใจ..ใจเอ๋ยเคยมีอยู่ ปะถ้อยคำพรั่งพรูจู่ใจหาย อารมณ์คำพร่ำทอนรอนใจกาย สูญสลายสิ้นสลด..เธอหมดใจ
11 กุมภาพันธ์ 2551 00:54 น. - comment id 822010
สวัสดีดึกๆ ค่ะคุณแทน จะใจน้อย..น้อยใจไปไยเล่า จะโศกเศร้า..เศร้าโศกวิโยคไฉน จะเจ็บจำ..จำเจ็บเก็บทำไม ลืมทิ้งใคร..ใครทิ้งเราให้เหงาทรวง ...ปล่อยความช้ำลงทิ้งแม่น้ำคงคา.... ...กลอนก็ช้ำ เพลงก็ระกำ......
11 กุมภาพันธ์ 2551 01:38 น. - comment id 822013
จะน้อยใจไปใยหล่ะค่ะ สู้ๆนะค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 07:56 น. - comment id 822037
ถื่อโอกาสฝึกใจให้เข้มแข็ง...
11 กุมภาพันธ์ 2551 08:21 น. - comment id 822040
น้อยใจในความรัก จงตระหนักรักเถิดหนา ต่างวนเวียนเปลี่ยนวาจา คงอ่อนล้าถ้าเชื่อใจ รักแท้คือปล่อยเขา แม้ตัวเราสุดหวั่นไหว รักใช่คุกขังใจ รักยิ่งใหญ่คือเสรี มาชื่นชมคำรัก คำหวานในผลงานกลอน
11 กุมภาพันธ์ 2551 10:02 น. - comment id 822055
น้อยใจโกรธโทษใครไร้ความหมาย เพียงผ่านกลายแล้วร้างเป็นห่างเหิน อกให้พิงจริงใจให้เหลือเกิน ชื่นรักเพลินเพริดพร่ำน้ำตากระเด็น ชอบเพลงนี้จังค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 10:50 น. - comment id 822082
จะน้อยใจไปใยเล่าเจ้าเงาะน้อย ถ้อยคำที่เจ้าเขียนช่างพิสมัย เชื่อเถิดว่าวาจาที่เอื้อนไป จะส่งให้เจ้าได้พบกับรจนา
11 กุมภาพันธ์ 2551 12:28 น. - comment id 822114
ทำไม ทำไม เราไม่ยินเสียงเพลง
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:59 น. - comment id 822195
สวัสดีครับ วาดวาทะวจีพร่อยน้อยใจนัก คิดว่าลมทายทักวลีศรี ค่าแห่งคำย้ำรอยด้อยความดี จงปลงจินต์เสียทีเถิดอย่าเกิดความ
11 กุมภาพันธ์ 2551 16:26 น. - comment id 822208
น้อยเอ๋ยน้อยใจเจ้าเป็นนักหนา.. โถกาลดาลวงพี่ได้ไม่สงสาร... อย่างเศร้าไปเลยนะจ๊ะ คุณทำดีที่สุดแล้ว มีพบก็ต้องมีจากเป็นธรรมดา เข้มแข็งไว้นะใจเจ้าเอย...
12 กุมภาพันธ์ 2551 09:50 น. - comment id 822444
ปันกลอนในวันแห่งความรักให้อ่านกันบ้างน่ะค่ะ :) ชอบอ่านสำนวนคุณแทนเหมือนกัน.. ไม่รู้จะมีโอกาสได้อ่านไหมน๊า.. ติ๊กต๊อก ๆๆๆๆ
29 กุมภาพันธ์ 2551 16:22 น. - comment id 827978
แวะมาเยี่ยมเยือน อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ
25 พฤษภาคม 2551 15:05 น. - comment id 853446
แม้ไม่ได้เป็นหนึ่งหรือเพียงส่วน ในเสี้ยวใจไม่รบกวนหรอกคุณพี่ แม้มีเพียงความรักปรารถนาดี พร้อมจะมอบยอมพลีไม่น้อยใจ
19 มิถุนายน 2551 02:15 น. - comment id 863673